به گزارش گروه وبگردی اخبار ، شرایط خاص اقلیمی و نفوذ ناپذیری گیلان، باعث شد که در طول تاریخ، این منطقه به عنوان دژی تسخیرناپذیر شناخته شود. در میانه این سرزمین زیبا و پربرکت، جایی بر کرانه خاوری سفیدرود، در دره «گوهررود»، محوطهای رازآلود و باستانی قرار دارد که نظر بسیاری از باستان شناسان و مورخان را به خود جلب کردهاست؛ تپه زیبای مارلیک یا «چراغعلیتپه». کهن سالان این خطه به یاد دارند که از دیرباز، کشاورزان و شالیکاران منطقه، گاه و بیگاه، هنگام زیر و رو کردن خاک، با اشیایی از جنس طلا و نقره روبهرو میشدند که برای آن ها، حکم هدیه خاک را داشت و زندگیشان را زیر و رو میکرد. اخبار مربوط به این اشیا، دزدان عتیقه را به فکر شُخم زدن خاک مارلیک انداخت و چنین شد که راز این تپه سه هزار ساله، پیش چشم جهانیان آشکار شد؛ آن جا آرامگاه باستانی پادشاهانی بود که تبار آنها چندان برای کاوندگان خاک آشکار نبود. اوایل دهه ۱۳۴۰، دکتر عزتا... نگهبان، استاد باستان شناسی دانشگاه تهران و پدر این دانش در ایران، با مشقت و مرارت بسیار، تصمیم به انجام کاوش در منطقه مارلیک گرفت. او متوجه شد که افزون بر مارلیک، تعداد دیگری تپه در این منطقه وجود دارد که آنها نیز، سرشار از آثار متعدد باستانی است. نتیجه این کاوشها، کشف ۲۵ هزار قطعه شیء ارزشمند تاریخی بود. مشهورترین این قطعات، جام طلایی مارلیک است؛ ظرفی ساخته شده از طلای ناب که هنر دست طلاکاران ایران ماقبل تاریخ است؛ ظرافت بیمانند دارد و نشان از میراثی میدهد که مایه مباهات و افتخار هر ایرانی است. زیر تپههای رازآلود مارلیک، ۲۵ آرامگاه وجود داشت که درون آنها افزون بر بقایای اجساد، تعداد زیادی اشیای تاریخی کشف شد؛ از جمله، نخستین جامهای بلور تاریخ بشریت.
منبع: خراسان
پاسخ ها