او ادامه داد: برخی فعالیت‌ها مستلزم تعامل زیاد بین افراد هستند و برخی فعالیت‌ها تعامل افراد در آن‌ها کمتر رخ می‌دهد و خطرات کمتری برای انتقال ویروس در بازگشایی دارند پس باید ابتدا فعالیت‌ها یا مشاغل را از نظر کم خطر و پرخطر بودن تقسیم بندی کنیم.
یونسیان افزود: در مرحله بعدی باید فعالیت‌ها را از نظر اهمیت در اقتصاد و زندگی روزمره مردم نیز به همان ترتیب تقسیم بندی کنیم؛ در نهایت باید با در نظر گرفتن دو عامل اقتصادی و تاثیر بر انتقال بیماری، فعالیت‌ها را فهرست وار مرتب کنیم و در صدر لیست، فعالیت‌های اقتصادی را قرار دهیم زیرا تعطیلی آن‌ها تاثیر زیادی بر اقتصاد خانواده ها دارد، براین اساس فهرست فعالیت‌های شغلی مهم و در عین حال کم خطر مشخص خواهند شد.
عضو کمیته کشوری اپیدمیولوژی کووید ۱۹ افزود: در ادامه مسیر، بازگشایی گروه‌های شغلی و فعالیت‌های مذکور به ترتیب و مرحله به مرحله و با فاصله زمانی حداقل دو هفته‌ای از یکدیگر پیگیری می‌شود؛ به عبارتی وقتی محدودیت یک فعالیت برداشته می‌شود باید دو هفته صبر کنیم تا نتیجه بازگشایی بر همه گیری را مشاهده کنیم. اگر پس از دو هفته شاهد افزایش موارد بیماری شدیم، باید محدودیت دوباره اعمال شود اما اگر شاهد افزایش موارد بیماری نبودیم می‌توان به سراغ فعالیت‌های رده‌های بعدی (پایین تر) رفت و همین روند را برای بازگشایی‌ها ادامه داد.
یونسیان گفت: نقطه قوت روش بازگشایی مرحله به مرحله این است که در هر مرحله می‌توان فعالیتی که موجب افزایش موارد بیماری شده است را شناسایی و آن فعالیت را متوقف کرد و این روشی است که سازمان بهداشت جهانی بار‌ها تاکید کرده است.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها