برف‌بازی در روزهای برفی، تفریحی است که تقریباً به ذهن هر کسی می‌رسد. اما آیا تا به حال در موقعیتی قرار گرفته‌اید که مجبور شوید انتخاب کنید که روز برفی را در خانه بگذرانید؟ به تفریحات روز برفی فکر کرده‌اید؟ می‌توانید روبه‌روی پنجره بنشینید و در حالی که یک فنجان هات‌چاکلت را بین دو تا دست‌هایتان پناه داده‌اید، زمستانی را که برایتان قشنگ است از پشت شیشه تماشا کنید.
ممکن است تفریحات دیگری را انتخاب کنید که برف در آن نقش مستقیم ندارد. مثلاً ممکن است کتاب بخوانید یا فیلم تماشا کنید. اما تفریحات روز برفی به همین‌جا ختم نمی‌شود. ممکن است با خودتان فکر کنید، حالا که نمی‌توانید برف‌بازی کنید، بد نیست برف را به خانه بیاورید! اما چطور؟ شاید به این فکر بیفتید که برف بخورید. اما آیا مشکلی پیش نمی‌آید؟ در ادامه، می‌خواهیم از این ماجرا سر در بیاوریم.
شاید فکر کنید اینکه کسی بپرسد برف از چه چیزی ساخته شده است، سؤالی عجیب یا حتی شاید خنده‌دار است. شاید پیش خودتان بگویید، این که پرسیدن ندارد! برف همان آب است. اما همه ماجرا همین نیست! درست است که برف عمدتاً از آب تشکیل شده است اما بسته به اینکه برف را از کجا جمع کرده‌اید، ممکن است حاوی مواد دیگری هم باشد.
برف ممکن است حاوی سولفات‌ها، نیترات‌ها، آفت‌کش‌ها، کربن و حتی آلاینده‌ها و مواد شیمیایی مضری مانند فرمالدئید یا جیوه باشد. در حالی که برف در ابتدا عمدتاً از آب تشکیل شده است، هنگام سقوط از آسمان می‌تواند آلاینده‌های موجود در جو را جمع کند. سپس، زمانی که به زمین می‌رسد، می‌تواند با مواد شیمیایی دیگر موجود در زمین ترکیب شود. برخی از رایج‌ترین ترکیباتی که ممکن است وارد برف شوند، عبارتند از:
از آن‌جایی که خوردن برف می‌تواند با خطرات آلودگی به ترکیبات ذکر شده همراه باشد، بهتر است که از برف تازه و دست‌نخورده در محیط‌های پاک و دور از مناطق شهری استفاده کنید. اما یادتان باشد که همیشه هیدراته ماندن با آب معمولی، قابل اطمینان‌تر از این است که بخواهید برف را به‌خاطر آب موجود در آن نوش‌جان کنید.
در بیشتر موارد، بله، خوردن برف تازه‌ای که به‌تازگی باریده است ایمن است، اما برخی نکات وجود دارد که بهتر است حواستان را جمع کنید. بهترین راه برای اجتناب از خوردن برف آلوده این است که برف تازه‌ای را بردارید که بعد از چند ساعت بارش برف جمع می‌شود.
برف اول یا به‌قول شاملو برف نو، به احتمال زیاد آلاینده‌های موجود در هوا را جمع می‌کند، اما برفی که چند ساعت بعد می‌بارد تمیزتر خواهد بود زیرا بخش زیادی از آلاینده‌های موجود در جو قبلاً گرفته شده‌اند. مطمئن شوید که برفی که می‌خورید، حاصل از برف‌روبی نیست یا کسی روی آن راه نرفته است.
بهترین زمان برای جمع‌آوری برف، چند ساعت بعد از شروع بارش است. برف اولیه به احتمال زیاد آلاینده‌های موجود در هوا را جمع می‌کند، اما برفی که چند ساعت بعد می‌بارد، تمیزتر خواهد بود. پس از حدود یک تا دو ساعت از آغاز بارش، برف تازه‌ای که بدون آلودگی است بر زمین خواهد نشست. همچنین، جمع‌آوری برف بعد از بارش‌های طولانی مدت و زمانی که هوا کاملاً سرد و بدون باد است، ایده‌آل است. این زمان باعث کاهش احتمال جذب آلاینده‌ها می‌شود.
مکان‌هایی که برای جمع‌آوری برف مناسب هستند، باید از منابع آلودگی دور باشند. مناطق روستایی، پارک‌های بزرگ و کوه‌ها مکان‌های مناسبی هستند زیرا برف در این مناطق کمتر با آلاینده‌های شهری و صنعتی مواجه می‌شود. همچنین، از جمع‌آوری برف در نزدیکی دودکش‌ها، کارخانه‌ها، و مناطقی که ترافیک سنگین دارند خودداری کنید، زیرا برف در این مناطق ممکن است حاوی مواد آلاینده مانند دوده و گازهای خروجی باشد.
استفاده از برف تازه و دست‌نخورده نیز بسیار مهم است. برفی که با انسان یا حیوانات تماس نداشته باشد و روی سطحی ناپاک نیفتاده و با خاک یا سایر آلودگی‌ها مخلوط نشده باشد، بهترین گزینه برای جمع‌آوری است. مناطقی که در ارتفاعات بالاتر قرار دارند، مانند دامنه‌های کوهستانی، نیز مکان‌های خوبی برای جمع‌آوری برف تمیز و پاک هستند.
در نهایت، مناطق حفاظت‌شده و پارک‌های ملی که کم‌جمعیت هستند، بهترین مکان‌ها برای جمع‌آوری برف تمیز و ایمن محسوب می‌شوند. با رعایت این نکات، می‌توانید برف تمیز و امنی جمع‌آوری کنید که از آلاینده‌ها و مواد شیمیایی مضر خالی باشد. توجه به این عوامل می‌تواند به شما کمک کند تا از طبیعت زمستانی لذت ببرید و از برف تمیز استفاده کنید.
حتی زمانی که برف از هوا یا زمین ترکیبات و مواد معدنی جمع می‌کند، به‌طور کلی هنوز بسیار تمیز است. مطالعات نشان می‌دهد که برف تازه حتی از بیشتر آب‌های آشامیدنی نیز خالص‌تر است. اگر قرار است برف بخورید، یکی از توصیه‌های رایج این است که مقدار محدودی مصرف کنید، مثلاً یک یا دو مشت در روز. این روش کم‌خطر است زیرا مقدار مواد شیمیایی در برف در بیشتر مکان‌ها زیاد نیست.
اگر می‌خواهید مقدار زیادی برف مصرف کنید، مثلاً هنگام کمپینگ، می‌توانید برف را ذوب کنید تا آب آشامیدنی تهیه کنید و سپس برای اطمینان از خلوص بیشتر، آن را از هر فیلتری که در دسترس دارید عبور دهید یا از آن برای تهیه آب مقطر استفاده کنید.
اگرچه خوردن برف می‌تواند تجربه‌ای متفاوت و جذاب رقم بزند اما بد نیست از مهم‌ترین معایب آن نیز آگاه باشیم:
ممکن است فکر کنید پاسخ منفی است. چون برف از بلورهای آب منجمد تشکیل شده است، باید هیدراته‌کننده باشد، درست است؟ بله، اما نه خیلی سریع.
بنا به نظر متخصصان:
شما انرژی صرف می‌کنید تا آن برف را به شکلی قابل نوشیدن ذوب کنید. شما از انرژی بدنتان استفاده می‌کنید تا با گرمای بدن خود برف را ذوب کنید. هر هیدراتاسیونی که از خوردن یا نوشیدن برف به دست می‌آورید، به اندازه‌ی انرژی‌ای که برای ذوب آن مصرف می‌کنید، نیست. بنابراین، در طول زمان، اگر مقدار زیادی برف مصرف کنید، به‌طور نظری، می‌تواند شما را دهیدراته کند.
نکته‌ی دیگر که باید در نظر بگیرید این است که آیا خوردن برف می‌تواند شما را دچار هیپوترمی کند؟ اگر در حیاط پشتی بازی می‌کنید و چند پرک برف را می‌چشید، مشکلی نخواهد بود. اما هیپوترمی می‌تواند رخ دهد اگر برای هیدراتاسیون به برف وابسته باشید.
به کسی فکر کنید که در حالت بقا در طبیعت است یا گزینه‌ی دیگری ندارد، در این حالت، شما از قبل در سرما هستید. با این حال، مصرف مقدار زیادی برف می‌تواند دمای بدن شما را به‌طور کلی کاهش دهد.
احتمال آن کم است، اما اگر برف آلوده مصرف کنید، هنوز ممکن است. به‌طور کلی مقدار کمی از برف به‌عنوان ایمن و غیر سمی در نظر گرفته می‌شود، اما خوردن مقدار زیادی ممکن است باعث معده‌درد یا عوارضی مانند استفراغ، اسهال یا عفونت شود، اگر برف حاوی آلاینده‌ها باشد.
با این حال، پزشکان و محققان معتقدند که خوردن برف برای اکثر مردم ایمن است، به شرطی که برف تمیز و سفید باشد که از مکانی غیرآلوده و در یک دشت غیر بادی جمع‌آوری شده باشد، اما همیشه یک خطر کوچک برای افراد با سیستم ایمنی ضعیف یا کودکان خردسال وجود دارد.
آیا خوردن برف ایمن است؟ بله و خیر، بستگی به نوع برف و مکان شما دارد.معمولاً در مقادیر کم تا متوسط ایمن است، به ویژه اگر برفی باشد که در جایی با آلودگی هوایی یا زمینی کم باریده باشد. مشکل این است که با بارش برف، می‌تواند چیزهایی مانند آفت‌کش‌ها، سولفات، نیترات، فرمالدئید و جیوه را جمع کند.
برای خوردن برف، بعد از گذشت یک یا دو ساعت از بارش برف آن را جمع کنید تا از خوردن برف آلوده جلوگیری کنید.
مطمئن شوید که فقط برف تمیز و سفید که به‌تازگی باریده است، بخورید، نه برف قهوه‌ای، خاکستری یا زرد. هرگز برف برف‌روبی شده را نخورید و مواظب برفی باشید که در مزارعی که آفت‌کش‌ها پاشیده شده است، مناطق شهری یا خیابان‌های کثیف باریده است.
با آگاهی از اینکه هر برفی را نباید بخوریم و خوردن برف هم معایب خودش را دارد، اما اگر تا به حال اصلاً برف نخورده‌اید و به برف تازه در مناطق تمیز دسترسی دارید، به امتحانش می‌ارزد. می‌توانید کمی شیره انگور، شیره خرما یا شیره توت هم به برف سالم اضافه کنید تا از بی‌مزگی‌اش کم شود و کمی کامتان را شیرین کند. تا حالا برف خورده‌اید؟
با نگاهی به: clevelandclinic , draxe
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها