کسی در فیلم حضور دارد که من بشناسم؟
بازیگران نوجوان فیلم را که نخواهید شناخت، اما در بین بازیگران بزرگسال، دین نوریس در فیلم حضور دارد که احتمالا او را با سریال « بریکینگ بد » به خاطر خواهید آورد.
داستان فیلم درباره چیست ؟
چند نوجوان که در حال فرار از دست یک قلدر هستند، به خانه ای شوم وارد می شوند که یک دختر به نام سارا در آن مرده و داستان رنج آن نیز در محل شنیده شده است. این نوجوانان کتابی را می یابند که در آن سارا داستان های ترسناکی را نوشته که خیلی زود رنگ واقعیت به خود می گیرد و...
کارگردان کیست ؟
آندره اوردال که کارگردان کم کاری است اما دو ساخته سینمایی اش آثار قابل قبولی بوده اند. او در سال 2010 فیلم « Trollhunter » را روانه سینما کرد و در سال 2016 نیز فیلم « The Autopsy of Jane Doe » از او به نمایش درآمد که هر دوی این آثار مورد توجه علاقه مندان به سینما قرار گرفته بود.
خانواده ها در هنگام تماشای فیلم باید به چه نکاتی توجه نمایند؟
درجه بندی سنی فیلم مختص به نوجوانان است و خبری از خون و خونریزی و خشونت افراطی در فیلم نیست. اگر مطمئن هستید که موجودات فیلم فرزندانتان را به وحشت نمی اندازند، تماشای اثر مشکلی ایجاد نخواهد کرد!
نکات مثبت فیلم ؟
اقتباس سینمایی از داستان های ترسناک آلوین شوارتز در فیلم « داستان های ترسناک برای گرفتن در تاریکی » به شکل ممکن انجام شده است. داستان هایی که هسته اصلی خود را حفظ کرده اند و خلاقیت نویسندگان نیز در آنها اعمال شده تا نتیجه به همان اندازه دوران کودکی ترسناک باشد!
تدوین و فیلمبرداری فیلم « داستان های ترسناک برای گرفتن در تاریکی » از نکات مثبت اثر محسوب می شود. فیلمبرداری مخصوصاً در سکانس راهروی بی انتها با هوشمندی به وحشت مخاطب می افزاید.
در فیلم صحنه های جامپ اسکر ( یا به فارسی: ترس لحظه ای ) وجود دارد اما در بکارگیری آن افراط به کار نرفته است. خوشبختانه در اینجا ترس ها به یکباره ظاهر و ناپدید نمی شوند!
نکات منفی فیلم ؟
فیلم در روایت قصه اش بهترین عملکرد را دارد و تماشاگر را با خود همراه می کند اما زمانی که قصد دارد ضربه نهایی را بزند، یک سقوط آزاد را تجربه می کند! پایان بندی این قصه های جذاب ترسناک سرهم بندی شده است که باعث می شود فیلم ماندگاری اش را از دست دهد و فراموش شود.
سازندگان در بخش هایی از داستان قصد داشته اند با مرتبط کردن دوران ریاست جمهوری نیکسون به دوران فعلی و ریاست جمهوری ترامپ، پیامی اجتماعی به مخاطبین شان ارائه دهند که خام و دم دستی است. شاید ترسناک بودن جامعه کنونی و مقایسه آن با هیولاهای فیلم ایده بامزه ای باشد، اما در این اثر به ثمر ننشسته است.
بازی بازیگران نوجوان فیلم چنگ به دل نمی زند.
حرف آخر :
داستان هایی برای گفتن در تاریکی (Scary Stories to Tell in the Dark ) شبیه به داستان های کودکی دوران خودمان است. دورانی که برای ساکت کردن کودکان به آنها می گفتند : « اگه شیطونی کنی میگم لولوخرخره بیاد بخورتت! ». در اینجا هم داستان های ترسناک کودکان دهه هشتاد میلادی در آمریکا به فیلم تبدیل شده است که برای کسانی که آنها را به یاد دارند می تواند جذاب تر از مخاطبین بی اطلاع باشد.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها