عوارض مخرب ماده مخدر بچه پولدارها

به گزارش خبرنگار حوزه رفاه و تعاون گروه اجتماعی اخبار ، کوکائین، پودری سفید، نرم، شفاف، کریستالی شکل با طعم تلخ است که از برگ‌های بوته گیاهی به نام «اریتروکسیلون کوکا» که از گیاهان بومی آمریکای جنوبی است استخراج می‌شود. کوکائین از جمله مواد محرک و بسیار قوی است که مستقیماً بر مغز اثر گذاشته، خلق فرد را بالا برده و سرخوشی فراوان ایجاد می‌کند.

این ماده مخدر جزء گران ترین ماده های مخدر است، در واقع می‌توان کوکائین را "ماده مخدر لاکچری" نامید.

واقعیت کوکائین، بیش از ایجاد سرخوشی است، زیرا اثرات منفی قوی بر قلب، مغز و احساسات دارد. بسیاری از مصرف کنندگان کوکائین، به آن اعتیاد دارند و دچار پیامدهای تهدید کننده و طولانی مدت آن می‌شوند. حتی مصرف کنندگانی که هر از چندگاه کوکائین مصرف می‌کنند با خطر مرگ ناگهانی روبرو هستند.

در صورت مصرف کوکائین چه اتفاقی می‌افتد؟

کوکائین نوعی محرک است که به محض ورود به بدن سریعا وارد مغز می‌شود. در واقع اثراتی که کوکائین روی بدن اعمال می‌کند ناشی از تأثیر آن روی مغز است. در مغز همه انسان‌ها منطقه‌ای وجود دارد که در صورت تحریک، باعث بروز احساس سرخوشی و رضایت در فرد می‌شود. به‌طور طبیعی در این منطقه از مغز ماده‌ای به‌نام «دوپامین» ترشح می‌شود. برخی از انواع مواد مخدر به ‌ویژه کوکائین، باعث می‌شوند که دوپامین برای مدت بیشتری در فواصل بین سلول‌های مغز باقی بماند و در نتیجه به فرد احساس خشنودی و سرخوشی زیادی دست دهد. با مصرف کوکائین عروق خونی منقبض می‌شوند و دمای بدن، ضربان قلب و فشار خون بالا رفته و سوخت و ساز بدنی افزایش می‌یابد.

همچنین کوکائین باعث می‌شود که رگ‌های خونی تنگ شوند و جریان خون در آن‌ها به سختی صورت گیرد. این مسئله به قلب فشار زیادی وارد می‌کند، چون ناچار است که خون را به رگ‌های تنگ شده پمپاژ کند. وقتی که قلب با فشار و سختی کار کند، ضربان آن تندتر شده و ممکن است ریتم طبیعی خود را از دست بدهد. این حالت آریتمی یا انقباض نامنظم قلب نامیده می‌شود و بسیار خطرناک است، چرا که ممکن است خون رسانی و انتقال اکسیژن به اعضای بدن متوقف شود.

ترک کوکایین به چه صورت است؟

علایم ترک کوکائین معمولا یک روز تا یک هفته طول می‌کشد، مصرف کنندگان کوکائین وابستگی روانی شدید پیدا می‌کنند که همراه با حس ولع شدید برای مصرف مجدد است.

به همراه ترک این ماده مخدر، افسردگی، خواب آلودگی، تحریک پذیری و افزایش اشتها بروز خواهد کرد؛ قطع تدریجی معمولا فایده‌ای ندارد و قطع کردن سریع بهتر است.

چنانچه مصرف کوکائین جدی نباشد، می‌شود بدون نیاز به دارو و جایگزین‌های مربوطه ترک را انجام داد. (البته ترک در همه انواع مواد مخدر، مسکر ومحرک زیر نظر پزشک وحمایت‌های روانی خانواده و اجتماع است که موثر واقع می‌شود).
‌
می‌توان مقدار زیاد مایعات (به غیر از الکل) و سه وعده غذای روزانه در رژیم غذایی گنجاند. ورزش‌های آرام بخش نیز کمک کننده هستند. باید مصرف کننده را مطمئن کرد که علایم افسردگی، کسالت و خستگی از عوارض طبیعی قطع کوکائین هستند و پس از یک هفته قطع خواهند شد.

به هر حال برای بیمارانی که علایم افسردگی شدید به دنبال قطع کوکائین پیدا می‌کنند، شروع دارو‌های ضدافسردگی مفید خواهد بود. چنانچه جنون ناشی از مصرف کوکائین بروز کند، بیمار باید به روانپزشک ارجاع شود.