عوامل موثر بر اضطراب جدایی در کودکان

راهنمای مواجه شدن با اضطراب جدایی در کودکان

 امروز می‌خوایم درباره موضوع مهمی صحبت کنیم که شاید تو هم به‌عنوان والد یا کسی که با بچه‌ها در ارتباطی، باهاش مواجه شده باشی: اضطراب جدایی. شاید برات پیش اومده که وقتی می‌خوای کودکت رو به مهدکودک بفرستی یا حتی برای مدت کوتاهی ازش دور بشی، گریه و ناآرامی می‌کنه و نمی‌ذاره از کنارش بری. خب، این حالت، همون اضطراب جدایی هست و توی خیلی از بچه‌ها دیده می‌شه. اما چطوری می‌تونیم بفهمیم این اضطراب از کجا میاد و چطور باید باهاش برخورد کنیم؟ بیایید با هم بررسی کنیم.

اضطراب جدایی چیست؟

اضطراب جدایی یعنی وقتی یه کودک به‌طور غیرمعمولی از دور شدن از والدین یا مراقب اصلیش می‌ترسه یا نگران می‌شه. این ترس معمولاً توی سنین نوزادی تا پیش‌دبستانی شروع می‌شه و از ۶ ماهگی تا ۳ سالگی شدیدتره. به‌طور طبیعی، بچه‌ها توی این سنین به والدینشون وابسته می‌شن و نمی‌تونن به‌راحتی با نبودشون کنار بیان. این موضوع که کودکت گریه کنه یا به تو بچسبه، نشون‌دهنده اضطرابش از جداییه و خیلی از والدین با این چالش مواجه می‌شن.

عوامل موثر بر اضطراب جدایی کودکان از والدین

خب حالا بیایم ببینیم عوامل موثر بر جدایی کودکان از والدین چی می‌تونن باشن. یکی از دلایل اصلی این اضطراب، احساس وابستگی شدیده که بچه‌ها نسبت به والدینشون دارن. وقتی بچه‌ای به یه نفر، مثل مامان یا باباش، بیش‌ازحد وابسته باشه، طبیعیه که از دور شدن ازش بترسه.

1. وابستگی زیاد

اولین دلیل همینه که گفتم، وابستگی زیاد. بعضی بچه‌ها توی محیط‌هایی بزرگ می‌شن که همیشه والدین یا مراقب اصلیشون کنارشون هستن. وقتی این حضور دائمی رو از دست بدن، دچار استرس و نگرانی می‌شن. این بچه‌ها عادت کردن که همیشه کسی مراقبشون باشه و وقتی قرار می‌شه برای مدتی از اون فرد جدا بشن، احساس ناامنی می‌کنن.

2. تغییرات ناگهانی در زندگی کودک

یکی دیگه از عوامل موثر می‌تونه تغییرات بزرگ توی زندگی کودک باشه. مثلاً رفتن به مهدکودک، جابه‌جایی خونه یا حتی تولد یه خواهر یا برادر جدید. این تغییرات باعث می‌شن بچه‌ها احساس کنن که دیگه همه چیز مثل قبل نیست و از دور شدن از محیط آشنا یا افراد مهم زندگیشون نگران بشن.

3. سابقه جدایی‌های ناگهانی

اگه بچه‌ای قبلاً تجربه جدایی‌های ناگهانی و بدون آمادگی رو داشته باشه، ممکنه بیشتر از بقیه بچه‌ها دچار اضطراب جدایی بشه. مثلاً اگه یه روز ناگهانی و بدون خداحافظی، کودک رو به خونه‌ی مادربزرگ یا مهدکودک فرستادی، ممکنه فکر کنه این جدایی‌ها بدون اطلاع و همیشه اتفاق می‌افتن.

4. نگرانی‌های والدین

خود والدین هم نقش مهمی توی ایجاد یا کاهش اضطراب جدایی دارن. اگه تو به‌عنوان یه والد، خودت هم نگرانی و اضطراب داشته باشی، بچه‌ات این احساسات رو ازت می‌گیره. بچه‌ها خیلی به احساسات والدینشون حساسن و وقتی ببینن تو هم از جدایی ناراحتی یا نگرانش هستی، اون‌ها هم همین حس رو پیدا می‌کنن.
 

چطور با اضطراب جدایی برخورد کنیم؟

خب، حالا که فهمیدیم اضطراب جدایی چیست؟ و چه عواملی می‌تونن روش تأثیر بذارن، بیاین ببینیم که چطوری می‌تونیم به بچه‌ها کمک کنیم این اضطراب رو کمتر کنن و راحت‌تر با جدایی کنار بیان.

• آماده‌سازی کودک برای جدایی: یکی از مهم‌ترین قدم‌ها اینه که بچه‌ها رو از قبل برای جدایی آماده کنی. مثلاً اگه قرار هستش که به مهدکودک بره، بهتره از چند روز قبل بهش بگی که قراره به یه جای جدید بره و اونجا دوستای جدیدی پیدا کنه.
• خداحافظی کوتاه و مطمئن: وقتی داری خداحافظی می‌کنی، بهتره این کار رو سریع و مطمئن انجام بدی. بچه‌ها نیاز دارن که ببینن تو مطمئنی و قرار نیست مدت طولانی ازشون دور باشی. خداحافظی‌های طولانی یا ناراحت‌کننده فقط اضطرابشون رو بیشتر می‌کنه. یه بغل گرم، یه بوسه و یه جمله مطمئن مثل «زود برمی‌گردم» کافیه.
• استفاده از آیتم‌های آشنا: گاهی وقتا همراه داشتن یه وسیله آشنا مثل یه عروسک یا پتوی مورد علاقه‌شون می‌تونه توی کاهش اضطراب کمک کنه. این آیتم‌ها بهشون حس امنیت می‌دن و باعث می‌شن توی محیط جدید یا در زمان جدایی از تو، احساس آرامش بیشتری داشته باشن.
• تشویق به استقلال: تشویق کردن بچه‌ها به انجام کارهای کوچیک به تنهایی و ایجاد حس استقلال توشون خیلی مهمه. اگه بچه‌ات رو تشویق کنی که خودش بتونه کارهای کوچیکی مثل لباس پوشیدن یا بازی کردن رو بدون کمک انجام بده، کم‌کم اعتماد به نفس پیدا می‌کنه و از دور شدن ازت نمی‌ترسه.
• گفتگو درباره احساسات: خیلی وقت‌ها بچه‌ها نیاز دارن که درباره احساساتشون حرف بزنن. وقتی متوجه می‌شی که کودکت داره اضطراب جدایی رو تجربه می‌کنه، باهاش حرف بزن. ازش بپرس که چرا ناراحته و چی توی دلشه. این گفتگو می‌تونه کمک کنه که احساساتش رو بهتر بشناسه و کم‌کم باهاشون کنار بیاد.

حرف آخر

دوست عزیز، اضطراب جدایی یه مرحله طبیعی توی رشد کودکه و با کمک و حمایت تو می‌تونه به‌مرور زمان بهتر بشه. اگه بتونی با آرامش، برنامه‌ریزی و محبت با این موضوع برخورد کنی، هم به خودت و هم به کودکت کمک می‌کنی که این دوره رو راحت‌تر پشت سر بذارین. یادت باشه که هر بچه‌ای منحصر به فرده و باید به نیازها و احساساتش توجه کنی. امیدوارم این نکات بهت کمک کنه که بهتر بتونی با اضطراب جدایی کودکت کنار بیای.