اعضای پرینت‌شده سه‌بعدی، اولتراسوندهای دستی، نانوبات‌هایی که در رگ‌های خون شما حرکت کرده و پلاک‌ها را نابود می‌کنند؛ این آینده نه‌چندان دور پزشکی است.
شما همین حالا نیز تقریباً به‌خوبی می‌دانید یک حمله قلبی چطور رخ می‌دهد: پلاک‌ها در دیواره‌های رگ‌های شما انباشته می‌شوند و مانند موانع، با تنگ‌کردن این مسیرها جریان خون را مختل می‌کنند. درنهایت شریان‌ها به‌قدری تنگ می‌شوند که قلب نمی‌تواند خون کافی بگیرد. اکسیژن قطع می‌شود و حمله قلبی یا سکته رخ می‌دهد.
راه‌هایی وجود دارند که با پاک‌سازی یا مسیرکشی مجدد شریان‌ها از طریق استنت‌ها (stents) یا بایپس‌ها (bypasses) حمله قلبی درمان شود. اما این روش‌ها هزینه‌ای سنگین دارند: کاتترگذاری، عمل قلب باز، توانبخشی گسترده، سیستم گردش خون در معرض خطر. اما تکنولوژی‌هایی جدید (مانند نانوبات‌های حذف‌کننده پلاک) درحال کشف هستند که به ما کمک می‌کنند زندگی طولانی‌تر و سالم‌تری داشته باشیم.
در اینجا به معرفی چند پیشرفت در آینده می‌پردازیم.
یک استاد هاروارد روی تکنیکی کار می‌کند که اجازه می‌دهد رباط صلیبی پیشین زانو (ACL) خود را درمان کند؛ به‌جای آنکه با یک تاندون متعلق به انسان یا حیوانی دیگر یا جایی دیگر در بدن خود بیمار جایگزین شود.
این تکنیک شامل وارد‌کردن یک اسفنج به شکل ساعت‌شنی است که با خون بیمار و فاکتورهای رشد و سلول‌های بنیادی پر شده تا به‌عنوان پلی میان دوتکه پاره‌شده عمل کند. این پل رشد می‌کند و پارگی از بین می‌رود؛ درنتیجه لازم نیست بیمار به سراغ درمانی تهاجمی با استفاده از دیگر بافت‌های نرم برود. این درمان شاید بتواند از التهاب مفاصل در آینده جلوگیری کند که اغلب یکی از عوارض ترمیم‌های ACL فعلی است.
ما احتمالاً قدم به قدم به چیزی که استاندارد طلایی پیشرفت‌های طول عمر است، نزدیک می‌شویم: یک قلب بازسازی‌شده ژنتیکی یا قلب مصنوعی. پژوهشگران کلینیک کلیولند باور دارند با بودجه‌ای نامحدود می‌توانند در کمتر از سه سال یک قلب را تولید کنند و درون بدن انسان‌ها قرار دهند.
ما همین حالا نیز به‌گونه‌ای شاهد این هستیم که اعضای بدن به‌صورت سه‌بعدی پرینت می‌شوند؛ با تولید مکانیسم‌ها و موادی که می‌توانند مانند یک بافت عمل کنند (حتی بافت‌هایی ریه‌مانند که مانند ریه‌های معمولی به کووید-۱۹ مبتلا می‌شوند و می‌توان از آنها برای مطالعه درمان‌ها و آنتی‌ویروس‌های بالقوه استفاده کرد). یک کمپانی استرالیایی اخیراً یک ابزار رباتیک توسعه داده است که سلول‌های پوست یک فرد را پرینت می‌کند و می‌توان از آن برای احیای پوست آسیب‌دیده با زخم یا سوختگی استفاده کرد.
یک کد کامپیوتری را برای تمام قسمت‌های بدن خود تصور کنید که در یک فضای ابری ذخیره شده است و می‌توانید از آن اطلاعات برای ساخت نسخه‌هایی سه‌بعدی استفاده کنید که در مواقع ضروری در بدن شما قرار خواهند گرفت. استخوان سرطانی را بیرون آورید و با یک استخوان جدید در همان شکل، اندازه و مقاومت، با همان اتصالات به رباط‌ها، مفاصل و دیگر استخوان‌ها جایگزین کنید. این کار در ۱۰ سال آینده ممکن خواهد بود.
اگر بتوانید یک عضو یا قسمتی از بدن را طوری مهندسی کنید که از نو رشد کند یا طرز کار معمول بدن را دست‌کاری کنید، چه؟ برای مثال در کره جنوبی، پژوهشگران درحال تست داروهای ضدپیری هستند که فعالیت پروتئین‌ها را در سلول‌های کرم خاکی تغییر می‌دهد؛ آنها به بدن می‌گویند که با کم‌شدن انرژی سلولی، شکر را به انرژی تبدیل کنند. کرم‌های خوش‌شانس با این تکنولوژی طول عمری بیشتر نصیبشان شد.
راهی خوب برای فکر‌کردن درباره مزایای پیشرفت‌های تکنولوژی در طول عمر، ملاحظه پیشرفتی است که درزمینه دریچه‌های قلب که در طول زمان فرسوده می‌شوند، کرده‌ایم. حدود ۱۰ درصد افراد ۸۵ تا ۹۵ سال (و درصد بیشتری در افراد مسن‌تر) نیاز به تعمیر یا جایگزینی دریچه‌های قلب دارند، درحالی‌که ۲۵ درصد افراد بالای ۶۵ سال نوعی تغییر را در عملکرد دریچه‌های خود تجربه می‌کنند.
رویه جایگزینی دریچه‌ها شامل عمل قلب باز بود که به‌دلیل نیاز به توقف قلب و استفاده از پمپ برای گردش خون، ریسک بزرگی داشت. شش ماه پس از عمل قلب باز، ۱۸ درصد از بیماران دچار زوال عملکرد مغز می‌شدند.
امروزه می‌توان با روش‌های جراحی کم‌تهاجمی یک دریچه را با خوراندن آن به قلب از طریق رگ‌های خون جایگزین کرد. این هنوز یک عمل قلب و همچنان جدی است، اما این رویه متداول دوره احیای بسیار سریع‌تری دارد. اگر قرار باشد مردم ۲۰ تا ۳۰ سال بیشتر زندگی کنند، باید دریچه‌های بسیار بیشتری را جایگزین کنیم.
هوش مصنوعی، واقعیت مجازی، تکنولوژی‌های به‌روز، بهبود جمع‌آوری داده و چیزهایی از این دست نیز تفکر ما را درباره سلامتی و کارهایی که می‌توانیم انجام دهیم، متحول خواهند کرد. ما همین الان اپ‌هایی داریم که ما را برای مشاوره فوری به پزشکان متصل می‌کنند؛ پزشکی دوربرد که در قرنطینه‌های کووید-۱۹ ضروری بود. این اپ‌ها مراقبت پزشکی از راه دور را (که پیش‌تر غیرممکن بود) ممکن می‌سازند.
اما اگر تکنولوژی‌های نسل آینده وارد بازی شوند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ جمع‌آوری بهتر داده‌ها می‌تواند به توسعه بهتر داروها منجر شود. تکنولوژی‌های پوشیدنی نه‌تنها می‌توانند کارهایی را که انجام داده‌اید، ردگیری کنند، بلکه آینده شما را پیش‌بینی خواهند کرد. هوش مصنوعی می‌تواند پیش از آنکه دچار هیچ مشکلی شوید، پیش‌بینی کند که یک دریچه فرسوده خواهد شد. روش‌های تشخیص در دسترس‌تر می‌تواند به‌معنای به‌تعویق‌انداختن مشکلات سلامتی پیش رو باشد.
یک پژوهشگر ژنتیک دانشگاه ییل یک ابزار اولتراسوند دستی توسعه داده است. با اینکه این ابزار ۲٬۰۰۰ دلاری دقت بالای یک ماشین اولتراسوند ۱۰۰٬۰۰۰ دلاری را ندارد، می‌تواند اسکن را به رویه‌ای ساده و متداول در ویزیت‌های پزشکی تبدیل کند. این نوع اسکن می‌تواند به پزشکان کمک کند که بدانند چه کسی را وادار به پیشگیری کنند و به چه کسانی انگیزه انتخاب‌های سالم‌تر دهند.
ما شاهد رشدهایی انفجاری در تمام گوشه‌های صنعت تکنولوژی خواهیم بود. گزارشی جدید از CNBC می‌گوید که انتظار می‌رود بازار «تعویق مرگ» با تأکید روی چیزهایی مانند داده‌های کلان، هوش مصنوعی، ویرایش ژن، مهندسی غذا و داروهای درمانگر بیماری (یا «پزشکی سفر به ماه»)، رشدی ۶۰۰ میلیارد دلاری داشته باشد.
درحالی‌که هزینه‌های آغازین این انقلاب‌های «تعویق‌گر مرگ» بالا خواهد بود، همانند نوآوری‌های گذشته، هزینه واقعی آنها به‌سرعت با گذشت زمان کاهش خواهد یافت. چیزی که زمانی علمی-تخیلی بود، واقعیتی گران و سپس یک رویه گسترده و اقتصادی می‌شود.
این تغییرات طول عمر سالم ما را افزایش خواهند داد، کیفیت زندگی ما را از میانسالی به‌بعد بهبود خواهند بخشید و به‌احتمال‌زیاد سال‌های جوانی ما را حداقل دوبرابر خواهند کرد. شاید به یک قرص جادویی یا مغازه‌ای برای خرید جوانی طولانی نرسیم، اما ترکیب تمام این پیشرفت‌ها در رویکردی جامع برای افزایش طول عمر مشارکت خواهند کرد.
هیچ‌گاه نخواهید دانست که کدام تکنولوژی جدید یا کدام پیشرفت تازه‌ای همانی است که زندگی شما را نجات و تغییر می‌دهد و کمک خواهد کرد که از امروز به‌بعد جوان‌تر بمانید.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها