اورولوژی چیست و بیمار “متخصص اورولوژی”ست کیست؟

“متخصص اورولوژی” پزشکی است که بیماری های مربوط به دستگاه ادراری و کلیه ها در مردان و زنان و دستگاه تناسلی مردان را تشخیص می دهد و درمان می کند.

هر آنچه در مورد اورولوژیست و کار متخصص اورولوژی باید بدانید

در زمان مصریان و یونانیان باستان، اطبا اغلب رنگ، بو و بافت ادرار را معاینه می کردند. آنها همچنین به دنبال حباب، خون و علائم دیگر بیماری بودند. امروزه یک رشته خاص پزشکی که بر سلامت سیستم ادراری متمرکز شده است را اورولوژی می گویند. در اینجا نگاهی به آنچه ارولوژیست انجام می دهد و هنگامی که باید یکی از این متخصصان را ملاقات کنید، بررسی می شود.

متخصص اورولوژی کیست؟

ارولوژیست ها بیماری های دستگاه ادراری را در مردان و خانم ها تشخیص داده و درمان می کنند. آنها همچنین هر چیزی را که مربوط به دستگاه تناسلی در مردان است، تشخیص داده و درمان می کنند.

در برخی موارد، آنها ممکن است عمل جراحی را انجام دهند. به عنوان مثال، آنها ممکن است سرطان را از بین برده یا انسداد دستگاه ادراری را باز کنند. ارولوژیست ها در محیط های مختلفی از جمله بیمارستان ها، درمانگاه های خصوصی و مراکز ارولوژی فعالیت می کنند.

مجاری ادراری سیستمی است که ادرار را در بدن ایجاد کرده، ذخیره و از دفع می کند. متخصص اورولوژی می تواند هر بخشی از این سیستم را درمان کند. این موارد شامل مواردی است که در ادامه ی این بخش از سلامت فان خواهید خواند:

• کلیه ها، ارگان هایی هستند که برای تولید ادرار مواد دفعی را از خون تصفیه می کنند.
• مجاری ادرار، لوله هایی هستند که از طریق آن ادرار از کلیه ها به مثانه جریان می یابد.
• مثانه، کیسه توخالی است که ادرار را ذخیره می کند.
• غدد آدرنال، غده هایی هستند که در بالای هر کلیه قرار دارند و هورمون ها را آزاد می کنند

ارولوژیست ها همچنین تمام قسمت های سیستم تولید مثل مردان را درمان می کنند. این سیستم از اندام های زیر تشکیل شده است:

• آلت تناسلی مرد، ارگانی است که ادرار را آزاد می کند و اسپرم را از بدن خارج می کند.
• پروستات، غده ای است که در زیر مثانه است که مایعات را به اسپرم اضافه می کند تا منی را تولید کند.
• بیضه ها، دو عضو بیضوی موجود در داخل کیسه بیضه هستند که هورمون تستوسترون را تولید کرده و اسپرم تولید می کنند.

اورولوژی چیست؟

ارولوژی رشته ای در پزشکی است که بر بیماری های دستگاه ادراری و دستگاه تناسلی مردان تمرکز دارد. برخی اورولوژیست ها بیماری های کلی دستگاه ادراری را درمان می کنند. سایرین در نوع خاصی از ارولوژی مانند:

• اورولوژی زنان، که به شرایط دستگاه تناسلی و دستگاه ادراری زن توجه دارد.
• ناباروری مردان، که بر مشکلات متمرکز است که مانع از عدم باروری همسران می شود.
• عصب شناسی، که به دلیل شرایط سیستم عصبی بر مشکلات ادراری متمرکز است.
• اورولوژی کودکان، که به مشکلات ادراری در کودکان می پردازد.
• انکولوژی ارولوژیک که بر سرطان های دستگاه ادراری از جمله مثانه، کلیه ها، پروستات و بیضه ها تمرکز دارد.

شرایط تحصیلی و آموزشی اورولوژی چیست؟

شما باید مدرک دانشگاهی چهار ساله کسب کرده و سپس چهار سال دانشکده پزشکی را بذرانید. پس از فارغ التحصیلی از دانشکده پزشکی، باید چهار یا پنج سال آموزش پزشکی را در یک بیمارستان طی کنید. در طول این برنامه که به آن رزیدنتی گفته می شود، شما در کنار ارولوژیست با تجربه کار می کنید و مهارت های جراحی را می آموزید.

بعضی از متخصصان مجاری تصمیم می گیرند یک یا دو سال آموزش اضافی انجام دهند. به این دوره آموزش فلوشیپ گفته می شود. در این مدت در یک ناحیه از سیستم مجاری ادراری به طور تخصصی مهارت کسب می کنید. این می تواند شامل انکولوژی ارولوژیک یا اورولوژی زنان باشد.

در پایان آموزش ، متخصصان ارولوژی باید در آزمون گواهینامه تخصص را برای متخصصان ارولوژی شرکت کنند. هیئت علمی ارولوژی دانشگاه پس از اتمام موفقیت آمیز در آزمون، آنها را تأیید می کند.

ارولوژیست ها کدام اختلالات را درمان می کنند؟

در پاسخ به سوالات شما در این بخش از سلامت فان باید به صورت مختصر مفید بگوییم متخصصان ادراری طیف وسیعی از شرایط را که بر سیستم ادراری و دستگاه تناسلی مردان تأثیر می گذارد، درمان می کنند.

در مردان، ارولوژی ها موارد زیر را درمان می کنند:

1. سرطان مثانه، کلیه ها، آلت تناسلی، بیضه ها و غدد فوق کلیه و پروستات
2. بزرگ شدن غده پروستات
3. اختلال در نعوظ، یا مشکل در گرفتن یا نگه داشتن نعوظ
4. ناباروری
5. سیستیت بینابینی، که به آن سندرم مثانه دردناک نیز گفته می شود
6. بیماری های کلیوی
7. سنگ کلیه
8. پروستاتیت، که التهاب غده پروستات است
9. عفونت مجاری ادراری
10. واریکوسل یا رگ های متورمی که در داخل بیضه وجود دارد

در زنان، متخصصین ارولوژی موارد زیر را درمان می کنند:

1. پرولاپس مثانه یا ریزش مواد داخل مثانه به داخل مهبل (واژن)
2. سرطان مثانه، کلیه ها و غدد فوق کلیوی
3. سیستیت بینابینی
4. سنگ کلیه
5. مثانه بیش فعال
6. عفونت مجاری ادراری
7. بی اختیاری ادراری

در کودکان، ارولوژیست ها موارد زیر رادرمان می کنند:

• شب ادراری
• انسداد و سایر مشکلات مربوط به ساختار دستگاه ادراری
• بیضه های غیر متعادل

ارولوژیست ها چه فرآیندی را انجام می دهند؟

وقتی به یک متخصص ارولوژی مراجعه می کنید، آنها با انجام یک یا چند مورد از این آزمایش ها معاینه را شروع می کنند تا بدانند که چه شرایطی دارید:

1. آزمایشات تصویربرداری مانند سی تی اسکن، اسکن MRI یا سونوگرافی به آنها اجازه می دهد داخل دستگاه ادراری شما را مشاهده کنند.
2. آنها می توانند یک سیستوگرام توصیه کنند که شامل گرفتن عکس های اشعه ایکس از مثانه شما است.
3. متخصص اورولوژی شما می تواند یک سیستوسکوپی را انجام دهد. این امر شامل استفاده از دامنه نازک به نام سیستوسکوپ برای دیدن قسمت داخلی مجرای ادرار و مثانه شماست.
4. آنها می توانند آزمایش ادرار باقیمانده پس از دفع را انجام دهند تا دریابند که تا چه حد و با چه سرعتی ادرار از بدن شما خارج می شود. همچنین نشان می دهد که بعد از دفع ادرار، چه مقدار ادرار در مثانه شما باقی می ماند.
5. آنها می توانند از یک نمونه ادرار برای بررسی باکتری های ایجاد کننده عفونت استفاده کنند.
6. آنها می توانند آزمایش ادرارینامیک را برای اندازه گیری فشار و حجم داخل مثانه شما انجام دهند.

متخصص اورولوژی نیز برای انجام انواع مختلف جراحی آموزش داده می شوند. این ممکن است شامل موارد زیر باشد:

1. بیوپسی مثانه ، کلیه یا پروستات
2. سیستکتومی ، که شامل برداشتن مثانه است، برای درمان سرطان
3. لیتوتریپسی به همراه موج و شوک به بدن، که شامل شکسته شدن سنگ کلیه است تا بتوانند راحت تر آنها را از بین ببرند.
4. پیوند کلیه، که شامل جایگزینی کلیه بیمار با یک کلیه سالم است.
5. روشی برای باز کردن انسداد
6. ترمیم آسیب ناشی از آسیب
7. ترمیم اندام های ادراری که به خوبی شکل نگرفته اند.
8. پروستاتکتومی، که شامل از بین بردن تمام یا بخشی از غده پروستات برای درمان سرطان پروستات است.
9. روش شکاف، که شامل استفاده از نوارهای مش برای حمایت از مجرای ادرار و بسته نگه داشتن آن برای درمان بی اختیاری ادرار است.
10. برداشتن مجرای پروستات، که شامل از بین بردن بافت اضافی از پروستات متورم است.
11. برداشتن پروستات ، که شامل از بین بردن بافت اضافی از پروستات بزرگ شده است
12. یورتروسکوپی ، که شامل استفاده از محدوده ای برای از بین بردن سنگ در کلیه ها و مجرای ادرار است
13. وازکتومی برای جلوگیری از بارداری، که شامل بریدن و گره زدن لوله منتقل کننده اسپرم برای تولید مایع منی است.

چه زمانی باید به یک متخصص اورولوژی مراجعه کنید؟

برای درمان طیف وسیعی از بیماری ها ممکن است یک بیمار به اورولوژیست مراجعه کند:

عفونت مجاری ادراری:

این موارد اغلب هنگام انتقال باکتری ها از دستگاه گوارش به مجرای ادراری ایجاد می شود. علائم آن شامل ادرار غیر طبیعی، درد، بی اختیاری، تهوع، استفراغ، تب و لرز است. این اختلال بیشتر مرتبطی با زنان است.

بی اختیاری:

نقص در سیستم ادراری می تواند منجر به از بین رفتن کنترل ارادی مثانه شود. در خانم ها، این ممکن است از ضعف عضلات کف لگن در دوران بارداری باشد.

ناباروری مردان:

این اختلال می تواند ناشی از آسیب رساندن به دستگاه تناسلی مردان و انواع اختلالات اسپرم باشد. یکی از دلایل شایع واریکوسل، سیاهرگ های بزرگ شده در کیسه بیضه است. جراحی گاهی اوقات می تواند کمک کند.

بیماری کلیه:

صدمه به کلیه ها می تواند منجر به تورم در دست و مچ پا، فشار خون بالا و سایر علائم شود. اگر کلیه ها دیگر به طور مؤثر کار نکنند، این نارسایی کلیه است. که در نهایت، می تواند کشنده باشد.

پیوند کلیه:

فرد ممکن است به دنبال نارسایی کلیه به پیوند کلیه نیاز داشته باشد.

انکولوژی ارولوژیک:

درمان سرطان هایی که مربوط به دستگاه تناسلی و ادراری مردان هستند مانند سرطان مثانه و سرطان پروستات.

پرولاپس مثانه:

وقتی بافت ها و ماهیچه های کف لگن دیگر قادر به حمایت از اندام موجود در لگن نیستند، اندام ها می توانند از موقعیت معمول خود رها شوند.

سرطان ها:

مثانه ، کلیه ها، غده پروستات، بیضه ها و هر سرطان دیگری که بر سیستم ادراری یا در مردان سیستم تناسلی تأثیر بگذارد.

پروستات بزرگ شده:

هایپرپلازی خوش خیم پروستات (BPH) حدود 1 نفر از 3 مرد بالای 50 سال را مبتلا می کند. رشد زیاد سلول های غده پروستات باعث انقباض مجرای ادرار شده و منجر به بروز مشکل در ادرار می شود.

اختلال در نعوظ:

آلت تناسلی مرد قادر به رسیدن به سفتی کافی برای شرکت کامل در روابط جنسی نیست. این اغلب نشانه ای از یک بیماری زمینه ای است.

بیماری پیرونی:

یک لایه فیبری از بافت اسکار در زیر پوست آلت ایجاد می شود. این می تواند منجر به خم شدن یا کج شدن آلت تناسلی (فیموز) در طول نعوظ شود که می تواند باعث درد شود و منجر به ایجاد مشکل در مقاربت شود.

سیستیت بینابینی یا سندرم مثانه دردناک:

یک بیماری التهابی مزمن مثانه می تواند ناراحتی از خفیف تا شدید ایجاد کند.

سنگ کلیه و مجرای ادرار:

رسوبات کوچک و سخت ساخته شده از نمکهای معدنی و اسیدی در کلیه ها ایجاد می شوند اما می توانند از داخل مجرای ادرار عبور کنند. آنها می توانند بر روی ادرار تأثیر بگذارند و باعث ایجاد درد، حالت تهوع و استفراغ شوند.

پروستاتیت:

عفونت یا التهاب پروستات می تواند باعث ادرار یا انزال دردناک شود. می تواند حاد یا مزمن باشد.

بیضه های متعادل یا کریپتورشیسم:

به طور معمول، بیضه ها در داخل شکم جنین تشکیل می شوند و قبل از تولد به داخل کیسه فرو می روند. اگر یکی یا هردو پایین نرود، می تواند تولید اسپرم را مختل کرد و خطر عوارض آن وجود دارد.

تنگی مجرای ادرار:

زخم شدن مجرای ادراری می تواند مسیر ادرار را که از مثانه در جریان است باریک یا مسدود کند. علل آن شامل عفونت، التهاب یا آسیب است. علائم آن شامل ادرار دردناک و کاهش تولید اسپرم می شود. این می تواند منجر به عوارضی مانند پروستاتیت و عفونت ادراری شود.

چگونه می دانید زمان ملاقات با اورولوژیست رسیده است؟

داشتن هر یک از این علائم نشان می دهد که در دستگاه ادراری مشکلی دارید:

• خون در ادرار شما
• نیاز مکرر یا فوری به ادرار کردن
• درد در ناحیه کمر، لگن یا طرفین
• درد یا سوزش هنگام ادرار
• مشکل ادرار
• نشت ادرار
• جریان ضعیف ادرار، دریبل

اگر مرد هستید و این علائم را تجربه می کنید ، باید به یک متخصص اورولوژی مراجعه کنید:

• کاهش میل جنسی
• توده ای در بیضه
• اختلال نعوظ

برای حفظ سلامت مجاری ادراری چه کاری می توانم انجام دهم؟

حتما مثانه خود را به طور مرتب خالی کرده و به جای کافئین، آب بنوشید. از سیگار کشیدن خودداری و حفظ رژیم کم نمک را در دستور کار قرار دهید. این قوانین کلی می تواند به جلوگیری از اکثریت قریب به اتفاق مشکلات مربوط به مجاری ادراری کمک کند.