جمال دهقانی کارشناس فوتبال، مدرس afc و مدرس فدراسیون فوتبال در یک بعد از ظهر داغ خردادی مهمان تحریریه ورزشی اخبار شد و در گفت و گو با خبرنگار ما از حواشی مدارس فوتبال استان خبر داد.
مدارس فوتبال همیشه با اهمیت بوده و پایه و اساس فوتبال است. من علاقه‌ای که به فوتبال پایه داشتم، زمینهای شد که به این سمت بیام و دین خودم رو به کودکان، نونهالان و نوجوانان که با استعداد هستند و در این مسیر می‌خواهند قدم بردارند ادا کنم.
برای همین منظور رفتم کلاس‌های مربیگری شرکت کردم، دانش خودم را ارتقا دادم و بعد این دانش رو با توجه به علاقه و دیدگاهی که نسبت به فوتبال پایه داشتم به سمت مربیگری فوتبال پایه بردم و در این راه کیفیت و تدریس علمی را مد نظر قرار دادم.
مدرسه فوتبال یعنی مرکز آموزش فوتبال به کودکان، نونهالان، نوجوانان بر اساس اصول و قواعد فوتبالی که مهمترین هدف آن استعدادیابی است.
ما در بحث استعدادیابی در مدارس فوتبال چهار مرحله کشف، شناسایی، انتخاب و رشد و تکامل داریم که در استان ما تمامی مراحل به جز مرحله رشد و تکامل انجام می‌شود. متاسفانه نگاه به مدارس فوتبال نگاه واقع بینانه نیست. نگاه رشد و تکامل نیست بلکه اینه که ۳ الی ۴ ماه یک دوره‌ای برگزار بشه و فقط سود کنیم و دیگه کاری به خروجی این چند مدت نداشته باشیم.
بهترین سن که از خود فیفا هم اعلام شده سن ۶ سالگی است، ولی این سن در عمل پایین‌تر آمده و کودکان چهار الی پنج سال هم در مدارس فوتبال شرکت می‌کنند. اون چیزی که در مدارس فوتبال دارای اهمیت است اینکه مربی که با این سن در ارتباط هست اصول مربیگری را بلد باشد و در همون سطح رفتار کند.
متاسفانه در بعضی اوقات شاهد این هستیم مربی‌هایی برای این سن انتخاب می‌شوند که نمی‌توانند با کودک ارتباط برقرار کنند. برای حل این موضوع باید از مربی‌های جوان خلاق و با استعداد استفاده شود که در پایان دوره، بازیکن خروجی داشته باشد.
سال گذشته از ۵۰ مدرسه فوتبال شاید ۲۰ مورد مجوز داشتند که از این تعداد، ۹ مورد در شهر یزد و بقیه در شهرستان‌های استان بودند که این موضوع جای تأمل دارد.
بنده معتقدم ما به جای اینکه تعداد مدارس فوتبال رو افزایش بدهیم باید کیفیت رو افزایش بدهیم، چرا که هر چقدر مدارس فوتبال بیشتر باشد برا ما سودی ندارد. باید کیفیت رو بالا ببریم و به هرکسی که از راه می‌رسد مجوز تأسیس مدارس فوتبال ندهیم. باید یک سری فیلتر‌های مهم وضع بشه که افراد کارآمد بیایند و خروجی داشته باشیم.
بنده به صراحت می‌توانم بگویم که متأسفانه نظارت‌ها فقط درحد حرف هست. دوستان در رسانه‌ها اعلام می‌کنند ما نظارت داریم، ولی چه نظارتی انجام می‌شود که سال گذشته ۲۷ مدرسه فوتبال فاقد مجوز در استان در حال فعالیت بودند و کسی هم نبود که رسیدگی کند. چه نظارتی هست که بعضی از مدارس فوتبال هر رقمی دوست دارند از خانواده‌ها شهریه دریافت می‌کنند و خیلی موارد دیگر که در نبود سایه نظارت انجام می‌دهند.
به نظر من باید اداره ورزش و جوانان، حراست، بازرسی، هیأت فوتبال و کمیته جوانان دست در دست هم با همدلی و همکاری یکدیگر یک تیم نظارت و بازرسی قوی را تشکیل بدهند و به طور متناوب از مدارس فوتبال بازدید و رصد کنند که مدارس در چه سطحی هستند. آیا مجوز دارند یا خیر؟ مربی کار بلد هست؟ آیا نسبت به شهریه‌ای که می‌گیرند کارایی دارند و خیلی از موارد دیگر که متأسفانه کمبود این گونه نظارت‌ها در استان به چشم می‌خورد.
برای اینکه مدارس فوتبال خروجی داشته باشند باید در مدارس فوتبال فضای علمی و یکسان سازی آموزش حاکم شود. این موضوع باعث می‌شود در تمامی مدارس، شیوه‌های تدریس یکی شده و همگی به سوی یک هدف مشخص گام بردارند.
همچنین باید در مدارس فوتبال به دنبال کشف استعداد‌های ناب باشیم و ازشون مراقبت کنیم تا خروجی بهتری داشته باشیم.
یک مسئله مهم دیگر این است که برای استعداد‌ها باید زمینه پیشرفت را مهیا کرد. برای مثال بازیکنی که در تبریز بازی میکنه قله اش تراکتور است یا بازیکنی که در اصفهان هست قله اش سپاهانه. یزد هم باید جوری بشود که استعدادی که در آن کشف و شکوفا میشه یه سکوی پرتاب و یه قله‌ای داشته باشد که برای اون هدف بجنگد.
خیلی از استعداد‌ها در یزد شکوفا نمی‌شوند چرا به دلیل کم بضاعت بودن خانواده‌ها و شرایط دیگر امکان حضور در مدارس فوتبال را ندارند.
برای اینکه این استعداد‌ها هدر نرود و شکوفا شود، نظر من این است که فوتبال محلات را احیا کنیم و همه متولیان ورزش اعم از شهرداری، شورای شهر و ارگان‌های دیگر در محلات زمینهای کوچکی با چمن مصنوعی ایجاد کنند که این استعداد‌ها از حداقل امکانات برخوردار شوند.
در استان یزد هیچ مدرسه فوتبالی نداریم که آکادمی باشد و حالا چرا استفاده می‌شود، صرفا برای ترغیب خانواده‌ها هست که فرزندانشون را به این گونه مدارس ببرند.
آکادمی، یعنی اینکه یک مرکز آموزشی و فرهنگی وابسته و در چارچوب باشگاه باشد. بدین گونه که یک بازیکن از صبح تا شب در اختیار باشگاه باشه و علاوه بر بحث آموزش بر روی اخلاق و تغذیه بازیکن نیز کار شود که در استان چنین مرکزی نداریم و تمامی مدارسی که از این عنوان استفاده می‌کنند صرفا برای دیده شدن است.
به نظر من قوانین فعلی برای ایجاد مدارس فوتبال درست نیست، زیرا خیلی از افراد به راحتی می‌توانند از یکسری قانون‌های ساده عبور کنند و مدرسه ایجاد کنند.
اگر قوانینی وضع شود که صرفا افراد دارای صلاحیت و متخصص تایید شوند، دیگر شاهد این اتفاقات نخواهیم بود.
راهکار بنده این است که اول با مدارس فوتبال بدون مجوز برخورد قاطع شود. دوم ساماندهی و شناسایی مربیان مدارس فوتبال، سوم تشکیل کارگروه تخصصی برای نظارت بر مدارس فوتبال و راهکار بعدی درجه بندی مدارس فوتبال بر اساس خدماتی که ارائه می‌دهند، است.
در درجه اول ما به فکر سلامتی جسم و روح بچه‌ها هستیم و، چون اغلب شرکت کنندگان در مدارس فوتبال و فوتسال کودکان هستند، رعایت دستورالعمل‌های بهداشتی شاید سخت باشد.
در مدارس فوتبال در یک سانس صد نفر و حتی بیشتر حضور دارند که این امر مشکل دارد. باید تابع دستورات وزارت بهداشت، ستاد کرونا و فدراسیون فوتبال باشیم که هنوز مجوز فعالیت مدارس فوتبال و فوتسال را صادر نکردند.
در انتخاب مدارس فوتبال خانواده‌ها می‌توانند به هیئت فوتبال، اداره ورزش و جوانان استان و شهرستان و متولیان ورزش مراجعه کنند و اسامی مدارس فوتبال دارای مجوز را بگیرند. نکته دیگر در انتخاب مدارس فوتبال، آنکه دقت و توجه کافی در سوابق مربی که تدریس می‌کند، داشته باشند.
امیدوارم شرایطی به وجود بیاید که مدارس فوتبال استان به لحاظ فنی، از مربیان کار بلد بهره ببرد و زمینه پیشرفت و رونق فوتبال استان فراهم شود. همچنین هر سال مدارس فوتبال استان حرفی برای گفتن داشته باشند و با شکوفایی استعداد‌های نهفته برای فوتبال استان مفید باشند.
گفت و گو از سید امیر حسینی و سید مجتبی موسوی
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها