حیوانی که مادر ، فرزند و خودش را می خورد

عجیب ولی واقعی ؛ حیوانی را میشناسم که بخشی از بدنش را می خورد ، حیوانی دیگر بعد از زایمان فرزندش را می خورد و موجوداتی برخی از اعضای خانواده شان را به عنوان غذا هدف قرار می دهند.

خودخوری حیوانات مختلف

یکی از رفتارهای غیر معمول در یک حیوان غول پیکر معمولی گیاهخوار، خود خوری است. دیده شده است که دو اسب آبی از لاشه پوسیده یک اسب آبی دیگر در پارک ملی کروگر در آفریقای جنوبی تغذیه می کردند این دومین گزارش تایید شده از خودخوری در بین حیوانات است.

یک حیوان گیاهخوار مثل اسب آبی ممکن است زمانی از گوشت تغذیه کند، که مواد غذایی و یا مواد مغذی خاص برایش کمیاب باشند. خودخوری ممکن است یک امر غیر قابل قبول و عجیب انسانی باشد، اما به طور شگفت آوری در قلمرو حیوانات رایج است و دلایل بسیار خوبی برای خوردن نوع خود وجود دارد.

خودخوری یا اتو کانیبالیسم

"اُتو کانیبالیسم" به پدیده ای گفته می شود که حیوان و موجود زنده ای از بدن خویش تغذیه کند. این اتفاق به شکلی البته بسیار ضعیف مثل خوردن ناخن در انسان دیده می شود ولی برخی از موجودات زنده چنانچه در این بخش جذاب سرگرمی فان گفته ایم پا را فراتر گذاشته و بخش بزرگتری از بدن خودشان را میخورند.

 اتو کانیبالیسم یا خودخوری حیوانات

دریافت مواد مغذی اضافی:

لارو مگس ببر می تواند نوع کوچکتر از بی مهرگان آبزی را بخورد، در حالی که "مورف خودخور" هم نشین های غیر خودخور خود را می خورد. مورفی خودخور، سرها و دهان های پهن و آرواره های پایین پیشرفته تری را دارند به طوریکه در بخش سرگرمی فان میخوانید دندان های آن ها می تواند تا سه برابر طولانی تر و بزرگ تر از یک سمندر معمولی باشد.

محققان دریافته اند که مورف خودخور زمانی رشد می کند که لارو سمندر بسیار زیاد باشند و به هم مرتبط نباشند.

وزغ عصایی یک جانور دوزیست دیگر است که خود خواری انجام می دهد.بچه وزغ عصایی در هنگام انتخاب خوردن بین تخم هم نوعشان و تخم های مشابه قورباغه دیگر، در واقع ترجیح می دهند تخم هم نوع خود را بخورند در این مورد، خودخواری به رشد بزرگ و قوی و کاهش رقابت در آینده کمک می کند.

وزغ عصایی بعد از دگردیسی در امان نیستند ، مطالعه دیگری نشان داد که وزغ عصایی بزرگ تر، پنجه های وسطی پاهای خود را حرکت می دهند تا میان قورباغه عصایی های جوان گیر بیفتد و سپس آنها را می خورند. محققان دریافتند که در یک نمونه از 28 عدد وزغ عصایی، 64 درصد از رژیم غذایی آنها از سایر وزغ عصایی ها می باشد.

وزغ عصایی حیوانی که خودخواری میکند

خوردن فرزند در حیوانات:

یک خرس تنبل به نام خالی، که در باغ وحش ملی ساکن است، سال گذشته برای بلعیدن دو بچه خود خبر ساز شد.نفر سوم قبل از این که با سرنوشت مشابهی روبرو شود، توسط نگهبانان گرفته شد. این حیوانات زمانی که استرس دارند یا زمانی که ضعیف هستند، فرزندانشان را می خورند که این رفتار نیز می تواند به نفع مادر باشد.

حدود 68 درصد از مادران جدید همه یا بخشی از بدن فرزندان خود را می خورند آن ها احتمالاً آن ها را می خورند تا مواد مغذی را بعد از زایمان دوباره خود بازیابی کنند تا بتوانند دوباره تولید مثل کنند حتی مهربان ترین مادران نیز ممکن است فرزندان خود را بخورند.

کولوت یک نمونه استثنایی از فرزند خواری مادران در تامارین است که در حیات وحش پرو وجود دارد. تامارین مادری به دنبال میوه با دختر بزرگسال و پسر نوزاد خود بوده است ناگهان مادر جمجمه فرزندش را گاز زد و مغز او را بیرون آورد و خورد وقتی که مادر تمام سرش را خورد، دختر بالغ او بر لاشه جشن گرفت ؛ فکر می کنیم که این اقدام وحشتناک ممکن است به نفع دختر بالغ بوده باشد که در آن زمان باردار بود. ممکن است خوردن نوزاد خودش به او شانس بهتری برای زنده ماندن بدهد.

خرس ها چه زمانی کودکان خود را می خورند؟

کودکان خودخور در حیوانات:

در حالی که فرزند خوری توسط مادران نسبتاً شایع هستند، عکس این موضوع نیز رخ می دهد، فرزندان مادران خود را می بلعند. در برخی از حشرات، عنکبوت ها، عقرب، و کرم ضد آب این موضوع به وفور وجود دارد. مادران عنکبوت خرچنگی برای فرزندان خود تخم های غیر بارور فراهم می کند، اما کافی نیست.

پس عنکبوت های جوان در طول چند هفته مادرشان را می خورند. این قربانی کردن خود به نسل بعدی کمک می کند. عنکبوت هایی که مادران خود را می خورند، وزن بیشتر و میزان عمر بالاتری نسبت به آن هایی که مادرانشان را نمی خورند, دارند.

سسیلین، موجود بدون دست و پایی هستند که شبیه کرم های غول پیکر به نظر می رسند. مادران سسیلین زندگی خود را به کودکانشان نمی دهند، اما آن ها هنوز هم با بدن خود به فرزندانشان غذا می دهند.

فرزندان دندان های موقتی دارند که برای کندن لایه های پوست مادرانشان استفاده می شود. پوست مادر دوباره رشد می کند و به فرزندانشان تا سه ماه دیگر غذا می دهند.

عنکبوت حیوانی که مادرش را می خورد 

خواهر برادری خوری حیوانات:

ممکن است بارداری کوسه از شش یا هفت جنین در رحم شروع شود، اما اغلب تنها یک یا دو جنین را به دنیا می آورد. اولین جنین کوسه ای که از کپسول تخم خود جدا شود، به خواهر و برادر کوچک ترش و هر گونه تخم غیربارور دیگر در رحم حمله می کند.

محققان فکر می کنند که این خودخواری به جنین کوسه اجازه می دهد تا به اندازه کافی بزرگ شود تا بتواند دنیا بیاید، آن ها از خورده شدن توسط شکارچیان ایمن هستند. این کار اساساً به آن ها امکان شروع زندگی را می دهد.

جاذبه های توریستی

مانتیس های دعا گوی ماده به خاطر بلعیدن همسران خود در وسط رابط جنسی، مشهور هستند. مانتیس نر حتی بعد از از دست دادن سر خود می تواند به جفت گیری ادامه دهد.

همچنین تعدادی از عنکبوت ها خودخوری جنسی را تمرین می کنند. عنکبوت پشت قرمز نر استرالیایی، گونه ای از عنکبوتهای بیوه سیاه پوش، با کمال میل خود را فدای زنشان در طول رابطه جنسی می کنند.

نیمه راه فرآیند جفت گیری، نر به سمت دهان بزرگ ماده می رود. او انتقال اسپرم خود به ماده را زمانی انجام می دهد که ماده مشغول خوردن او است.

ما نرهایی را نیز پیدا کردیم که ، که خودخوری می کنند، 65 درصد از مواقع رخ می دهد و دو برابر تعداد فرزندان را به عنوان آن هایی که خورده نمی شوند، تولید می کنند.

عنکبوت مذکر پشت قرمز از بدن خود به عنوان یک هدیه عروسی استفاده می کند تا جفت خود را تغذیه کند و از فرزندان آینده خود سود ببرد. بعضی از عنکبوت ها به اندازه عنکبوت های پشت قرمز مشتاق نیستند که توسط ماده هایشان خورده شوند.

در ادامه بخش سرگرمی فان گفته ایم که در بین گونه های دیگر از عنکبوت های بیوه، نرها ترجیحاً به ماده هایی جذب می شوند که بوی آن ها را حس کرده باشند.

در نگاه اول خود خواری ممکن است روشی وحشتناک باشد. اما این نمونه ها نشان می دهند که می تواند حس تکاملی برای خوردن نوع خود داشته باشد. خودخواری می تواند استراتژی زیرکانه برای بقا در قلمرو حیوانات باشد.