به گزارش خبرنگار گروه استان های اخبار از ساری ، پایان بهمن محیط بانان مازندرانی پرندگان تلف شده میانکاله را دفن کردند و خیالشان کمی راحت شد که فصل سرما رد شده و پرندگان به آشیانه امن خود رسیده اند. اما خبر از دیده شدن لاشه پرندگان مهاجر در استان گلستان رسید.
دوباره شال و کلاه کردیم برای رفتن به تالابی که تا دیروز پرندگان در آسمان آن هیاهو میکردند و امروز به آرامگاه سرد و خاموشی مبدل شده است.
اما اینبار مقصد استانی دیگر است. بندر ترکمن در استان گلستان که بخش وسیعی از تالاب بین المللی میانکاله در آنجا واقع شده است. دشتی وسیع و خیره کننده از آب با مساحت ۴۵ هزار هکتار که ذهن آدمی را درگیر خود میکند.
به ساحل که رسیدیم ربیعی رییس اداره نظارت بر امور حیات وحش مازندران به همراه برخی محیط بانان استقبالمان آمدند. از گل و لای خیس جا مانده بر روی لباس هایشان میشد فهمید که زمان طولانی نیست که از جمع آوری لاشهها برگشته اند.
خسته بودند و سردی هوا و احتمال بارش باران مجال استراحت را به آنها نمیداد. پس دقایقی نفس چاق کردند و اینبار ما هم همراهشان دل به آب زدیم. در راه از شرایط و اوضاع پرندگان تلف شده باهم گپ و گفتی کردیم.
ربیعی گفت: ۲۸ بهمن ماه بود که مطلع شدیم تلفات به شرق خلیج کشیده شده است و به همین منظور ما از اسکله بندر ترکمن به سمت جزایر آشوراده برای جمع آوری لاشه پرندگان آمدیم.
چند صد متری که از ساحل فاصله گرفتیم در گوشه و کنار لاشه پرندگان را دیدیم که روی موجها بالا و پایین میرفت. دیدن طبیعت وحشی و حیرت انگیز پرواز پرندگان در بالای تالاب حالا ختم شده است به دیدن لاشه آنها بر روی آب، چه بسیار غم انگیز و تاسف بار، اما در این میان لاشهها به حال خود رها نمیشوند بلکه محیط بانان همچون سربازان خط مقدم دفاع از محیط زیست هر روز در حال جمع آوری آنها هستند.
احمدی نژاد یکی از محیط بانان که سن و سالی از او گذشته و از سرمای هوا کلاه کاموایی خود را بر سر گذاشته میگوید: لاشه پرندگان گاهی بر روی آب و برخی هم در زیر آب هستند و برای جمع آوری آنها به داخل آب میرویم تا خلیج از بقایای لاشه این پرندگان آلوده نشود.
به رفتن ادامه میدهیم تا جاییکه قایق ها را مجال حرکت نیست. خلیج گرگان از جمله خلیج هایی است که برخی از مناطق آن به علت رسوبات زیاد حالت باتلاقی دارد و هر طرف که سر میچرخانی گل است و گل ، ۲۰۰ هکتار گل که باعث میشود از قایق پیاده شویم و به آب بزنیم.
در اینجا محیط بانان هر روز هزاران قدم در گل بر میدارند برای یافتن لاشه حتی یک پرنده، تا نکند لاشهای جا بماند و پرندهای دیگر مسموم شود.
همراه با محیط بانان قدم به آب میگذارم و همان جا متوجه میشوم که زمین زیر پایم مملو است از لجنهایی که بی شباهت به باتلاق نیست. نفس زنان و به سختی با محیط بانان همراه میشوم، اما دیگر جانی برای حرکت برایم باقی نمیماند. کمی توقف میکنم تا نفسی بگیرم و انرژی تحلیل رفته ام بازگردد.
یخکشی از محیط بانان زحمتکش محیط زیست که به کمکم آمده بود گفت: روزانه حدود ۳۰ نفر از همکاران محیط زیست برای جمع آوری لاشهها به اینجا میایند و در همین شرایط سخت و باتلاقی از صبح تا نزدیکی غروب آفتاب به جمع آوری لاشهها پرندگان مشغولند.
بهمن به اتمام رسید و اسفند روزهایش را یکی پس از دیگری پشت سر میگذارد، اما این پرندگان مهاجر هستند که بهار نیامده، خزان زندگیشان فرا رسید و هر روز صدها بال از آنها در تالاب سقوط میکنند.
ربیعی رییس اداره نظارت بر امور حیات وحش مازندران در این باره میگوید: در این شرایط که قسمت غربی خلیج هستیم رسوبات زیادی انباشته شده و ما هر روز بین ۸۰۰ تا هزار لاشه با این سختی جمع آوری میکنیم تا لاشهها از تالاب خارج بشوند.
او افزود: در این رخداد تا کنون بیش از ۳۳ گونه پرنده مختلف تلف شدند که در حدود ۸۸ درصد تلفات مربوط به پرنده چنگر معمولی بوده و باقی و ۱۰ گونه اردک هم بودند که در میان آنها چند گونه نادر و در خطر انقراض مانند اردک سر سفید، اردک چشم طلایی، پلیکان خاکستری و فلامینگوها هم دیده شده است.
ربیعی با اشاره به نزدیک شدن بهار و پایان فصل سرما گفت: با گرم شدن هوا و بازگشت پرندگان مهاجر امیدواریم شرایط تالاب به حالت عادی بازگردد.
آسمان اینجا شاید کمی از پرنده خالی شده باشد، اما وقتی تلاش محیط بانان را میبینم میدانم که سال دیگر نیز پرندگان به این تالاب باز خواند گشت و ما نیز نگاهمان دوباره میخکوب تماشای آنها خواهد شد.
گزارش از سارا فرهمند راد
پاسخ ها