تذهیب (Persian illumination)، یکی از شاخص‌ترین هنرهای سنتی ایران، ریشه در هندسه مقدس، رنگ‌شناسی نمادین و ریتم بصری دارد. در گذشته، بستر اصلی آن نسخه‌های خطی و قرآن‌های نفیس بود؛ اما این زبان تصویری فراتر از کاغذ حرکت کرده و در معماری، صنایع‌دستی، پارچه، سفال و حتی طراحی گرافیک معاصر حضور یافته است.
سیده ثریا مجتهد سیستانی، هنرمند و پژوهشگر نگارگری و تذهیب معاصر، در آثار خود به پیوند گذشته و حال می‌پردازد. او با بازتعریف نقش‌های اسلیمی و ختایی در قالبی نو، نشان می‌دهد که این سنت همچنان می‌تواند در زندگی روزمره امروز جریان داشته باشد. تکرار منظم نقوش و هارمونی دقیق رنگ‌ها، نه فقط به زیبایی بصری، بلکه به ایجاد حس آرامش و تمرکز کمک می‌کند؛ کیفیتی که در دنیای پرشتاب امروز ارزشی ویژه دارد.
این رویکرد، تذهیب را از یک هنر صرفاً تزئینی به ابزاری برای ارتقای کیفیت زیست و طراحی محیطی ارتقا می‌دهد. بازخوانی این سنت، یادآور میراث فرهنگی ایران است و هم‌زمان راهی تازه برای حضور آن در خانه‌ها، محل کار و فضاهای عمومی امروز ارائه می‌کند.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها