آکنه بزرگسالان با نوجوانان چه تفاوتی دارد؟

آکنه زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های مرده پوست و چربی اضافی غدد چربی با هم ترکیب می‌شوند و کومدون‌هایی ایجاد می‌کنند که بیشتر به عنوان جوش‌های سرسیاه و سرسفید شناخته می‌شوند. باکتری ها در منافذ مسدود شده تکثیر می شوند و ملتهب می شوند و آکنه التهابی ایجاد می کنند که ممکن است به صورت جوش یا کیست ظاهر شود و شما را ئادار به استفاده از درمان های مختلف  از جمله ضدجوش کند.

تفاوت بین آکنه نوجوانان و آکنه بزرگسالان چیست؟

آکنه بزرگسالان ممکن است متفاوت از آکنه ای باشد که در دوران نوجوانی داشتیم. آکنه نوجوانان به طور کلی در "منطقه T" یافت می شود - در اطراف پیشانی و بینی، جایی که غدد چربی برجسته تر هستند. نوجوانان بیشتر مستعد ابتلا به آکنه هستند زیرا تغییرات هورمونی در دوران بلوغ باعث می شود که غدد چربی آنها نسبت به بزرگسالان چربی بیشتری ترشح کند. با این حال، آکنه در بزرگسالی ممکن است توسط عوامل هورمونی دیگر ایجاد شود. در زنان، معمولاً به صورت گره های عمیق در اطراف چانه، خط فک و گردن ظاهر می شود و ممکن است با هایپرپیگمانتاسیون بهبود یابد.

در زنان، تغییرات هورمونی مرتبط با چرخه قاعدگی، بارداری و یائسگی می تواند باعث شعله ور شدن آکنه شود. اگر آکنه در طول چرخه قاعدگی شما بدتر می شود، مهم است که با پزشک خود مشورت کنید.

گاهی اوقات، آکنه می تواند نشانه ای از مشکلات جدی تر و زمینه ای مانند سندرم تخمدان پلی کیستیک باشد. این بیماران آکنه شدیدی خواهند داشت که به درمان معمولی پاسخ نمی‌دهد، همراه با علائم جدی‌تر. استفاده از قرص‌های ضد بارداری خوراکی می‌تواند برای آکنه مفید باشد، اما ممکن است آن را تشدید کند، مانند سایر تغییرات در وضعیت پیشگیری از بارداری مانند IUD یا درمان‌های تزریقی.

تغییرات هورمونی بزرگسالان همچنین می تواند نتیجه سایر بیماری های مزمن پزشکی مانند چاقی یا داروهای مورد استفاده برای درمان سایر بیماری ها باشد. به عنوان مثال، داروهای استروئیدی خوراکی (پردنیزون، دگزامتازون، و غیره) ممکن است نیاز به تنظیم یا قطع در صورت تداوم آکنه داشته باشند.

همچنین توضیحات غیر هورمونی برای آکنه بزرگسالان وجود دارد. افزایش سطح استرس به دلیل ایجاد شعله ور شدن برای هر تعدادی از بیماری های پوستی، از جمله آکنه، و همچنین سایر بیماری های مزمن پوستی مانند اگزما و پسوریازیس بدنام است. چندین فرضیه پزشکی مختلف در مورد علت این امر وجود دارد. برخی از متخصصان پوست فکر می کنند که این ممکن است به این دلیل باشد که پوست و مغز در رشد جنینی از یک خط سلولی منشا می گیرند.

نشان داده شده است که برخی از عوامل رژیم غذایی باعث ایجاد آکنه در بزرگسالان می شوند، مانند مصرف زیاد محصولات لبنی یا غذاهای حاوی گلوکز.

آکنه چگونه درمان می شود؟

ضایعات آکنه در نهایت به خودی خود بهبود می یابند، اما تغییر رنگ (معروف به هایپرپیگمانتاسیون پس از التهاب) ممکن است چندین ماه طول بکشد تا کاملا از بین برود. اگر از جوش‌های خفیف تا متوسط که جدید هستند، رنج می‌برید، منطقی است که ابتدا درمان‌های بدون نسخه را امتحان کنید. اینها ممکن است شامل درمان های موضعی ضد باکتریایی مانند اسید سالیسیلیک یا بنزوئیل پراکسید باشد. همچنین یک مشتق ویتامین A به نام ژل آداپالن وجود دارد که برای بیماران خاص بسیار موثر است.

به همین ترتیب، اگر تغییر رنگ مداوم آزاردهنده باشد، ممکن است یک عامل محو کننده مانند ژل موضعی اسید آزلائیک یا شستشوی اسید گلیکولیک را امتحان کنید که بدون نسخه نیز موجود است. اگر پوست شما پس از یک ماه درمان با درمان بدون نسخه بهتر نشد، عاقلانه است که به یک متخصص پوست مراجعه کنید تا متوجه شوید که آیا مشکل زمینه‌ای وجود دارد یا خیر و احتمالاً درمان با نسخه قوی‌تری را امتحان کنید.

در مطب پزشک، چندین گزینه درمانی دیگر در دسترس است. آکنه نوع بزرگسالان نیازمند توجه ویژه به رژیم‌های درمانی منحصربه‌فرد است، که ممکن است بسیار متفاوت از رژیم‌های مورد استفاده برای درمان آکنه کلاسیک نوجوانان باشد. به عنوان مثال، در موارد خفیف تر، ژل های ضد التهابی موضعی، مانند ژل داپسون، به کاهش کیست، ندول و ضایعات سرسخت کمک می کند.

گزینه دیگر برای زنان، قرص های ضد آندروژن مانند اسپیرونولاکتون است که روزانه برای جلوگیری از بیان هورمون های آندروژن در پوست مصرف می شود. اینها معمولاً بسیار مؤثر هستند. در شدیدترین موارد، ایزوترتینوئین، یک مشتق خوراکی ویتامین A که میزان چربی آزاد شده توسط پوست را کاهش می دهد، به عنوان آخرین راه حل استفاده می شود. حدود 85 تا 90 درصد از بیمارانی که این دارو را مصرف می‌کنند، دیگر آکنه نخواهند داشت، اما این درمان فشرده می‌تواند با عوارض جانبی شدید همراه باشد.