آیا در واقع دچار کاهش میل جنسی شده اید ؟
تشخیص این امر در بانوان کمی سختتر از آقایان است .
3 مرحله برای تشخیص و درمان کاهش میل جنسی در بانوان
برای اینکه مشکل جنسی شما در رختخوابتان حل شود و درمان مؤثر باشد، ابتدا باید سعی کنید بفهمید چه چیزی بر میل جنسی تأثیر می گذارد. برای این موضوع نیاز به یک ارزیابی شخصی از هر فرد وجود دارد . مشکلات جنسی را در یک نسخه واحد نمی توان به همه بیماران پیشنهاد داد .
برای دانستن این موضوع ما یک برنامه سه مرحله ای طراحی کرده ایم. در برنامه سه مرحلهای ما، هر بیمار یک ارزیابی شخصی و برنامه درمانی متناسب با نیازهای خاص خود دریافت میکند.
مرحله اول : ارزیابی کلی سلامت روحی و جسمی
جالب است بدانید اضطراب می تواند به طور قابل توجهی بر میل جنسی تأثیر بگذارد . زنان تقریباً دو برابر مردان قبل از سن 50 سالگی از اضطراب رنج می برند و آمار مراکز مشاوره نشان می دهد بیشتر علائم فیزیکی استرس را بانوان گزارش می کنند که می تواند با میل جنسی تداخل داشته باشد، مانند سردرد یا ناراحتی معده .
شرایط سلامت جسمانی می تواند با علائم سلامت روان در هم آمیخته شود تا میل جنسی شما را حسابی سرکوب کند:
مشکلات قلبی: داشتن مشکلات قلبی می تواند باعث ایجاد اضطراب در مورد افزایش ضربان قلب در طول سکس شود و همچنین به صورت جداگانه مشکلات قلبی به کاهش استقامت بدن در بسیاری از موارد از جمله سکس منجر می شود.
بی اختیاری در دستگاه ادراری و گوارشی : این موضوع می تواند باعث شود که نسبت به ظاهر یا بوی خود احساس نا امنی کنید و باعث کاهش شدید میل جنسی در شما شود.
دیابت : قند خون بالا و پایین می تواند انرژی شما را برای یک رابطه نزدیک کاهش دهد.
سرطان: درمان های سیستمیک سرطان می تواند باعث خستگی، حالت تهوع و سایر علائمی شود که شما را از لذت در سکس باز دارد.
HSDD یا اختلال میل جنسی : این وضعیت چند فاکتوری معمولاً در زنان پس از یائسگی تشخیص داده می شود که می تواند ناشی از ترکیبی از نگرانی های سلامت عاطفی و جسمی باشد و با احساس بد در مورد تمایل نداشتن به رابطه جنسی مشخص می شود.
مولتیپل اسکلروزیس یا بیماری MS: برانگیختگی و التهاب و تخریب در سیستم عصبی که هدف اولیه این بیماری می باشد به شدت کاهنده میل جنسی است . از طرفی داروهای کنترل کننده این بیماری نیز میتواند باعث کاهش میلی جنسی گردد .
اختلالات کف لگن: یکی از مشکلاتی که بانوان بالای سن 50 سال با آن دست و پنجه نرم میکنند اختلالات کف لگن است. این وضعیت باعث ضعیف شدن عضلات در ناحیه لگن شده که می تواند باعث ایجاد رابطه جنسی ناراحت کننده یا دردناک شود.
بیماری های تیروئید: هورمون های ساخته شده توسط تیروئید به مدیریت بسیاری از فرآیندهای بدن ما کمک می کنند، از جمله برخی از جنبه های میل جنسی، مانند انرژی و استقامت.
داروهای رایج مانند داروهای ضد افسردگی، داروهای فشار خون و استروژن درمانی نیز می توانند میل جنسی را کاهش دهند. پزشک خانواده شما میتواند آزمایشها و معاینات خاصی را برای شروع کشف علل اصلی علائم شما تجویز کند.
اغلب بیماران مبتلا به مشکلات جسمی و یا استفاده کننده از برخی داروها که سبب کاهش میل جنسی می شود ، پس از شروع یا اصلاح برنامه خود مراقبتی دوباره احساس افزایش میل جنسی می کنند. بیماران پس از یائسگی ممکن است از مراقبت های تخصصی برای تغییرات مرتبط با هورمون و افزایش سن که با رابطه جنسی تداخل می کنند، مانند خشکی واژن، تغییرات ظاهری، یا چالش های عاطفی بهره مند شوند. کمک گرفتن از متخصص و داروهای تخصصی برای این مشکل مانند آرژین مکس بانوان
به مانند آبی بر روی آتش نهفته و زجرآور در درون شماست.
مرحله دوم : مراجعه به سکس تراپیست
تجارب شخصی ممکن است در طول زمان جمع شوند و منجر به کاهش میل جنسی
و ناراحتی ناشی از رابطه های جنسی گذشته گردد. صحبت با یک درمانگر جنسی به بیماران فضای امنی می دهد تا بدون قضاوت در مورد آسیب های گذشته، مشکلات فعلی و مسائل مربوط به رابطه صحبت کنند. یک درمانگر می تواند به شما کمک کند تا بفهمید چرا این موقعیت ها باعث کاهش میل جنسی شما گردیده و به شما کمک می کند تا مسیرهای سالمی برای شروع احساس بهتر را پیدا کنید.
مشاوره روانجنسی راه دیگری است که میتواند به زنان و شرکای آنها کمک کند تا درک بهتری کنند که چگونه ذهن و بدن در رابطه با سکس تعامل دارند. در این جلسات، درمانگر با بیمار یا زوج کار می کند تا احساسات خود را بیان کند، در مورد نگرانی های پزشکی که با رابطه جنسی تداخل دارد، بحث کند و راه حل های قابل اجرا برای ارضای اهداف شخصی و رابطه ای آنها بیابد.
مرحله سوم : گزینه های درمانی روی میز و بحث پیرامون آنها
برنامه درمانی شما بر اساس نیازهای شما و نتایج ارزیابی های شما خواهد بود. اکثر بیماران پس از دریافت درمان برای بیماری خود ، نتایج مثبتی خواهند دید.
البته برخی نیاز به رویکردی متناسبتر دارند، مانند تنظیم داروهای سلامت روان یا شرکت در جلسات مشاوره قبل از بازگشت افزایش میل جنسی.
برای اکثر زنان، هورمون درمانی یک گزینه درمانی توصیه شده نخواهد بود. مصرف هورمون ها به طور گسترده در جامعه زنان توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده آمریکا (FDA) برای کاهش میل جنسی قبل از یائسگی تایید و توصیه نشده اند، و هیچ مطالعه بالینی بزرگی ، هورمون درمانی را تایید نمیکند اما کمک گرفتن از مکمل های افزایش دهنده میل جنسی که فاقد هورمون هستند مانند آرژین مکس فورته بانوان گزینه مناسبی خواهد بود.
اگرچه برخی از بیماران پس از یائسگی ممکن است افزایش جزیی میل جنسی را پس از درمان با هورمون تجربه کنند، احتمالاً مزایای آن بیش از خطرات آن نخواهد بود. بیمارانی که می خواهند هورمون درمانی بدون نظر تخصصی درمانگر و پزشک متخصص را امتحان کنند، باید تحقیقات خود را انجام دهند و خطرات بالقوه مربوط به ظاهر و سلامت خود را در نظر بگیرند، از جمله:
دریافت درمان موثر برای کاهش میل جنسی قبل یا بعد از یائسگی می تواند سلامت روحی و جسمی شما را بهبود بخشد. در حالی که هورمون ها ممکن است راه حل نباشد، مکمل ها به سادگی در دسترس است. مکمل هایی که با داشتن ترکیبانی بر پایه گیاهان دارویی و حتی گیاهان بومی و خاص کشور ما می تواند مشکل را تا حد زیادی مرتفع کند و مثل گذشته کنترل امیال و خواسته های شما در اختیار خودتان قرار گیرد. برخلاف محصولات بسیاری که برای رفع این مشکل در آقایان وجود دارد برای بانوان محصولات تخصصی مانند آرژین مکس بانوان کمتر در اختیار بانوان کشور ما قرار دارد. نباید فراموش کنیم بانوان قلب تپنده جامعه هستند و چنانچه هر مشکلی قلب جامعه را از کار بیندازد کل جامعه به مشکل بر خواهد خورد.
از صحبت با مشاوران و متخصصین در مورد علائم کاهش میل جنسی نترسید. شرکت ورسک تجهیز
مشکل را از پایه حل خواهد کرد و شما را در مسیر احساس بهتر برای زندگی جنسی بهتر قرار میدهد . از فرصت مشاوره با مشاورین تخصصی ورسک بهره مند شوید .
پاسخ ها