قورمه سبزی از محبوب ترین غذاها در کشور ایران است که از عطر و طعم فوق العاده ای دارد، البته اصول آماده کردن سبزی برای خورش قورمه سبزی بسیار مهم و حائز اهمیت است.
قورمه سبزی یکی ازغذاهای سنتی و اصیل ایرانی است که عطر و طعم بی نظیری دارد به طوریکه جزو محبوب ترین غذاها در بین ایرانیان است. برخی از کدبانوهای ایرانی مهارت خاصی در پخت قورمه سبزی دارند و این غذا را بسیار لذیذ طبخ می کنند به صورتیکه طعم متفاوت آن تا مدتها در ذهن مهمانان می ماند. مهم ترین بخش تهیه قورمه سبزی تهیه سبزی آن با نسبت صحیح و سرخ کردن آن به میزان لازم است. باید بدانید که تمام عطر قورمه سبزی به ترکیب و میزان سبزی آن ربط دارد. با این بخش از فان همراه شوید تا بدانید از هر کدام از سبزی ها چقدر باید در خورشتان بریزید تا طعم خوب آن را حس کنید.
نسبت سبزی های قورمه سبزی در خوشمزگی و عطر آن تاثیر بسیار زیادی دارد. سبزی هایی مانند تره، جعفری، گشنیز، شنبلیله و اسفناج معمولا در ترکیب تمام قورمه سبزی ها پیدا می شود. در برخی از نقاط ایران برای تهیه قورمه سبزی از سبزی های متفاوتی استفاده می کنند اما معمولا در تهران و برخی از شهرهای ایران از سبزی های زیر و با این نسبت در تهیه قورمه سبزی استفاده می شود.
یعنی 40 درصد از سبزی را تره، 35 درصد را جعفری، 18 تا 20 درصد را گشنیز و 5 تا 7 درصد را شنبلیله تشکیل می دهد. پیشنهاد می کنیم برای خوشمزه شدن قورمه سبزی حتما نیم کیلو برگ چغندر یا اسفناج (بنا به فصل) به این ترکیب اضافه کنید.
شنبلیله تندی و بوی تیز و زیادی به غذا می دهد و به همین دلیل مقدار کمی از آن در غذا استفاده می شود. اگر از شنبلیله بیشتر از این مقدار استفاده کنیم طعم قورمه سبزی به تلخی می زند.
در شمال کشور به جز سبزی های دیگر یک نوع سبزی به نام “خلواش” را داخل سبزی قورمه استفاده می کنند و در کنار خلواش نیز از مقداری “چوچاق” نیز استفاده می کنند.
طعم قورمه سبزی تبریزی ها کمی تندتر از معمول است زیرا این هموطنان عزیزمان از مقدار تره و اسفناج بیشتری استفاده می کنند و نیز به جز سبزی های معمول در تهیه قورمه سبزی از برگ “داش کلمی” (یا همان کلم سنگ سفید) نیز داخل سبزی استفاده می کنند و از شنبلیله استفاده نمی کنند. برخی از آذربایجانی ها، از ترخون در قورمه سبزی استفاده می کنند.
مواد تشکیل دهنده سبزی قورمه سبزی در استان فارس و خوزستان، تنوع بیشتری نسبت به تهران دارد. در این مناطق سبزی شامل تره، جعفری، گشنیز، شوید، اسفناج یا برگ چغندر (یا حتی هر دو)، شنبلیله، و سیر سبز است.
ابتدا سبزی ها را پاک کنید و سبزی های زرد و له شده را از سبزی های سالم جدا کنید.
سپس سبزی ها را ضد عفونی کرده و خوب بشویید.
سبزی های شسته شده را در آبکش بریزید تا مقداری از آب آن برود.
وقتی آب سبزی ها رفت، آن ها را پهن کنید تا خشک شوند اما نباید سبزی ها کامل خشک و پلاسیده شوند که نتوان آن ها را به خوبی خرد کرد.
سبزی ها را ریز خرد کنید. سبزی قورمه سبزی را باید ریزتر از سبزی های آش، پلویی خرد کنیم.
سبزی ها را به اندازه دلخواهتان تفت دهید. هنگام تفت دادن سبزی در ظرف به میزان سبزی نسبت به ظرف دقت کنید تا سبزی آب نیندازد و تیره نشود.
زمانی که سبزی ها ی سرخ شده سرد شد ، آنها را به صورت جداگانه و برای هر وعده مصرف در کیسه فریزر ریخته و صاف کنید و در فریزر بگذارید. از زیاد ریختن سبزی در کیسه فریزر خودداری کنید زیرا اینگونه پس از خارج شدن سبزی از حالت انجماد و مصرف نیمی از آن بقیه سبزی خواص خود را از دست داده و فاسد می شود.
خورش قورمه سبزی شما در نهایت جا افتاده تر شده و بیشتر روغن بیاندازد سبزی ها را باید ریز تر و یک دست تر خرد کنید.
برای خوش رنگ و بو تر شدن قورمه سبزی ، از سبزی تازه استفاده کنیدیا می توانید سبزی را خام را به صورت خرد شده داخل فریزر بگذارید و قبل از درست کردن خورش آن را سرخ کنید.
برای اینکه سبزی خاصیت خود را از دست ندهد سبزی را خیلی زیاد سرخ نکنید.
از شنبلیله کمتر استفاده کنید تا طعم قورمه سبزی تلخ و بوی آن تند نشود و قورمه سبزی شما آن عطر مطلوب را داشته باشد.
برای بهتر شدن عطر و بوی قورمه سبزی کمی برگ کرفس خشک را به سبزی خود بیافزایید.
برای تیره نشدن رنگ قورمه سبزی ، سبزی و روغن را همزمان روی حرارت بگذارید و صبر نکنید تا سبزی روی حرارت خشک شود بعد روغن را اضافه کنید.
می توانید به جای شنبلیله تازه از یک قاشق سوپخوری سرخالی، شنبلیله خشک استفاده کنید.
پاسخ ها