در اینجا 9 نکته در مورد تربیت فرزند آورده شده است که می تواند به شما کمک کند به عنوان والدین احساس رضایت بیشتری داشته باشید.
بچهها وقتی خودشان را از چشم والدینشان میبینند، در کودکی شروع به پرورش حس خود میکنند. لحن صدای شما، زبان بدن شما، و هر بیان شما توسط بچه های شما جذب می شود. گفتار و اعمال شما به عنوان والدین بیش از هر چیز دیگری بر عزت نفس آنها تأثیر می گذارد. تربیت کودک
ستایش دستاوردها، هر چند کوچک، باعث می شود آنها احساس غرور کنند. اجازه دادن به بچه ها برای انجام کارها به طور مستقل باعث می شود آنها احساس توانایی و قدرت کنند. در مقابل، تحقیر نظرات یا مقایسه نامطلوب یک کودک با دیگری باعث می شود که بچه ها احساس بی ارزشی کنند.
از بیان جملات بارگذاری شده یا استفاده از کلمات به عنوان سلاح خودداری کنید. نظراتی مانند "چه کار احمقانه ای!" یا "شما بیشتر شبیه یک نوزاد رفتار می کنید تا برادر کوچکتان!" همانطور که ضربات فیزیکی باعث آسیب می شود.
کلمات خود را با دقت انتخاب کنید و دلسوز باشید. بگذارید فرزندانتان بدانند که همه اشتباه می کنند و شما همچنان آنها را دوست دارید، حتی اگر رفتار آنها را دوست نداشته باشید.
آیا تا به حال به این فکر کرده اید که چند بار در یک روز به فرزندان خود واکنش منفی نشان می دهید؟ ممکن است متوجه شوید که خیلی بیشتر از تعریف کردن، انتقاد می کنید. چه احساسی نسبت به رئیسی دارید که با شما چنین راهنمایی منفی رفتار می کند، حتی اگر نیت خوبی داشته باشد؟ آموزش تربیت کودک
روش مؤثرتر این است که بچه ها را در حال انجام یک کار درست دستگیر کنید: "شما تخت خود را بدون اینکه از شما خواسته شود مرتب کردید - فوق العاده است!" یا "من داشتم بازی تو را با خواهرت تماشا می کردم و خیلی صبور بودی." این جملات بیشتر از سرزنش های مکرر باعث تشویق رفتار خوب در درازمدت می شود.
سعی کنید هر روز چیزی برای ستایش پیدا کنید. در مورد پاداشها سخاوتمند باشید - عشق، آغوشها و تعریفهای شما میتوانند معجزه کنند و اغلب پاداش کافی دارند. به زودی متوجه خواهید شد که رفتاری را که دوست دارید مشاهده کنید، "رشد" می کنید.
نظم و انضباط در هر خانه ای ضروری است. هدف از نظم و انضباط کمک به کودکان در انتخاب رفتارهای قابل قبول و یادگیری خودکنترلی است. آنها ممکن است محدودیت هایی را که برای آنها تعیین می کنید آزمایش کنند، اما برای تبدیل شدن به بزرگسالانی مسئولیت پذیر به این محدودیت ها نیاز دارند.
ایجاد قوانین خانه به بچه ها کمک می کند تا انتظارات شما را درک کنند و خودکنترلی را توسعه دهند. برخی از قوانین ممکن است عبارتند از: تلویزیون تا زمانی که تکالیف انجام نشده است، و هیچ ضربه زدن، نامگذاری، یا متلک های آزاردهنده مجاز نیست.
شما ممکن است بخواهید یک سیستم در محل خود داشته باشید: یک هشدار، به دنبال آن عواقبی مانند "وقت گذراندن" یا از دست دادن امتیازات. اشتباه رایج والدین این است که عواقب آن را دنبال نمی کنند. شما نمی توانید بچه ها را به خاطر حرف زدن یک روز تنبیه کنید و روز بعد آن را نادیده بگیرید. ثابت بودن آنچه را که انتظار دارید به شما آموزش می دهد. دوره تربیت کودک
اغلب برای والدین و فرزندان دور هم جمع شدن برای یک وعده غذایی خانوادگی دشوار است، چه رسد به گذراندن زمان با کیفیت با هم. اما احتمالاً هیچ چیزی وجود ندارد که بچه ها بیشتر از آن بخواهند. صبح 10 دقیقه زودتر از خواب بیدار شوید تا بتوانید با کودک خود صبحانه بخورید یا ظروف را در سینک بگذارید و بعد از شام قدم بزنید. بچههایی که توجهی را که میخواهند از والدین خود دریافت نمیکنند، اغلب رفتارهای نادرست میکنند، زیرا مطمئناً به آنها توجه میشود.
برای بسیاری از والدین وقت گذاشتن با فرزندانشان مفید است. هر هفته یک "شب ویژه" برای با هم بودن ایجاد کنید و به فرزندان خود اجازه دهید تصمیم بگیرند که چگونه وقت خود را بگذرانند. به دنبال راههای دیگر برای اتصال باشید - یادداشت یا چیز خاصی را در جعبه غذای کودک خود قرار دهید.
به نظر میرسد نوجوانان نسبت به بچههای کوچکتر کمتر به توجه والدین خود نیاز دارند. از آنجایی که فرصتهای کمتری برای والدین و نوجوانان وجود دارد تا در کنار هم قرار گیرند، والدین باید تمام تلاش خود را به کار گیرند تا زمانی که نوجوانشان تمایل به صحبت کردن یا شرکت در فعالیتهای خانوادگی را ابراز میکند، در دسترس باشند. شرکت در کنسرتها، بازیها و رویدادهای دیگر با نوجوانتان باعث میشود تا با کودکتان و دوستانش بیشتر آشنا شوید.
اگر یک والدین شاغل هستید، احساس گناه نکنید. این بسیاری از کارهای کوچکی است که شما انجام می دهید - درست کردن ذرت بو داده، ورق بازی، خرید ویترینی - که بچه ها به یاد خواهند آورد.
بچه های جوان با تماشای والدین خود چیزهای زیادی در مورد نحوه رفتار کردن یاد می گیرند. هر چه جوان تر باشند، نشانه های بیشتری از شما می گیرند. قبل از اینکه جلوی فرزندتان شلاق بزنید یا بالاتنه خود را باد کنید، به این فکر کنید: آیا میخواهید فرزندتان هنگام عصبانیت اینگونه رفتار کند؟ توجه داشته باشید که دائماً توسط فرزندانتان تحت نظر هستید. مطالعات نشان داده است که کودکانی که ضربه می زنند معمولاً الگوی پرخاشگری در خانه دارند.
ویژگی هایی را که می خواهید در فرزندانتان ببینید الگو کنید: احترام، صمیمیت، صداقت، مهربانی، بردباری. رفتار غیر خودخواهانه از خود نشان دهید. بدون انتظار پاداش، کارها را برای دیگران انجام دهید. تشکر و قدردانی کنید. مهمتر از همه، با فرزندانتان همان طور رفتار کنید که انتظار دارید دیگران با شما رفتار کنند.
https://masiresaabz.com/product/%D8%AA%D8%B1%D8%A8%DB%8C%D8%AA-%DA%A9%D9%88%D8%AF%DA%A9-%D8%B4%D8%A7%D8%AF-%D9%85%D9%88%D9%81%D9%82/
پاسخ ها