آرش برهمند میگوید الکاماستارز «زمین بیطرفی» است که استارتاپها در آن حاضر میشوند تا با یکدیگر و حاکمیت تعامل کنند.
«آرش برهمند» چندین دوره مدیریت بخش «الکاماستارز» نمایشگاه الکامپ را برعهده داشته است و در الکامپ بیستوهفتم نیز پس از چندین سال وقفه در همین جایگاه نشسته است. برهمند میگوید باتوجهبه اتمام روزهای پرفروغ اکوسیستم استارتاپی ایران، الکاماستارز فاصله زیادی با روزهای اوج خودش دارد اما باوجوداین و با درنظرگرفتن واقعیتهای فعلی اکوسیستم، استقبال بیشتر از انتظار بوده است.
او در گفتگو با دیجیاتو میگوید الکاماستارز «زمین بیطرفی» است که استارتاپها در آن حاضر میشوند تا با یکدیگر و حاکمیت تعامل کنند.
استقبال از الکاماستارز نسبت به انتظارات ما از شرایط فعلی بازار و اکوسیستم استارتاپی ایران، بهتر از آن چیزی بود که تصور میکردیم ولی اگر بخواهم صادقانه با آخرین الکامپهایی که من مدیر اجرایی الکاماستارز بودم، مقایسه کنم، شرایط با آن چیزی که پیش از کرونا و برخی تحولات اجتماعی در ایران میدیدید، اصلاً قابلقیاس نیست؛ اعداد و ارقام هم این را نشان میدهند.
در آخرین الکاماستارز نزدیک به ۵۰۰ تیم در ۵ سالن حضور داشتند. اکنون که صحبت میکنیم، با گذشت حدود ۴.۵ سال، نزدیک ۱۰۰ تیم در سالنها حضور خواهند داشت. این تعداد بسیار فراتر از چیزی است که در این شرایط تصور میکردیم. ولی در کمال صداقت باید به شما بگویم شرایط واقعی اکوسیستم را میتوان در این اعداد مشاهده کرد.
اکنون در این شرایط ما به این جمعبندی رسیدیم که میتوانیم الکاماستارز را به نزدیکترین نسخه و ویرایش شبیه نسخه اولیه آن برگردانیم. در نسخه اولیه الکاماستارز، این رویداد از مجموعهای کانترهای استارتاپی تشکیل شده بود. در آن زمان، کانترهای استارتاپی رایگان بودند و بهصورت دکههای کوچک طراحی شده بودند. این کانترها براساس لیستی که براساس اولویتها نوشته بودیم، به بخش عمدهای از بازیگران کوچک استارتاپی اختصاص مییافتند. برخی از تیمهایی که این کانترها را گرفتند، بعدها بسیار بزرگ شدند. مثلاً ابرآروان که اکنون استارتاپ شناختهشده و موردبحث بازار است، در الکاماستارز اول حضور داشت. بعد از آن، مجموعهای از اتفاقات باعث شد الکامپ بهشدت رشد کند و از سالنهای ۸ و ۹ به نزدیکی در جنوبی نمایشگاه گسترش پیدا کرد و درنهایت به زنجیره سالنهایی رسید که در ۵ سالن میزبان ۵۰۰ تیم بود.
باتوجهبه شرایط واقعی اکوسیستم، شاید اکنون زمان مناسبی باشد که آن کانترهای استارتاپی را با جدیت برگردانیم. کسانی که امسال در نمایشگاه حضور پیدا میکنند، این کانترها را در سالنهای 25a و 25b میبینند.
اکنون سالنهای ۸ و ۹ و a۲۵ و b۲۵ به الکاماستارز اختصاص یافتهاند اما در آستانه ورود به نمایشگاه هیجان برای آن بیشتر میشود و اگر دیدید به این آمار اضافه شد، از دست من ناراحت نشوید ولی مسلماً متراژ آن کمتر نمیشود.
اما باید بر این هم تأکید کنم که در نمایشگاه امسال تمرکز بر فروش زمین و غرفه نیست و هدف ایجاد فضای مشترک بین بازیگران واقعی اکوسیستم و بخش حکمرانی و قانونگذاری است.
من دلایل را میگویم. یکی از آنها همان دلیلی است که اهالی کمیکاستریپ به آن origin story میگویند. اولین بار زمانی که آقای ناصرعلی سعادت رئیس سازمان نظام صنفی بودند و آقای بحری مدیر نمایشگاه این بخش تأسیس شد. در آن زمان، کسبوکارهای کوچک که بسیاری از این بزرگان فعلی نیز آن زمان جزو آنها بودند، امکان مالی برای شرکت در نمایشگاه گسترده و گران الکامپ را نداشتند؛ بنا بر این بود که بتوانند فضایی امن داشته باشند تا با سوبسید سازمان نظام صنفی رایانهای کشور در الکامپ شرکت کنند.
این ایده با مساعدت دوستان آن موقع محقق شد. این بخش ابتدا با نصف سالن و با حضور نزدیک به ۳۰ تیم شروع شد اما درنهایت با ۱۲۰ تیم تمام شد. بعد از افزایش تیمها بود که سالنهای ۸ و ۹ را به ما دادند. آن قسمت از نمایشگاه را آنقدر شلوغ کردیم، آنقدر مسئولین دولتی آمدند و از آن بازدید کردند که بهتدریج باتوجهبه اقبال بیرونی بالا به این بخش و استقبال داخلی بالا، به سالنهای مرغوبتر منتقل شد.
با رفتن استارتاپها به در جنوبی نمایشگاه، شما متوجه میشوید انگیزه دوم استارتاپها چیست. انگیزه اول این بود که بدون نیاز به استفاده از راهحلهای گران و پردردسر نمایشگاه الکامپ بتوانند راحتتر در نمایشگاه حضور پیدا کنند و کانترهای استارتاپی نماد این امر بودند اما بعد از اینکه این توجه بیرونی و بهخصوص حاکمیتی به الکاماستارز زیاد شد، الکاماستارز زمین بیطرفی برای استارتاپها شناخته شد، آن هم در نمایشگاهی که برگزارکننده آن رگولاتور بخش خصوصی، سازمان نظام صنفی رایانهای کشور، بود. پسازآن، بخش بزرگی از استارتاپها شروع به حضور در الکاماستارز کردند. اکنون نیز شما میبینید بخش عمدهای از استارتاپهای مطرح حضور دارند، مانند ابرآروان که در تمام رویدادهای الکاماستارز تاکنون حضور داشته و احتمالاً دیگر دنبال شناساندن خودش و سرویسهایش نیستند؛ چون تعامل با حاکمیت در آن فضا بهشدت بالا میرود. فکر میکنم بسیاری از دوستان عکس مشهور آقای جهرمی روی آن مبل معروف «ابرآروان» را دیده باشند. پس میشود گفت انگیره دوم تعامل بیشتر با حاکمیت است.
میخواهم در این شرایط خاص اشاره کنم که دوستان هیئتمدیره قبلی لطف بزرگی به نمایشگاه الکامپ کردند و آن این بود که نمایشگاه را دوباره برگزار کردند اما متأسفانه در دوره پیش، شرایط برای برگزاری الکاماستارز مهیا نشد. مهمترین انتظاری که اکنون وجود دارد و آقای حکیم جوادی بهعنوان رئیس هیئتمدیره در شام استارتاپی با حضور جمع بزرگی از پلتفرمها گفتند، داشتن زمین مشترک است که بازیگران بتوانند در آن با یکدیگر معاشرت کنند؛ فضایی که استارتاپهایی از بندرعباس، رشت، مازندران، شیراز و اصفهان کنار استارتاپهای بزرگی، مثل ابرآروان، و بازیگرانی، مثل گلرنگ، در آن حضور دارند. همچنین در این دوره، گروه زرین که گروه صنعت و معدن است، نیز در نمایشگاه حضور دارد. نستله نیز در نقش عرضهکننده خدمات کافیشاپی در نمایشگاه حاضر است.
وقتی اینها را کنار هم میگذارم، احساس میکنم بیشتر دوست داشتیم فارغ از فضای سیاسی و اجتماعی فعلی بتوانیم فضایی امن برای استارتاپها و تمام بازیگران فراهم کنیم که بتوانند در دامان بخش خصوصی با هم معاشرت کنند.
در چهار روز نمایشگاه مجموعه گفتگوهایی انجام میشود که به آنها اصطلاحاً «الکامتاکز» گفته میشود. استیج محتوایی الکاماستارز، الکامتاکز، طی چهار روز محتواهای جداگانهای دارد که یکی از آنها دیجیتال مارکتینگ است. یکی از موضوعات دیگری که در نمایشگاه بهصورت گسترده به آن پرداختهایم، بازیهای رایانهای است. این موضوع در سالهای گذشته کمتر در نمایشگاه دیده شده است. در این سالها، دوست داریم بتوانیم درباره بخش تولید و اکوسیستمی که «ویجیاتو» و «ویجیلند» شکل دادهاند، صحبت کنیم. موضوع بسیار جذاب دیگر برای ما موضوع زنان و اکوسیستم نوآوری است. باید تأکید کنم که «روز زنان» درباره مسائل زنان در اکوسیستم نوآوری است و صرفاً برای خانمها نیست؛ بنابراین احساس میکنم آن روز، روز بسیار جالبی خواهد بود و از خانمها میخواهم لطف کنند و ما را در برگزاری پرشورتر آن روز یاری کنند.
پاسخ ها