راینهارد و ماکس مانیسمن اولین فرآیند نورد در جهان را برای تولید لوله های فولادی بدون درز در کارخانه  پدرشان در Remscheid اختراع کردند. پس از سالها کار توسعه، آنها در سال 1885 برای حمایت از حق ثبت اختراع اقدام کردند. در سال 1886 حق ثبت اختراع اعطا شد و اولین لوله فولادی بدون درز نورد شد.
آنها با اختراع خود به عنوان مشارکت، کارخانه‌های لوله‌سازی را در Bous an der Saar، در Komotau/Bohemia (اتریش)، در Landore/بریتانیای کبیر و در Remscheid با شرکای مختلف تا سال 1889 تأسیس کردند.

با این حال، برادران تا دهه 1890 با اختراع فرآیند رول پله زائر به پیشرفت فنی نهایی و در نهایت بلوغ بازار و مبنای موفقیت اقتصادی دست نیافتند. متعاقباً ترکیب پیگر پله و نورد کج در سرتاسر جهان به عنوان «فرایند مانیسمن» شناخته شد.این روش امکانات کاملاً جدیدی را در بسیاری از زمینه‌های فناوری گشود و در دهه‌های بعد انقلابی در ساخت ماشین‌ها، خط و وسایل نقلیه ایجاد کرد.

در 16 ژوئیه 1890، Mannesmannröhren-Werke قاره ای، که در آن زمان مستقل از یکدیگر وجود داشتند، در Deutsch-Österreichische Mannesmannröhren-Werke Aktiengesellschaft تازه تأسیس ، مستقر در برلین، ادغام شدند. با سرمایه سهام 35 میلیون مارک، شرکت جدید بلافاصله یکی از ده شرکت بزرگ در رایش آلمان شد. راینهارد و مکس مانیسمن اولین هیئت مدیره شرکت را تشکیل دادند، اما در سال 1893 آن را ترک کردند. در همان سال، دفتر مرکزی شرکت از برلین به دوسلدورف نقل مکان کرد.

بین المللی از ابتدا
Mannesmann از همان ابتدا در چندین مکان داخلی و خارجی تولید و محصولات خود را در سراسر جهان به فروش رساند. کارخانه لوله در Bous تامین کننده اروپای غربی بود، کارخانه در Remscheid تامین کننده اروپای شمالی، و کارخانه اتریشی بالکان، اروپای شرقی و منطقه مدیترانه بود. کارخانه لوله Mannesmann در ولز، که سرانجام در سال 1899 توسط این گروه تصاحب شد، به بازار جهانی امپراتوری بریتانیا و آمریکای شمالی دسترسی داشت.

در همان سال تاسیس شرکت، اولین خط فشار نفت جهان در قفقاز با استفاده از لوله های Mannesmann ساخته شد. این امر با تحویل لوله برای سیستم های تامین آب، خطوط لوله، دکل ها و روشنایی مدرن خیابان ها در سراسر جهان دنبال شد.

به منظور تکمیل طیف وسیعی از لوله ها، Mannesmann علاوه بر یک کارخانه جدید بدون درز، یک کارخانه لوله جوش داده شده در دوسلدورف-راث در نیمه دوم دهه 1890 ساخت. پس از پایان قرن حاضر - پس از همکاری قبلی با نمایندگان تجاری مستقل و شرکتهای صادراتی - تأسیس سازمان فروش جهانی آغاز شد. یک سایت تولید بین المللی دیگر در دالمین/ایتالیا در سال 1908 تأسیس شد. در همان سال، Deutsch-Österreichische Mannesmannröhren-Werke AG به Mannesmannröhren-Werke AG مستقر در دوسلدورف، که از آن به بعد رئیس گروه را تشکیل داد، و زیرمجموعه جدید آن Österreichische Mannesmannröhren-Werke GesmbH تقسیم شد.در وین. سهام شرکت بریتانیایی و بعداً ایتالیایی نیز به طور کامل متعلق به Mannesmannröhren-Werke AG بود.

از تولید کننده لوله تا گروه معدن

Mannesmann در ابتدا یک پردازشگر فولاد خالص بود و بنابراین به تامین مواد خام از شرکت های دیگر وابسته بود. در آغاز قرن بیستم، مهمترین هدف استراتژیک ایجاد پایگاه مواد اولیه خودمان بود. اولین گام خرید Saarbrücker Gußstahlwerke AG در سال 1906 به منظور تامین مواد اولیه با کیفیت بالا برای کارهای Bous بود. به دنبال آن کارخانه نورد صفحه Grillo Funke با تولید فولاد خود و همچنین معادن زغال سنگ، معادن سنگ و معادن سنگ آهک دنبال شد. سرانجام، در سال 1929، کارخانه ذوب خود شرکت در Duisburg-Huckingen شروع به کار کرد. Mannesmann اکنون یک شرکت زغال سنگ و فولاد با ساختار عمودی بود که تا دهه 1970 نمونه ای از اقتصاد روهر آلمان بود

در Mannesmann نیز، دهه های 1930 و 1940 توسط تسلیحات و سیاست های خودکامه دولت ناسیونال سوسیالیست شکل گرفت. در طول جنگ جهانی دوم، این شرکت اسیران جنگی را به کار گرفت و کارگران را مجبور کرد تا کمبود نیروی کار را جبران کنند تا تولید ادامه یابد.

پس از پایان جنگ، متفقین دستور دادند که آثار Mannesmannrohren منحل شوند و در سال 1952 به سه شرکت مستقل تقسیم شوند: Mannesmann AG، Consolidation Bergbau AG و Stahlindustrie und Maschinenbau AG . تا سال 1955، این شرکت ها تحت مدیریت Mannesmann AG دوباره متحد شدند که از آن به بعد رئیس گروه را تشکیل داد.

در سال‌های 1952 تا 1955، مانیسمن در برزیل، کانادا و ترکیه، در آمریکای جنوبی، لوله‌سازی را در ارتباط با کوره بلند و کارهای فولادی تأسیس کرد.

انواع لوله مانیسمان

انواع رایج لوله‌ی مانیسمان به شرح زیر است:

رده 20:
این نوع از لوله، ضخامتی در حدود 2 تا 6 میلی‌متر و سایزی حدود یک تا دوازده اینچ دارد؛ همچنین وزن آن بر اساس مشخصات دیگرش تا حدود 300 کیلوگرم متغیر است.

رده 40:
این نوع از لوله‌ی مانیسمان نیز سایزی از حدود 1 تا 12 اینچ و ضخامتی در بازه‌ی 2 تا 10 میلی‌متر خواهد داشت. وزن این محصول در برخی موارد تا 500 کیلوگرم هم می‌رسد.

رده 60:
این لوله، مانند سایر انواع لوله، بدون درز نیست و تقاضا برای آن کم است. این رده، معمولاً در بازه‌ی قطر 8 تا 24 اینچ تولید و عرضه می‌شود؛ وزن آن نیز بر اساس قطر در ضخامت، متفاوت خواهد بود.

رده 80:
این محصول، در ضخامتی بین 3 تا 9 میلی‌متر و وزنی حدود 9 تا 150 کیلوگرم به بازار عرضه می‌شود. همچنین گفتنی است که از نظر سایز، بسیار متنوع است.

رده 120:
وزن این محصول، در مقایسه با ضخامت زیاد آن تا حدود 700 کیلوگرم هم می‌رسد و سایز و ابعادش بر اساس درخواست مشتریان، متعدد است.

رده 160:
بالاترین رده‌ی لوله‌های مانیسمان است که با وزنی بسیار زیادتر از رده‌های دیگر به بازار عرضه می‌شود. این لوله در صنایع خاصی کاربرد دارد.

البته بر اساس جنس لوله هایی مانند لوله فولادی مانیسمان ، لوله استیل مانیسمان و لوله درزدار را نیز داریم. 

مشخصات لوله‌های مانیسمان چیست؟

در حال حاضر تهیه لوله‌های مانیسمان در داخل کشور از کارخانه‌های داخلی و خارجی صورت می‌گیرد. اما همه آن‌ها مشخصات فنی یکسانی دارند که از استاندارد ساخت ASME B36.10 برای لوله‌های فولادی و استاندارد ساخت ASME B36.19 برای لوله‌های استیل بهره می‌برند. طبق این استانداردها برای هرکدام از ویژگی‌ها و مشخصات لوله‌های مانیسمان بازه‌ای تعریف شده که محصول نهایی باید از آن تبعیت کند. یکی از این ویژگی‌ها فشار کاری لوله است. فشار کاری لوله‌های مانیسمان با توجه به سایز، ضخامت و دمای کاری آن تعریف می‌شود. اما با توجه به اینکه در یک دما و سایز خاص، این فشار برای تمام لوله‌ها مقدار یکسانی است، می‌توان این مشخصه را بررسی کرد. برای لوله‌های مانیسمان با ضخامت یک تا 10 اینچ، و در دماهای مختلف میزان این فشار کاری در جداول استاندارد مربوطه آمده است.

از دیگر مشخصات لوله‌های مانیسمان، ضخامت و یا در اصطلاح فنی، رده آن است. ضخامت‌ها نیز بر اساس استاندارهای مختلفی تولید می‌شوند. رده‌های ۲۰، ۴۰ و ۸۰ پراستفاده‌ترین ضخامت‌ها هستند. رده ۲۰ لوله سبک نیز نامیده می‌شود. رده ۸۰ که استحکام بالاتری دارد در موارد پرفشار و شرایط خورندگی مصرف دارد و جزو لوله‌های سنگین محسوب می‌شود. این لوله‌ها از سایز 1/8 اینچ تا ۲۶ اینچ تولید می‌شوند. تقریبا در تمام موارد صنعت، سایز‌های بالاتر از سایز ۲۶ اینچ معمولا برای انتقال خطوط طولانی و کم فشار استفاده می‌شوند و در این موارد تفاوت خواص چشم‌گیری بین لوله درزدار و بدون‌ درز وجود ندارد. به همین دلیل استفاده از لوله درزدار با قیمت پایین‌تر ترجیح داده می‌شود و در نتیجه تولید لوله با سایز بیشتر از ۲۶ اینچ صرفه اقتصادی نخواهد داشت.

استانداردهای بین‌المللی لوله‌های مانیسمان عبارتند از: ASTM – JIS – DIN

آلیاژ های پراستفاده لوله مانیسمان به شرح زیر است:

ASTM A106 که برای استفاده در موارد با دمای بالا مناسب است.
ASTM A179 که دارای کربن کمتری است و اغلب برای کندانسرها استفاده می‌شود.
ASTM A192 که معمولا برای دیگ‌های بخار استفاده می‌شوند.
GB 3087 که معمولا برای بویلر‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
بر روی سطوح لوله‌های مانیسمان از یک لایه پوشش لاکی استفاده می‌شود که در صورت نیاز به گالوانیزه کردن، استفاده از عملیات سند بلاست روی سطوح ضروری می‌شود.