عفونت قارچی واژن (که کاندیدیازیس واژن نیز نامیده می‌شود) زمانی اتفاق می‌افتد که سلول‌های قارچی کاندیدای زیادی در واژن رشد می‌کنند. این سلول‌ها همیشه وجود دارند، اما عواملی مانند بارداری ، مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها، استرس بیش از حد یا پوشیدن لباس شنای خیس برای مدت طولانی می‌تواند باعث رشد بیش از حد باکتری‌ها و مخمرهای بد شود و باعث شود که آنها از باکتری‌های خوب پیشی بگیرند.
عفونت‌های قارچی معمولاً باعث علائمی مانند خارش، قرمزی و تورم واژن و فرج؛ درد واژن یا احساس سوزش؛ بثورات واژن؛ و/یا ترشحات غلیظ، بی‌بو، سفید و پنیری شکل می‌شوند.
درمان‌های بدون نسخه (OTC) زیادی برای عفونت قارچی وجود دارد. اگر این درمان‌ها برای شما مؤثر نبودند، یا عفونت‌های قارچی شما دوباره عود کردند، با پزشک خود صحبت کنید تا ببینید آیا به دوره درمان طولانی‌تری نیاز دارید یا خیر.
عفونت‌های قارچی بسیار شایع هستند و حدود ۷۵٪ از زنان و افرادی که در بدو تولد زن (AFAB) نامیده می‌شوند را در برهه‌ای از زندگی خود تحت تأثیر قرار می‌دهند. مدت زمان، علائم و فراوانی این عفونت‌ها از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است. به همین دلیل است که چندین داروی عفونت قارچی واژن در بازار وجود دارد.
دو نوع اصلی درمان عفونت قارچی وجود دارد:
دوره کوتاه. این داروهای ضد قارچ از قرص‌های خوراکی (فلوکونازول) که یک بار مصرف می‌شوند تا کرم‌ها، قرص‌ها و شیاف‌های ضد قارچ که دوره‌های ۳ تا ۷ روزه دارند، متغیر هستند. می‌توانید برخی از این داروها را بدون نسخه پزشک خریداری کنید، اما برخی دیگر باید توسط پزشک تجویز شوند.
دوره طولانی درمان. اگر علائم بسیار شدیدی دارید یا عفونت‌های قارچی شما مرتباً عود می‌کنند، پزشک ممکن است درمان طولانی مدت را توصیه کند. این درمان می‌تواند شامل یک داروی ضد قارچ واژینال باشد که به مدت ۲ هفته یا دو تا سه دوز قرص خوراکی مصرف می‌کنید. پزشک همچنین ممکن است قرص‌های اسید بوریک را که در واژن خود قرار می‌دهید، توصیه کند (این قرص‌ها در صورت مصرف خوراکی می‌توانند کشنده باشند، بنابراین قبل از استفاده با پزشک خود مشورت کنید).
می‌توانید کرم‌های واژینال ضد قارچ را از پزشک خود تهیه کنید یا آنها را بدون نسخه از اکثر داروخانه‌ها و سوپرمارکت‌های بزرگ خریداری کنید. برخی از کرم‌ها را می‌توانید داخل واژن بمالید؛ این کرم‌ها معمولاً با یک اپلیکاتور ارائه می‌شوند که به شما در اندازه‌گیری دوز مناسب کمک می‌کند . برخی دیگر شیاف یا قرص هستند که در واژن خود قرار می‌دهید و در آنجا حل می‌شوند.
بسیاری از درمان‌های عفونت قارچی در دوزهای ۱ روزه، ۳ روزه و ۷ روزه ارائه می‌شوند. کرم‌های واژینال بدون نسخه و سایر محصولات ضد قارچ، همان ترکیباتی را برای مبارزه با عفونت قارچی دارند که داروهایی که پزشک ممکن است تجویز کند، اما در دوزهای کمتر غلیظ، دارند.
برخی از کرم‌ها انواع مختلف مخمر را نیز پوشش می‌دهند. برای موارد زیر به نسخه پزشک نیاز دارید:
به طور کلی، هر چه دارو غلیظ‌تر باشد، مدت زمان کمتری برای مصرف آن نیاز دارید. به عنوان مثال، یک کرم واژینال که عدد ۷ را بعد از نام خود دارد، معمولاً به مدت ۷ روز قابل استفاده است. اگر همان محصول با عدد ۳ عرضه شود، آن کرم غلیظ‌تر است و فقط به مدت ۳ روز به آن نیاز خواهید داشت.
پزشک شما همچنین ممکن است برای چند روز کرم استروئیدی تجویز کند تا التهاب ، قرمزی و درد شدید در دهانه واژن و بافت اطراف آن، به نام فرج، را تسکین دهد.
کرم‌های عفونت قارچی بدون نسخه
ابتدا، تمام دستورالعمل‌های روی بسته‌بندی را با دقت بخوانید. کرم‌های واژینال می‌توانند کثیف‌کاری ایجاد کنند و در طول روز نشت کنند، بنابراین بهتر است فقط قبل از خواب از آنها استفاده کنید.
وقتی از کرم واژینال روغنی استفاده می‌کنید، ممکن است لازم باشد از قرص ضدبارداری استفاده کنید.این کاندوم یا دیافراگم نیست و در حین استفاده از کرم از رابطه جنسی صرف نظر کنید. زیرا روغن موجود در کرم می‌تواند به لاتکس موجود در کاندوم یا دیافراگم آسیب برساند.
شیاف عفونت قارچی
داروهایی که در کرم‌های واژینال (مانند کلوتریمازول و میکونازول) وجود دارند، ممکن است به صورت قرص یا شیاف واژینال نیز موجود باشند. شما این داروها را داخل واژن خود قرار می‌دهید و اجازه می‌دهید حل شوند. برخی از برندها به آنها “تخمک” می‌گویند زیرا بیضی شکل هستند. این محصولات اغلب با یک محفظه پلاستیکی بسته‌بندی می‌شوند که به شما کمک می‌کند دارو را به محل مناسب برسانید.
یکی از مزایای شیاف این است که نسبت به کرم واژینال، کمتر کثیف‌کاری ایجاد می‌کند و احتمال نشت آن در طول روز کمتر است. یکی دیگر از مزایای قرص یا شیاف این است که شما دوزها را برای روزهای کمتری استفاده می‌کنید، بنابراین علائم شما زودتر تسکین می‌یابد.
نکات ایمنی برای درمان عفونت قارچی بدون نسخه
قبل از استفاده از هر یک از این محصولات، باید مطمئن شوید که عفونت قارچی دارید، نه چیز دیگری. اگر مطمئن نیستید به پزشک مراجعه کنید زیرا استفاده از داروی اشتباه می‌تواند تشخیص عفونت را دشوارتر کند.
همیشه دستورالعمل‌های روی بسته‌بندی را دقیقاً دنبال کنید. به تعداد دفعات استفاده از محصول و میزان مصرف آن توجه ویژه داشته باشید. باید این دو مورد را به درستی انجام دهید زیرا دوز مصرفی، چرخه رشد مخمر را هدف قرار می‌دهد.
حتی اگر علائم شما زود برطرف شد، دوره درمان را کامل کنید.
داروهای ضد قارچ می‌توانند نحوه عملکرد برخی داروها را تغییر دهند. اگر داروهای دیگری مصرف می‌کنید، قبل از مصرف داروی ضد قارچ با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
مهم نیست کدام درمان عفونت قارچی را امتحان می‌کنید، اگر علائم شما پس از اتمام دوره درمان برطرف نشد، به پزشک مراجعه کنید.
اگر عفونت شدیدی دارید، پزشک ممکن است داروی خوراکی تجویز کند. ایبرکسافونگرپ (Brexafemme) دو بار در روز و به مدت یک روز مصرف می‌شود و سلول‌های قارچی خاص پشت عفونت را هدف قرار می‌دهد. فلوکونازول (Diflucan) قرصی است که قارچ و مخمر را در سراسر بدن شما از بین می‌برد. شما باید فلوکونازول را به مدت یک هفته — هر سه روز یکبار (روزهای ۱، ۴ و ۷) — در ابتدا، در مجموع سه دوز مصرف کنید. سپس، پزشک ممکن است از شما بخواهد که آن را به صورت هفتگی و به مدت ۶ ماه مصرف کنید تا مطمئن شود که عفونت قارچی دوباره عود نمی‌کند. عوارض جانبی هر دو دارو شامل ناراحتی معده ، اسهال یا سردرد است.
اگر باردار هستید، نباید هیچ یک از این داروهای خوراکی را برای درمان عفونت‌های قارچی مصرف کنید.
یکی دیگر از داروهای ضد قارچ، اوتسکونازول (ویوجوا) برای افرادی که عفونت‌های مکرر دارند و به دلیل یائسگی یا ناباروری دائمی قادر به بارداری نیستند، تأیید شده است. ناباروری ممکن است به این دلیل باشد که رحم یا تخمدان‌ها و لوله‌های فالوپ شما برداشته شده است، یا لوله‌های شما بسته شده است (بستن لوله‌ها).
هرگز در دوران بارداری هیچ دارویی مصرف نکنید و از کرم واژینال بدون نسخه استفاده نکنید، مگر اینکه قبلاً با پزشک خود در این مورد صحبت کرده باشید.
اگر فکر می‌کنید ممکن است عفونت قارچی داشته باشید، باید با پزشک خود صحبت کنید. علائم هر فرد متفاوت است و علائم عفونت قارچی می‌تواند با سایر بیماری‌های واژن، از جمله آلرژی‌های پوستی، بیماری‌های مقاربتی (مانند تریکومونیازیس)، واژینوز باکتریایی و تغییرات هورمونی اشتباه گرفته شود.
ممکن است در مورد چندین درمان خانگی برای درمان عفونت‌های قارچی شنیده باشید . یک مطالعه نشان داد که روغن نارگیل ممکن است به طور موثری کاندیدا را از بین ببرد، اما این موضوع روی افراد آزمایش نشده است. سایر درمان‌های خانگی که ممکن است پیدا کنید شامل سیر، روغن‌های ضروری و سرکه است، اما هیچ‌کدام برای درمان این بیماری اثبات نشده‌اند.
ممکن است همیشه نتوانید از عفونت قارچی جلوگیری کنید. اما اگر قبلاً به آن مبتلا شده‌اید و می‌خواهید در آینده از آن جلوگیری کنید، برخی از این نکات ممکن است مفید باشند:
بیشتر عفونت‌های قارچی ظرف حدود یک هفته از بین می‌روند. اما مدت زمان باقی ماندن آن به شدت آن و اینکه آیا درمان مناسب را دریافت کرده‌اید یا خیر، بستگی دارد.
آیا عفونت قارچی خود به خود از بین می‌رود؟
اگر عفونت قارچی بسیار خفیفی دارید، ممکن است خود به خود از بین برود. اما برای درمان اکثر عفونت‌های قارچی متوسط و شدید به دارو نیاز خواهید داشت.
عفونت‌های قارچی مکرر
اگر در طول یک سال چهار بار یا بیشتر دچار عفونت قارچی واژن می‌شوید ، می‌تواند به وضعیتی به نام کاندیدیازیس ولوواژینال عودکننده مبتلا باشید. این بیماری شایع نیست، اما اگر به آن مبتلا هستید، ممکن است لازم باشد تا ۶ ماه داروی ضد قارچ تجویز شده توسط پزشک مصرف کنید.
عفونت‌های مکرر و مکرر قارچی همچنین می‌تواند نشانه‌ی یک گونه‌ی مقاوم یا بیماری جدی‌تر، از جمله دیابت درمان نشده، باشد. همچنین احتمال ابتلا به عفونت‌های مکرر قارچی در زمانی که تغییرات هورمونی دارید (مانند دوران بارداری) یا زمانی که سیستم ایمنی بدن شما به دلیل ابتلا به HIV یا پیوند عضو ضعیف شده است، بیشتر است.
اگر مرتباً دچار عفونت‌های قارچی می‌شوید، با پزشک خود صحبت کنید تا آزمایش‌هایی برای تشخیص علت انجام دهد.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها