بر اساس کتاب‌های رکورد، بزرگراه «پان آمریکن»، طولانی‌ترین جاده جهان است که حدود ۳۰ هزار کیلومتر از آلاسکا تا نوک جنوبی آرژانتین امتداد دارد. اما اگر طولانی‌ترین جادۀ متصل قابل رانندگی را در نظر داشته باشیم شاید عنوان طولانی‌ترین بزرگراه به جادۀ دیگری برسد.
فرادید: ایده بزرگراه پان آمریکن (Pan-American Highway) برای نخستین بار سال ۱۹۲۳ توسط ایالات متحده پیشنهاد شد. اگرچه این اقدام به عنوان یک سرمایه‌گذاری دوستانه و آرمان‌گرایانه برای پیوند ملل دوردست مطرح شد، برخی استدلال می‌کنند که این بزرگراه ترفندی برای افزایش فروش خودروهای ساخت ایالات متحده و سایر صادرات به آمریکای لاتین بود.
سال ۱۹۲۴، مقامات ایالات متحده، ۳۷ نماینده از آمریکای لاتین را به واشنگتن‌دی‌سی دعوت کردند تا بازارگرمی فروش آن‌ها را بشنوند و پس از سال‌ها کشمکش، توافقی حاصل شد. کنوانسیون بزرگراه پان آمریکن سال ۱۹۳۷ توسط آرژانتین، بولیوی، کانادا، شیلی، کلمبیا، کاستاریکا، السالوادور، گواتمالا، هندوراس، مکزیک، نیکاراگوئه، پاناما، پرو و ایالات متحده امضا شد.
بخشی از بزرگراه پان آمریکن در یکی از پارک‌های ملی آمریکای شمالی
اما پیشرفت سریع نبود. اوایل دهه ۱۹۷۰، رئیس‌جمهور نیکسون به خود می‌بالید که بزرگراه بسیار بزرگی که از قاره عبور میکند، به زودی تکمیل خواهد شد، اما شکاف‌ها و بن‌بست‌های متعددی باقی ماند.
در واقع، حتی امروز، بزرگراه پان آمریکن به طور کامل متصل نیست و شما نمی‌توانید تمام طول آن را رانندگی کنید. یک شکاف خیره‌کننده در جاده را می‌توان در گسست دارین پیدا کرد، رشته زمین باریکی به طول ۱۶۰ کیلومتر که پاناما را به کلمبیا متصل میکند.
به گسست دارین توجه کنید: نقشه‌ای از قاره آمریکا که بزرگراه پان آمریکن
گسست دارین با جنگل‌های انبوه و باران‌های فصلی احاطه شده و هیچ جاده‌ای اصلاً از آن نمی‌گذرد، حتی یک جاده خاکی.
در دهه ۱۹۷۰ پیشنهاداتی برای ساخت بزرگراه پان-آمریکن از میان این گسست مطرح شد و ایالات متحده متعهد شد بودجه مالی آن را تامین کند، اما این پیشنهاد با مخالفت شدید طرفداران محیط‌زیست مواجه شد که استدلال می‌کردند این کار برای تنوع زیستی و جوامع بومی منطقه فاجعه خواهد بود.
شبه‌نظامیان مسلح، باندهای خطرناک و قاچاقچیان مواد مخدر در این منطقه رفت و آمد می‌کنند و آن را به مکانی بسیار خطرناک برای رفت و آمد تبدیل کرده‌اند. با وجود این شکاف، بزرگراه پان آمریکن همچنان رکورد جهانی گینس را به عنوان «طولانی‌ترین جاده» دارد.
رقیب شایسته این عنوان، بزرگراه آسیایی ۱ (AH1)، طولانی‌ترین مسیر شبکه بزرگراههای آسیایی است که ۲۰۵۵۷ کیلومتر از پایتخت ژاپن توکیو تا مرز ترکیه و بلغارستان را طی میکند و از کره، چین، آسیای جنوب شرقی، بنگلادش، هند، پاکستان و ایران عبور میکند.
با این حال، این یکی هم بی‌شکاف و کامل نیست. بیش از ۹۴۲ کیلومتر دریا ژاپن و کره جنوبی را از هم جدا میکند، به علاوه برای بیشتر غیرنظامیان، امکان عبور از منطقه‌ی غیرنظامی‌شده‌ای که کره جنوبی و کره شمالی را از هم جدا میکند، وجود ندارد.
بزرگراه ۱ استرالیا احتمالاً طولانی‌ترین جاده‌ی قابل‌رانندگی و طولانی‌ترین جاده‌ی ملی است که حدود ۱۴۵۰۰ کیلومتر دور لبه‌ی بیرونی کل جزیره می‌چرخد. این بزرگراه، رکورد جهانی گینس برای «طولانی‌ترین جاده‌ی پیوسته» را دارد. گروهی از افراد به نام تیم «بزرگراه ۱ به جهنم» چند سال پیش رکورد تکمیل این مسیر را به نام خود ثبت کردند و کل استرالیا را در ۵ روز و ۱۳ ساعت و ۴۳ دقیقه دور زدند.
خلاصه بگوییم، پاسخ این پرسش که «طولانی‌ترین جاده جهان کدامست؟» به این بستگی دارد که آن را از چه کسی بپرسید و اینکه شکاف‌های عظیم جاده‌های ظاهراً پیوسته تا چه حد قابل‌اغماض است.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها