رابطههای عاطفی بلندمدت و موفق فقط یک راز دارند: سازگاری طرفین با یکدیگر! وقتی سازگاری در رابطه وجود داشته باشد، تمام مشکلات گذرا و حلشدنی خواهند بود و هر دو نفر در جریان زندگی همراه یکدیگرند. اما وقتی سازگاری وجود ندارد، کوچکترین مشکل هم ممکن است آغازگر جدایی یا سردی رابطه شود. سؤال این است که آیا پیش از اینکه مدت طولانی از رابطه بگذرد، میتوانیم متوجه شویم در رابطه ما سازگاری وجود دارد یا خیر. جواب مثبت است. سازگاری در رابطه نشانههایی دارد که در این مقاله مطرحشان کردهایم.
در فرهنگ ایرانی، بهاشتباه جا افتاده است که ظاهر طرف مقابل در رابطه هیچ اهمیتی ندارد و اخلاق مهم است. دوستداشتن کسی که ظاهرش (صورت و اندام) برای شما جذابیتی ندارد، کار سادهای نیست. ظاهر طرف مقابل تنها معیار مهم نیست، اما نقش مهمی در سازگاری ایفا میکند.
بعضی از افراد به این امید وارد رابطه عاطفی میشوند که طرف مقابل را تغییر دهند و او را به چیزی تبدیل کنند که خودشان میخواهند. این نشانه بارز ناسازگاری در رابطه عاطفی است! در رابطه سالم، طرفین یکدیگر را همانگونه که هستند، دوست دارند. اگر هم قرار است تغییری در شخصیت فرد ایجاد شود، به میل خودش خواهد بود نه به اجبار طرف مقابل.
این مسئله هم مثل مورد قبلی است. وقتی در رابطه عاطفی سازگاری وجود دارد، شما ویژگیها و شخصیت واقعیتان را بروز میدهید، به هیچچیز تظاهر نمیکنید و نمیترسید که طرف مقابل با شناخت شما ترکتان کند. آزادی در خودابرازی یکی از نشانههای سازگاری در رابطه عاطفی است.
هرکسی با تمام رؤیاها، برنامهها، ارزشها، اهداف و علاقههایی که دارد وارد رابطه عاطفی میشود. اگر در این موارد با شریک عاطفیتان همسو باشید، زندگی شیرینتری خواهید داشت زیرا همراهی دارید که در مسیر رسیدن به اهدافتان کنار شماست. سرگرمیهای مشترک هم صمیمیت بین شما را بیشتر میکنند.
وقتی مدام این سؤال برایتان پیش میآید که آیا طرف مقابلم مرا دوست دارد یا نه، به سازگاری در رابطهتان شک کنید. وقتی طرف مقابلتان مدام به شما حس ناکافیبودن میدهد یا اعتمادبهنفستان را از شما میگیرد، یعنی خود واقعی شما را نپذیرفته است و با شما سازگار نیست.
وقتی طرفین رابطه به یکدیگر اعتماد دارند و یکدیگر را همان طور که هستند پذیرفتهاند، دیگر چیزی برای پنهانکردن باقی نمیماند. اگر میتوانید هر چیزی را با شریک عاطفیتان در میان بگذارید، یعنی شما با هم سازگارید. بهخصوص وقتی مسائلی پیش میآید که ممکن است آینده رابطهتان را به خطر بیندازد، اما باز هم شما آن را پنهان نمیکنید، با طرف مقابلتان در میانش میگذارید و با صحبت منطقی راهکاری برای آن پیدا خواهید کرد.
در بحث و مشاجره، هرچقدر تن صدای شما دو نفر بالاتر برود و خشمگینتر باشید، کمتر منظور یکدیگر را میفهمید و فقط تلاش میکنید حرف خودتان را به کرسی بنشانید. افراد سازگار درگیریهایی را که بینشان به وجود میآید با لحن دوستانه و صحبت مؤثر حل میکنند. آنها همچنین افراد دیگر را در تعارضهای بینشان دخالت نمیدهند، مگر اینکه مشکل جدی باشد و از روانشناس حرفهای کمک بگیرند.
اگر شریک عاطفیتان از حضور در کنار شما خجالت میکشد یا دوست ندارد همراه شما در جمعی حاضر شود، به این معنی است که سازگاری در رابطهتان وجود ندارد. این فرد شما را همان طور که هستید نپریرفته است و درنهایت یا برای تغییرتان تلاش میکند یا به رابطهتان پایان میدهد.
در رابطه عاطفی سالم، وقتی میخواهید کاری انجام بدهید، به نظر طرف مقابلتان هم فکر میکنید و او را در اولویت قرار میدهید. البته ممکن است استثناهایی هم وجود داشته باشد و موارد دیگری مثل شغل یا خانواده در اولویت قرار بگیرند، اما این استثناها فقط در موارد نادر اتفاق میافتند و در اکثر موقعیتها، همسر و فرزندان در اولویت هستند.
سرزنشکردن فقط نشانه ناسازگاری در رابطه نیست، بلکه سمی است که تیشه به ریشه رابطه شما میزند! اگر شما یا شریک عاطفیتان مدام یکدیگر را بابت اشتباهاتی که انجام دادهاید، سرزنش میکنید یا یکدیگر را بابت مشکلاتی که بینتان وجود دارد، مقصر میدانید، یعنی با هم سازگار نیستند.
در دنیا انگار هر شخصی عینک مخصوصی بر چشم گذاشته است و دنیا را از پشت همان عینک میبیند؛ به همین خاطر است که افراد اعتقادات متفاوتی درباره زندگی دارند. اگر عینکی که شما و شریک عاطفیتان بر چشم دارید یکسان باشند یا حداقل ویژگیهای مشترک بسیاری داشته باشند، سازگاری راحتتر خواهد بود.
شریکهای عاطفی در رابطه سالم نمیخواهند طرف مقابلشان را تغییر بدهند، اما این بدان معنا نیست که خود افراد هم برای رشد و تغییر تلاش نمیکنند. افراد وقتی در رابطه با هم سازگارند، دوست دارند جنبههای مختلفشان را در کنار یکدیگر ارتقا بدهند؛ از رشد مالی گرفته تا رشد در زمینه اخلاق و شخصیت.
ساختن رابطه بلندمدت و موفق کار سادهای نیست و به صبر زیادی نیاز دارد. گاهی موانعی در مسیر رابطه قرار میگیرند که حتی روی سازگاری طرفین هم اثر میگذارند. شرکای عاطفی سازگار حتی در مشکلات هم کنار یکدیگر میمانند و با صبوری از آنها عبور میکنند. آنها میدانند که رابطه همیشه روز آفتابی نیست و گاهی هم شبهای تاریک و طولانی دارد.
رابطه موفق علاوهبر صبوری، به فداکاری هم نیاز دارد و این فداکاری باید دوطرفه باشد. وقتی طرفین برای رابطه تلاش میکنند و گاهی از خودشان میگذرند، یعنی با هم سازگارند و پتانسیل ساختن رابطه عاشقانه بلندمدت را دارند.
ارتباط برقرارکردن یکی از مهمترین مهارتهایی است که برای رابطه عاطفی موفق و سازگاری با دیگری به آن نیاز دارید. ارتباط برقرارکردن یعنی گاهی صحبت کنید و گاهی بدون اینکه حرفی بزنید، طرف مقابل درکتان کند و کنارتان حضور داشته باشد. تا وقتی حرفی برای گفتن دارید و ارتباط بین شما و شریک عاطفیتان زنده است، رابطه شما ادامه خواهد داشت.
شریکهای عاطفی بهترین دوستان یکدیگرند و بهراحتی میتوانند با هم بخندند و شاد باشند. شوخیهایشان برای یکدیگر جذاب است و میدانند چطور با هم شوخی کنند که طرف مقابلشان ناراحت نشود. این افراد از طعنههایی که برای خودشان خندهدار است، اما همسرشان را آزرده میکند پرهیز میکنند.
در صورت سازگاری با شریک عاطفی، همهچیز بین شما مشترک نیست، اما حاضرید برای حمایت از طرف مقابل در کنارش حضور داشته باشید. حمایت یعنی تا جایی که خودتان آزرده نمیشوید، علاقهمندیهای طرف مقابل را بپذیرد و با او همراه شوید. مثلا اگر طرف مقابلتان تفریح خاصی را دوست دارد که شما تاکنون تجربهاش نکردهاید، با او همراه شوید و تجربهای جدید و مثبت برای خودتان بسازید.
بخشی از سازگاری در رابطه عاطفی به بلوغ عاطفی طرفین و درک متقابل آنها برمیگردد، اما گاهی اوقات ناسازگاریهایی در رابطه وجود دارند که مقصر آنها هیچکدام از طرفین نیست. دو فردی که از ابتدا سبک زندگیهای متفاوتی داشتهاند، اگر با هم رابطه داشته باشند، ناسازگاریهای بسیاری را تجربه میکنند و احتمالا شکست خواهند خورد. پس لازم است که در وهله اول، بین شما و شریک عاطفیتان اشتراک کافی وجود داشته باشد. در این صورت میتوانید اختلافنظرهای محدودی را که وجود دارند، حل کنید و با هم سازگار شوید.
اگر تجربهای درباره سازگاری در رابطه عاطفی دارید، آن را در بخش دیدگاهها با ما در میان بگذارید.
پاسخ ها