CBDC شکل الکترونیکی پول بانک مرکزی با استفاده گسترده توسط خانوارها و مشاغل برای ذخیره ارزش و پرداخت است. این پول دیجیتال بانک مرکزی در واحد ملی (به عنوان مثال، دلار آمریکا) است که نشان دهنده پول قانونی با تعهد بانک مرکزی است، مشابه ارز فیزیکی در گردش. این امر باعث می شود که CBDCها نسبت به سایر ارزهای دیجیتال ایمن تر و ناپایدارتر باشند. جدول زیر نمای کلی از هدف و تصورات غلط رایج در مورد CBDC ها را ارائه می دهد.
پول سنتی، اما به شکل دیجیتال؛ صادر شده و توسط بانک مرکزی یک کشور اداره می شود؛
تحت تأثیر سیاست‌های پولی، مازاد تجاری و بانک مرکزی کشور از نظر عرضه و ارزش. و بر اساس یک دفتر کل دیجیتال است و ممکن است از فناوری بلاک چین یا دفتر کل توزیع شده استفاده کند یا نه. ارز دیجیتال بانک مرکزی نیست.
ارز دیجیتال (مانند بیت کوین) که توسط جوامع مستقل توزیع شده به جای یک بدن متمرکز اداره می شود. وابسته به ارزش و کاملاً توسط بازار تعیین می شود. یا معادل پول نقد الکترونیکی (به عنوان مثال موجودی در کیف پول دیجیتال یا کارت پیش پرداخت) با ادعای یک واسطه مانند بانک تجاری.
نیاز به CBDC ها به دلیل دیجیتالی شدن سریع اقتصادها، فشار برای پرداخت های بلادرنگ و تسویه حساب، و نیاز به تعاملات پولی داخلی و فرامرزی کارآمدتر است. طبق گفته صندوق بین‌المللی پول (IMF)، فناوری متمرکز مانند CBDC می‌تواند هزینه‌ها را کاهش دهد، جریان یکپارچه پول را تسهیل کند، شمول مالی را بهبود بخشد و دسترسی امن‌تری به پول از طریق کانال‌های دیجیتال فراهم کند.نمونه داخلی آن ارز ریال کوین از سوی دیگر، بسیاری از بانک های مرکزی نیز به نفوذ فزاینده ارزهای دیجیتال پی برده اند و نگران تأثیرات احتمالی آن بر سیستم مالی هستند.
ما چهار عامل کلیدی زیر را شناسایی کرده‌ایم که بانک‌های مرکزی را به کاوش در CBDC سوق داده‌اند:
حمایت از دیجیتالی شدن اقتصادها
ساده سازی سیستم های پرداخت فعلی
تقویت سیاست های پولی و مالی
بهبود شمول مالی
به طور کلی، CBDC ها چشم انداز پرداخت انعطاف پذیرتری را ارائه می دهند و از رقابت، کارایی، کنترل ها و نوآوری در پرداخت ها حمایت می کنند. آنها همچنین با بهبود قابلیت استفاده و در دسترس بودن پول قانونی بانک مرکزی، به کاهش استفاده از پول نقد می پردازند.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها