تاریخچه شیرینی ها !

تاریخچه شیرینی ها گسترده است، اما منشأ آنها مهمتر است، و برای این منظور، ما شما را به والنسیا، به طور خاص به Cuevas de la Araña معروف، در Bicorp می بریم، جایی که اولین نمایش لانه زنبوری به نام «جمع آوری عسل»،  تصویر دو نفر را در حال جمع آوری عسل از زنبورها نشان می دهد و مربوط به 8000 سال پیش است، تصویری که پشت یخچال قنادی ها در شیرینی فروشی ها گاهاً در اروپا دیده میشود!

عسل محصولی است که توسط فرهنگ های مختلف دوران باستان استفاده و گسترش یافته است، در چین، خاورمیانه، مصر، یونان و در سرتاسر امپراتوری روم برای پوشاندن میوه ها و گل ها استفاده می شد، این امر برای حفظ آنها یا تبدیل آنها به چیزی که بود. اولین شیرینی است، و این چیزی است که پل کریستال در کتاب خود به نام «تاریخ شیرینی ها» به تصویر می کشد، جایی که تمام گذشته و حال آب نبات ها و شیرینی های شناخته شده در انگلستان را نشان می دهد.

به لطف هیروگلیف مصر باستان، مشخص شده است که 3000 سال پیش، صنعت شکوفایی فرهنگی، سیاسی و غذایی که در اطراف رود نیل ایجاد شد، هنر شیرینی‌پزی توسعه‌یافته‌ای داشت و نشان می‌داد که از انجیر، خرما و ادویه‌ها برای چاشنی عسل استفاده می‌شد.

به گفته مورخ ماریا آنجلس پرز سامپر، که مسئول کتاب اخیر "خوردن و نوشیدن: تاریخچه غذا در اسپانیا" است، به لطف رومی ها بود که قنادی عسل وارد اسپانیا شد. این رومی ها بودند که به شیرینی پز اهمیت می دادند تا به عنوان یک صنعتگر ماهر در نظر گرفته شود. و به همین ترتیب، باید به خاطر داشت که چگونه در حفاری های شهر باستانی هرکولانیوم، که در اثر فوران وزوویوس در سال 79 مدفون شده بود، مشخص شد که آنها قبلا آشپزخانه هایی مجهز به قابلمه و تابه بسیار شبیه به آنچه در حال حاضر استفاده می شود داشتند. شیرینی پزها

نیشکر

یکی دیگر از مواد غذایی که بخش مهمی از تاریخ شیرینی‌ها را تشکیل می‌دهد و کاملاً با روش شیرین‌سازی امروزی پیوند خورده است، نیشکر است که بومی آسیای جنوب شرقی است. در هندوستان بود که برای اولین بار آب نیشکر جوشانده شد و به اصطلاح Khanda به دست آمد که از آن کلمه Candy (آب نبات در انگلیسی) به معنای "نیش هایی که بدون زنبور عسل تولید می کردند" به دست آمد.

این از آنجا به تمام دنیا سرایت کرد. در قرن هفتم قبل از میلاد به گفته روزا توار، نویسنده و مشاور آشپز، امپراتوری ایران قبلاً روشی هوشمندانه برای تصفیه شکر ابداع کرده بود که اساس شیرینی‌سازی مدرن است. کسانی که بهترین استفاده را از شکر کرده اند، اسپانیایی های مسلمان هستند و آن این است که تمام شیرینی هایی با زرده که به این قاره رسیده اند، از نفوذ اعراب هستند و از شکر تصفیه شده استفاده می کنند.

او همچنین اظهار می کند که نوقا یک دستور غذای خودکار از اسپانیا از قرن شانزدهم یا کارامل است، بدون شکر تصفیه شده نمی توان کارامل درست کرد. معمولی ترین دسر غذاهای اسپانیایی برای آن زمان در سال 1607، منشأ یهودی داشت، به نام bollo maimón، گمان می رود نام آن از maymón گرفته شده باشد، که به نوبه خود از موشه به میمون یا موسی بن میمون، که از دوره رنسانس Maimonides نامیده می شد، می آید. پسر میمون که پزشک، خاخام، فیلسوف و متکلم مشهور یهودی اسپانیایی در قرون وسطی بود.

این نام به این دلیل نامگذاری شد که شکل شیرینی شبیه کلاه بود و یادآور عمامه ای بود که حکیم فوق الذکر بر سر می گذاشت، این دستور پخت بر اساس خمیر کیک در یک صمغ پیچ خورده بود. این به ما اجازه می دهد تا ببینیم چگونه دسرها در غذای اسپانیایی تأثیر زیادی بر اعراب داشتند، آنها نیشکر را معرفی کردند و نحوه تصفیه آن را آموزش دادند، آنها همچنین دنیای کیک و شیرینی را متحول کردند که ساده بودند و به روشی مشابه نان درست می شدند. سپس با عسل شیرین می شود.

نمونه بارز آن بونوئلو، آلموجابانا یا کیک پنیر سرخ شده، آروپه است که شربتی شبیه مربا یا مارزیپان است. به لطف اعراب بود که شکر به سایر نقاط جهان سرایت کرد و دنیای شیرینی پزی را تغییر داد، همه اینها بر اساس قدیمی ترین شیرینی های جهان، عسل و نیشکر بود.