غفاری ادامه داد: درحوزه سیاست خارجی باید ظرفیت‌ها،توانمندی‌ها، ابزار‌ها و امکانات یک کشور در راستای تقویت اقتصاد داخلی آن کشور به گردش دربیاید.
غفاری ادامه داد:جهش تولید و تقویت تولید داخل به این معنانیست که ظرفیت‌های بالقوه بالفعل حوزه سیاست خارجی را مسکوت بگذاریم، بلکه به این معناست که این ظرفیت ها را کسب و سپس آنها را در راستای شکوفایی اقتصاد داخلی که بنیان آن بر ظرفیت‌های کشور متکی است، به گردش دربیاوریم.
این کارشناس سیاست خارجی با تاکید بر اینکه ظرفیت‌های بالقوه بسیار در حوزه دیپلماسی و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران وجود دارد که هنوز بالفعل نشده اند، افزود: ایجاد ارتباط با کشور‌هایی که رویکرد مستقل تری در نظام بین الملل دارند در به فعلیت رساندن این ظرفیت ها موثر است.
غفاری تصریح کرد: عضویت در برخی مجامع منطقه‌ای و ایجاد اتحاد‌های منطقه‌ای در نظام بین الملل مواردی هستند که باید به صورت جدی به آنها ورود کنیم و ظرفیت‌های منطقه‌ای و فرا منطقه‌ای مان را فعال کنیم.
کارشناس مسائل سیاست خارجی عنوان کرد:از قبل این اقدامات یکسری امکاناتی به وجود می‌آیند. مهم است که ما این امکانات را به سمت و سویی هدایت کنیم که نتیجه اش تقویت توان اقتصاد داخل شود و به همان جهش تولیدی که خواست رهبر معظم انقلاب است دست یابیم. تجربیاتی هم در این خصوص داشته ایم که که باید در مسیر دیپلماسی خودمان مدنظر قرار دهیم.
او ادامه داد: تحولات دوران پس از برجام و انعقاد توافق هسته‌ای به خصوص از سال ۱۳۹۴ تا ۱۳۹۷ هنچنین خروج ترامپ از این توافق به صورت کلی نشان داد، حتی اگر فضای بین الملل محیا باشد و ما ظرفیت‌هایی که در این فضا آزاد می‌شود را دراستخدام اقتصاد داخل و تولید محور قرار ندهیم، قطعا آنها هدر خواهند رفت.
او افزود: لازمه استفاده از توان داخلی این است که ما در مبانی و نگاه کلان مان نسبت به ارتباط اقتصاد و سیاست خارجی تجدید نظر کرده و ظرفیت‌های سیاست خارجی را در ذیل ظرفیت اقتصاد مقاومتی به عنوان ابر مفهوم کلانی که مد نظر رهبر انقلاب بوده قرار دهیم و متعاقبا در کنار آن بتوانیم دیپلماسی اقتصادی را محقق کنیم و به فعلیت کامل برسانیم.
او با اشاره به اقدامات یکساله وزارت خارجه در حوزه تقویت دیپلماسی اقتصادی اظهار کرد: برخی از اقدامات در سالی که گذشت شکل گرفت، مانند عضویت در اتحادیه اوراسیا و تلاش‌هایی که در جهت پیوستن به سازمان همکاری‌های شانگهای انجام شد، همچنین ایجاد برخی پیوند‌ها‌ی اقتصادی قوی‌تر با بازیگران منطقه‌ای از جمله عراق و قطر در ادامه این مسیر مورد توجه قرار گرفته است.
غفاری خاطرنشان کرد: در همین راستا اقدامات ذکر شده مصادیق آزاد شدن ظرفیت‌هایی بود که در حوزه دیپلماسی اقتصادی شاهد بودیم، اما این مهم زمانی به شکوفایی نهایی می‌رسد که از تمام ظرفیت‌های کشور استفاده شود و آنها را در مسیر تقویت تولید داخل قرار دهیم و همین مسئله باعث می شود تا دیپلماسی اقتصادی در خدمت جهش تولید قرار بگیرد.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها