خب دوست من، وقتی صحبت از ازدواج میشه، همیشه این سوال تو ذهن آدم میاد که "آیا عشق مهم‌تره یا تفاهم؟" هر کدوم از این دو تا، نقش خاص خودشون رو دارن. اما واقعاً کدومشون توی زندگی مشترک بیشتر به درد می‌خوره؟ بذار یکم بیشتر با هم درباره‌ش حرف بزنیم.
وقتی که یه نفر رو می‌بینی و اون حس قوی عشق توی دلت جرقه می‌زنه، حس می‌کنی که دیگه هیچ چیزی تو این دنیا مهمتر از اون شخص نیست. انگار یه جادوی خاصی توی هوائه که همه چیز رو دور و برت قشنگ‌تر می‌کنه. عاشق شدن یعنی قلبت تندتر می‌زنه، لبخندت بی‌اختیار رو لبت میاد و یه جورایی همه چیز مثل یه فیلم عاشقانه میشه. این عشق که بینتون هست، قدرت خاصی داره. عشق می‌تونه یه رابطه رو شروع و دو نفر رو به هم نزدیک کنه.
اما حالا بیا فکر کنیم. اگه عشق به تنهایی وجود داشته باشه ولی تفاهم نباشه، چی میشه؟ راستش رو بخوای، عشق به تنهایی مثل یه شمع توی طوفانه. هر چقدر هم که اولش پرنور باشه، اگه باد مخالف بیاد، خاموش میشه. این یکی از اولین نکات قبل از ازدواج محسوب میشه که هرکسی باید بدونه.
حالا بیا درباره تفاهم حرف بزنیم. تفاهم اون چیزیه که شاید توی نگاه اول خیلی به چشم نیاد، ولی واقعاً ریشه‌های یه رابطه‌ی سالم و پایدار رو تشکیل می‌ده. تفاهم یعنی دو نفر بتونن با هم ارتباط برقرار کنن، نیازها و خواسته‌های همدیگه رو بفهمن و برای رسیدن به یه هدف مشترک با هم تلاش کنن. وقتی توی زندگی با کسی تفاهم داری، انگار دلتون با یه ریتم می‌زنه.
بذار یه مثال بزنم: فرض کن تو و شریک زندگیت درک متقابلی از برنامه‌های آینده دارین، برای مسائل مالی هدف‌های مشترک دارین و توی وقت‌های سخت می‌دونین چطور از هم حمایت کنین. این تفاهمه که بهتون کمک می‌کنه از پس مشکلات بربیاین و رابطه‌تون رو حفظ کنین. اگه عشق رو به‌عنوان سوخت یه ماشین در نظر بگیریم، تفاهم مثل اون موتوره که سوخت رو تبدیل به حرکت می‌کنه. بدون موتور، ماشین راه نمی‌افته، هر چقدر هم که بنزینش پر باشه!
حالا بیا فرض کنیم دو نفر عاشق هم هستن و با هم ازدواج می‌کنن، ولی اصلاً با هم تفاهم ندارن. یکی از اون‌ها عاشق شلوغی و معاشرته، اون یکی دوست داره تنها باشه. یکی اهل خرج کردنه، اون یکی حساب کتاب همه چیز رو داره. این تفاوت‌ها ممکنه اولش جذاب به نظر بیان، ولی بعد از یه مدت، این اختلاف‌ها تبدیل به درگیری و دلخوری می‌شن. عشق ممکنه اولش همه چیز رو زیبا و رنگارنگ کنه، ولی وقتی تفاوت‌ها به چشم بیان، اون عشق دیگه نمی‌تونه همه چیز رو پوشش بده.
از اون طرف، تفاهم بدون عشق هم می‌تونه مشکل‌ساز بشه. اگه فقط بر اساس تفاهم با کسی زندگی کنی ولی هیچ حسی نسبت بهش نداشته باشی، ممکنه رابطه‌تون مثل یه قرارداد رسمی بشه. یه رابطه‌ای که توش شور و حرارت نیست، می‌تونه خیلی خشک و بی‌روح باشه. انگار فقط داری یه سری کارها رو از سر وظیفه انجام می‌دی. عشق لازمه که اون گرما و انرژی رو به زندگی‌تون بیاره.
حالا با این همه حرف، سوال اینه که واقعاً کدوم یکی مهم‌تره؟ عشق یا تفاهم؟ راستش رو بخوای، هیچ‌کدوم به تنهایی کافی نیستن. عشق و تفاهم مثل دو بال یه پرنده‌ان. اگه یکی از این بال‌ها ضعیف باشه، پرواز کردن خیلی سخت میشه. اگه یه رابطه فقط عشق داشته باشه ولی تفاهم نباشه، اون رابطه مثل یه آتیشه که با اولین باد خاموش میشه. از طرفی، اگه فقط تفاهم باشه ولی عشقی نباشه، اون رابطه به مرور زمان سرد و بی‌روح میشه.
دوست عزیز، اگه دنبال یه رابطه‌ی پایدار و موفق هستی، باید به عشق و تفاهم توجه کنی. عشق بهت انگیزه می‌ده که وارد یه رابطه بشی، ولی این تفاهمه که بهت کمک می‌کنه تو اون رابطه باقی بمونی و ازش لذت ببری. هیچ‌کدوم از این دو تا به تنهایی نمی‌تونن یه رابطه رو حفظ کنن. پس بهتره قبل از اینکه وارد یه رابطه‌ی جدی بشی، مطمئن بشی که هم عشقی قوی بینتون هست و هم می‌تونین با هم تفاهم داشته باشین. اینجوری می‌تونی مطمئن باشی که رابطه‌تون روی پایه‌های محکمی بنا شده و می‌تونه از پس سختی‌های زندگی بر بیاد.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها