وب سایت حقوقی دادسرایار در زمنیه رانندگی بدون گواهینامه مطالبی را به نگارش رسانده که قسمتی از آن بدین مضمون است
مبنای مسئولیت مدنی راننده بدون گواهی نامه :
دومین نظریه ) نظریه تقصیر
با توجه به آنچه در نظریه تقسیم بیان می شود مسئولیت صرفاً بر اساس تقصیر ایجاد می شود و به این علت که شخص مقصر مرتکب عملی شده است که باعث ایجاد خسارت به فرد دیگری شده است و از طرفی این عمل غیر اخلاقی و غیر عادلانه بوده موظف است که خسارت وارد شده را جبران نماید رویه قضایی و نظر حقوق دانان ما درباره این موضوع یعنی مبنای مسئولیت مدنی در حوادث رانندگی ، نظر واحدی وجود ندارد . با استناد به قانون مدنی و قانون مسئولیت مدنی مصوب ۷ اردیبهشت ۱۳۳۹ ، مبنای در نظر گرفته شده برای جبران خسرات از جمله در حوادث رانندگی ، تقصیر بیان شده است . از طرفی مهم ترین نوآوری که در قانون بیمه مسئولیت مدنی مصوب سال ۱۳۴۷ از جهت مسئولیت مدنی ، عدول بر مسئولیت بر اساس تقصیر می باشد . با توجه به ظاهر قانون جدید بیمه اجباری مسئولیت مدنی مصوب سال ۱۳۸۷ ، می توان مسئولیت مدنی را نوعی به حساب آورد . این مورد حتی از حتی در قانون جدید بر خلاف قانون قبلی ، که مسئولیت راننده به طور مستقیم تحت پوشش بیمه قرار می گیرد برداشت می شود . با این شرایط احتمال این موضوع وجود دارد که تاکید بر سببیت تنها با هدف قرار دادن مسئولیت نوعی بر عهده دارنده می باشد و قانون جدید به دنبال بیان مبنای مسئولیت راننده نیست ولی احتمال آن پذیرفته نیست ، چونکه تاکید بر سببیت راننده در واقع برای انتقال بار مسئولیت بر عهده راننده می باشد که نتیجه می گیریم تکلیف شرکت بیمه در جبران خسارت از طرف او می باشد .
عوامل رافع مسئولیت راننده بدون گواهینامه :
به‌صورت کلی عواملی که رافع مسئولیت مدنی هستند به سه گروه تقسیم می‌شوند:
الف ) قوای قاهره
ب ) تقصیر زیان دیده
ج )فعل شخص ثالث
در اکثر تصادفاتی که راننده بدون گواهی نامه مرتکب می شود بار جبران خسارت حادثه بر عهده خود فرد می باشد ولی راننده بدون گواهی نامه می تواند فقط با استناد از یکی از این عوامل رافع مسئولیت که بیاد شد خود را از مسولیت مدنی ایجاد شده رها کند . و آن قوه قاهره می باشد . به بیان دیگر ، راننده ای که گواهی نامه نداشته است باید اثبات کند که علت تصادف ، حادثه ای خارمی و غیر قابل پیش بینی و اجتناب پذیر بوده . پس برای از بین بردن مسئولیت ، همین که این راننده بدون گواهی نامه اثبات نماید که خود او و یا طرف مقابل در ایجاد تصادف ، عمد یا تقصیر نداشته اند ، کفاید نمی کند بلکه باید ثابت نمایند که احتراز از ایجاد خسارت برای آن فرد ممکن نبوده ، یعنی تقصیر طرف مقابل یا اشخاص ثالث برای او در حکم قوه قاهره می باشد . به این منظور می توان ثابت کرد که وسیله نقلیه راننده بدون گواهی نامه صرفا نقش انفعالی در وقوع حادثه دارد و طرف مقابل او ( خواهان زیان دیده ) تنها دلیل موثر در ایجاد حادثه بوده بوده است .
پیشنهاد اصلاحی :
با توجه به مطالبی که بیان شد و نیاز به استفاده از وسایل نقلیه در جهان امروز و زیان بار بودن حوادث رانندگی که گاهاً خسارت های جانی و مالی شدیدی از این حوادث به وجود می آید متوجه می‌شویم که قانون گذار قصد داشته است که با وضع مقررات درست و بجا تا جایی که مقدور باشد از ایجاد این حوادث جلوگیری نماید . با توجه به این ضرب‌المثل که پیشگیری همیشه بهتر از درمان است .از مهم‌ترین راه های پیشگیری می‌توان به آموزش و ایجاد مهارت در رانندگان اشاره نمود .برای بیان اهمیت این مسئله توسط قانون گذار می توان به این مورد اشاره کرد که نداشتن گواهینامه در زمان رانندگی جرم به حساب می‌آید . و مجازات مخصوص به خود را دارد که از عوامل تشدید کیفر به حساب می‌آید.
طبیعتاً رانندگانی که این جرم را انجام می دهند، همان طور که مطابق قانون مجازات می شوند و عقوبت عمل خود را می بینند باید در زمان جبران خسارت وارد هم سختی های بیشتری نسبت به افراد دارای گرد و نامه متحمل شوند . با توجه به مطالب بیان شده افسران راهنمایی و رانندگی در زمان تعیین میزان مداخله هر دو راننده در تصادف، به نداشتن گواهینامه راننده باید توجه ویژه نماید که عدم داشتن مهارت کافی و تقصیر راننده بدون گرد و بند این نامه با اماره فقدان گواهی نامه او محرز می‌شود . لازم به ذکر است که امروزه با ایجاد شوراهای حل اختلاف مخصوص راهنمایی و رانندگی که رسیدگی به اتهام رانندگی بدون گواهینامه یکی از موارد صلاحیت این شوراها می‌باشد مسئولیت راننده خاطی پر اهمیت تر جلوه داده می شود از طرفی قانون گذار با تصویب قانون اصلاح قانون بیمه اجباری، اقدام تاثیر گذاری در جبران خسارت های وارد شده به زیان دیدگان که از این نوع حوادث اسیب و زیان می بینند انجام داده . اما باید توجه کرد به این‌موضوع که این روش جبران خسارت نباید به‌عنوان یک دستاویز به حساب آید تا افرادی که گواهینامه ندارند بتوانند با خیال راحت به رانندگی بپردازند و به دلایل بی مهارتی و... به دیگران خسارت وارد نمایند . به همین دلیل لازم می باشد که شرکت های بیمه برای دریافت خسارت های پرداخت شده از افردای که گواهی نامه ندارند توجه بیشتری نماید تا با باز پس گرفتن این خسارت ها هم به صعنت بیمه کشور آسیبی وارد نشود هم رانندگان بدون گواهی نامه عاقبت عمل غیر قانونی خود را مشاهده نمایند . در نتیجه لازم می باشد که قانونگذار به جهت دریافت خسارت های این چنینی از افراد بدون گواهی نامه ، تسهیلات ویژه ای برای شرکت های بیمه در نظر بگیرد .
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها