انواع چاه آب

اکثر چاههای مدرن توسط دستگاههای مضرابی (کابل ابزار) یا چرخشی (هوا یا هیدرولیک) روی کامیون حفر می شوند. چاه های حفر هنوز در برخی مناطق ساخته می شوند ، یا توسط تجهیزات نیروگاهی یا با دست ، اما بیشتر چاه های حفر شده دستی "یادگار" خانه های قدیمی هستند و قبل از دسترسی آسان تجهیزات حفاری یا به دلیل گران بودن حفاری ، حفر شده اند. چاه های رانده شده ، نصب شده با دست یا با تجهیزات برقی ، هنوز هم رایج هستند و در مواردی که شرایط زمین شناسی اجازه می دهد به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرند. چاه های خیس و بی حوصله (مته) نوع متداول کمتری هستند.

حفر سوراخ (سنتی)

از نظر تاریخی ، حفاری چاه آب با بیل دستی به زیر سطح آب حفر می شد تا زمانی که آب ورودی از نرخ وثیقه حفار فراتر رود. برای جلوگیری از ریزش ، چاه با سنگ ، آجر ، کاشی یا مواد دیگر پوشانده شده بود و روی آن را با درپوش چوب ، سنگ یا بتن پوشانده بودند. چاه های مدرن حفر شده با قطر بزرگ توسط وسایل برقی حفر شده یا خسته می شوند و به طور معمول با کاشی بتونی پوشانده می شوند. به دلیل نوع ساخت و ساز ، چاه های حفر شده می توانند عمیق تر از سطح چاه های حفر دستی باشند.

قطر زیادی از چاه های حفر شده و حفر شده دارند و سطح وسیعی را در معرض سفره های زیرزمینی قرار می دهند. این چاه ها قادر به بدست آوردن آب از مواد نفوذپذیر کمتر مانند شن و ماسه بسیار ریز ، لجن یا خاک رس هستند. برخی از معایب این نوع چاه ها کم عمق بودن و فاقد پوشش مداوم است که باعث آلودگی آنها از منابع سطحی اطراف می شود و در صورت پایین آمدن سطح آب در زیر چاه ، در دوره های خشکسالی خشک می شوند.

چاه ضربه ای

چاه های رانده شده با هدایت لوله هایی با قطر کم به ماسه یا شن های کم عمق آب حفر می شوند. ساخت این چاه ها نسبتاً ساده و مقرون به صرفه است ، اما فقط می توانند روی آب کم عمق شیر بزنند و مانند چاه های حفر شده به راحتی از منابع سطحی اطراف آلوده می شوند.

چاه پوششی

چاه های حفر شده توسط دستگاه های کوبه ای یا حفاری دوار ساخته می شوند. برای جلوگیری از ورود رسوب و ریزش ، چاه های حفر شده ای که به مواد غیر تلفیقی نفوذ می کنند ، نیاز به نصب پوشش و صفحه دارند. عمق آنها می تواند بیش از 1000 فوت باشد. برای جلوگیری از آلودگی توسط تخلیه آب از سطح پایین به سمت خارج از پوشش ، فضای اطراف پوشش باید مهر و موم شود.

چاه عمیق

حتی اگر آب تقریباً در هر مکانی در عمق وجود داشته باشد ، موفقیت در تأمین آب خانگی کافی (معمولاً 5 گالن در دقیقه) از چاه به نفوذ پذیری سنگ بستگی دارد. در مواردی که مواد نفوذپذیر نزدیک سطح زمین باشند ، ممکن است یک چاه کم عمق مناسب باشد. در جای دیگر ، مانند جایی که مواد رسی مستقیماً روی سنگ بستر قرار دارند ، ممکن است یک حفاری چاه عمیق گسترش یافته به سنگ بستر مورد نیاز باشد.

پمپاژ یک چاه سطح آب اطراف چاه را کاهش می دهد تا مخروطی از فرورفتگی در سطح آب ایجاد کند. اگر مخروط فرورفتگی به سایر چاه های مجاور گسترش یابد ، سطح آب در آن چاه ها کاهش می یابد. این مخروط در هر دو سیستم سطح آب کم عمق و سیستم های سفره آب زیرزمینی عمیق تر توسعه می یابد. در سیستم آبخوان محدودتر ، مخروط فرو رفتگی با کاهش فشار نشان داده می شود و مخروط در منطقه بسیار بزرگتری نسبت به سیستم سطح آب گسترش می یابد. با توجه به میزان مشخصی از برداشت ، مخروط افسردگی در سفره های زیر آب با بازده کم عمیق تر از آبهای پرمحصول است.