دندان درآوردن یک نقطه عطف ضروری برای کودک است زیرا دندان‌ها برای جویدن غذای جامد حیاتی هستند. در حالی که دندان درآوردن در نوزادان از یک الگو پیروی می‌کند، برخی از نوزادان ممکن است در رویش دندان‌های شیری یا شیری خود تأخیر داشته باشند. دلایل مختلفی می‌تواند در عقب افتادن دندان وجود داشته باشد، از دلایل خوش خیم تا شرایط شدیدی که ممکن است نیاز به درمان داشته باشند.
درک الگو‌های طبیعی دندان درآوردن در نوزادان برای تعیین تأخیر در رویش دندان ضروری است. اولین دندان‌هایی که در دهان کودک شما رویش می‌کنند دندان‌های جلوی و پایینی هستند و در حدود شش ماهگی این کار را انجام می‌دهند. دندان‌های جلویی بالایی در رتبه بعدی قرار دارند و به دنبال آن دندان‌های دیگری قرار دارند که در محدوده سنی مربوطه خود ظاهر می‌شوند.
دندان درآوردن به عنوان فرآیند رویش دندان‌های اولیه از لثه تعریف می‌شود. اگر دندان‌ها در محدوده سنی معمول بیرون نیایند یا انحراف قابل توجهی از زمان مورد انتظار رویش وجود داشته باشد، در این صورت در نظر گرفته می‌شود که کودک دچار تأخیر در رویش دندان شده است. علائم و نشانه‌های متعددی با روند رویش دندان همراه است. نوزادانی که دیر رویش دندان می‌کنند نیز علائم و نشانه‌های تأخیری دندان درآوردن را نشان می‌دهند.
برخی از نوزادان ممکن است در سنین پایین چهار ماهگی شروع به دندان در آوردن کنند، در حالی که برخی ممکن است تا ده ماهگی شروع به دندان درآوردن کنند. هر نوزادی در سنین مختلف به نقاط عطف رشد دست می‌یابد و در مورد دندان درآوردن نیز همین گونه است. یک کودک می‌تواند در هر سنی در محدوده سنی مشخص شده به رویش دندان دست یابد. بنابراین، ممکن است منتظر بمانید زیرا کودک در نهایت با رسیدن به حد بالای محدوده سنی ممکن است دندان درآوردن را تجربه کند.
چه زمانی باید با پزشک مشورت کرد؟
اگر اولین دندان‌های کودک شما پس از 12 ماهگی بیرون نیامد به دندانپزشک اطفال مراجعه کنید. برخی از نوزادان دچار تأخیر در رویش دندان می‌شوند. با این حال در برخی موارد تأخیر در رویش دندان ممکن است به دلیل مشکلات زمینه‌ای رخ دهد که نیاز به تشخیص و درمان دارد. سایر نقاط عطف رشد ممکن است به دندان درآوردن مربوط نباشد.
منبع:
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها