خمکاری ورق فلزی روشی موثر برای ساخت محصولات با اشکال مختلف است که برای فرآیندهای مختلف استفاده می شود. این سادگی را تضمین می کند و راهی کارآمد برای شکل دادن به محصولات جدید است. در اینجا با خمکاری ورق فلزی، اهمیت آن و روش های مورد نیاز برای این فرآیند آشنا خواهید شد.
خمکاری ورق فلزی عملیاتی است که شامل اعمال نیرو برای تغییر شکل ورق می شود. این کار برای دستیابی به فرم یا شکل دلخواه مورد نیاز برای یک فرآیند تولید انجام می شود. نیروی خارجی استفاده شده فقط ویژگی های خارجی ورق را تغییر می دهد. با این حال، پارامترهای یک نوع ورق فلز مانند طول و ضخامت یکسان باقی می مانند. چکش خواری ورق فلز به آن اجازه می دهد تا تحت فرآیندهای شکل دهی مختلف قرار گیرد.
خمکاری ورق فلزی یکی از فرآیندهای ضروری در صنعت فرآوری فلز است. به عنوان مثال، این یک مرحله مهم در شرکت‌های خودروسازی است، زیرا آنها با اشکال مختلف کار می‌کنند تا قطعه کامل خودرویی را که با طراحی آنها کار می‌کند، به دست آورند. این فرآیند می تواند در سطح صنعتی باشد، جایی که برای ایجاد قطعات بزرگ موتور ایده آل است. با این وجود می توان از آن در ساخت قطعات کوچک برای تعویض قطعات فرسوده موتور نیز استفاده کرد. در حالی که فرآیندهای زیادی در این عملیات دخیل هستند، همه روش‌های خمکاری ورق فلزی، تکنیک‌های استاندارد را برای اطمینان از دقت در تولید آن در نظر می‌گیرند.
روش‌های خمکاریی ورق فلزی از این نظر مشابه هستند که هدف نهایی آنها تبدیل سازه‌های فلزی به فرم‌های مورد نظر است. با این حال، آنها در عملکرد متفاوت هستند. دانستن نحوه خم کردن ورق فلز با درک این نکته همراه است که عواملی مانند ضخامت ماده، اندازه خم، شعاع خم شدن ورق فلزی و هدف مورد نظر تعیین کننده روش‌ها هستند.
روش های ذکر شده در زیر نه تنها به شما نشان می دهد که چگونه ورق فلز را خم کنید. آنها همچنین به شما نشان می دهند که برای بهترین نتیجه از کدام یک استفاده کنید. رایج ترین روش های خمکاری ورق فلزی عبارتند از:
این رایج ترین روش خمکاری ورق است زیرا برای اکثر پروژه های خمکاریی استفاده می شود. از ابزاری به نام پانچ و v-die برای خم کردن ورق های فلزی در زوایای دلخواه استفاده می کند. در طول فرآیند، پانچ خمکاریی بر روی ورق فلزی قرار گرفته روی V-die فشار می‌آورد.
زاویه تشکیل شده توسط ورق فلزی به نقطه فشار پانچ بستگی دارد. این باعث می شود این روش آسان و کارآمد باشد زیرا می توان از آن برای خم کردن صفحات فولادی بدون تغییر موقعیت آنها استفاده کرد.
روش خمکاری Vرا می توان به سه دسته بندی کرد:
همانطور که از نام آن پیداست، کف یا خمکاری پایین شامل فشرده کردن ورق فلزی به پایین قالب از پیش تعیین شده برای تشکیل یک زاویه و شکل مشخص است. در کف، موقعیت و شکل زاویه قالب تعیین کننده نتیجه خمیدگی است. همچنین پشت فنری ورق فلزی فشرده غیرممکن است. این به این دلیل است که نیروی پانچ و زاویه قالب، ورق فلز را با یک ساختار دائمی منطبق می‌کند.
کوینینگ یک روش خمکاریی است که به دلیل دقت و توانایی منحصر به فرد آن در ایجاد ورق های متمایز به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. در این فرآیند، پشت فنری ورق ها وجود ندارد. این به این دلیل است که سکه در شعاع کوچکی به ورق فلز نفوذ می کند و یک فرورفتگی روی یک سکه ایجاد می کند تا ورق ها را از دیگری متمایز کند.
خمکاری با هوا یا خمکاری جزئی روشی است که دقت کمتری نسبت به کف و سکه دارد. با این حال، معمولاً به دلیل سادگی و سهولت دستکاری آن استفاده می شود زیرا نیازی به ابزار ندارد.
یک نقطه ضعف نیز وجود دارد. خمکاری هوا تنها روشی است که مستعد برگشت فنری ورق فلزی است.
در خمکاری هوا، پانچ نیرویی بر روی ورق فلزی وارد می کند که در هر دو نقطه دهانه قالب قرار دارد. معمولاً در طول خمکاری V از پرس ترمز استفاده می شود زیرا ورق فلزی با کف قالب تماس پیدا نمی کند.
(پرس بریک ماشین ساده ای است که در فرآیندهای خمکاری ورق فلزی به کار می رود، با کار برای بستن ورق فلزی در موقعیت فشار بین پانچ و قالب، خم های مورد نظر را روی ورق ایجاد می کند)
منبع: فناور اوج مکانیک
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها