کسی در فیلم حضور دارد که من بشناسم؟
امیلی بلانت که امسال فیلم « یک مکان ساکت » را از او دیده بودیم، بازیگر نقش اصلی فیلم است. مریل استریپ را هم می توانید در فیلم ملاقات کنید. کالین فیرث که با « سخنرانی پادشاه » اسکار دریافت کرد نیز در فیلم حضور دارد.
داستان فیلم درباره چیست ؟
داستان فیلم 25 سال پس از وقایع قسمت نخست رخ می دهد و اینبار ما با مردی به نام مایکل ( بن وایشاو ) مواجه هستیم که دارای سه فرزند است و به تازگی از پرداخت قرض هاش عاجز شده و در این شرایط سخت، مری پاپینز ( امیلی بلانت ) از راه می رسد تا...
کارگردان کیست؟
راب مارشال که موفق ترین اثر سینمایی اش تا به امروز فیلم موزیکال « شیکاگو » بوده است. با اینحال آثار مشهور فراوانی در کارنامه هنری اش دارد که از جمله آن می توان به « دزدان دریایی کارائیب: سوار بر امواج ناشناخته » و « خاطرات یک گیشا » اشاره کرد.
خانواده ها در هنگام تماشای فیلم باید به چه نکاتی توجه نمایند؟
فیلم برای کودکان ساخته شده است و اگر بتوانید کودکان امروزی تان را پای اثر بنشانید و مطمئن باشید که آنها از دیدن فیلم لذت خواهند برد و به سراغ تماشای کشتی کج نخواهند رفت، هنر بزرگی به خرج داده اید!
نکات مثبت فیلم ؟
بخشی از فیلم توسط انیمیشن متفاوتی روایت می شود که یکی از بخش های جالب فیلم محسوب می شود.
طراح صحنه و لباس فیلم عالی هست و رنگ آمیزی آن هر تماشاگری را مجذوب خود می کند.
بازی های فیلم قابل ستایش هستند. امیلی بلانت و لین مانوئل - میراندا اجراهای خوبی را در فیلم تجربه کرده اند و چه در آوازخوانی و چه در بازیگری، چشمها را به خود خیره می کنند.
دیک فان دایک که در نسخه اصلی حضور داشت، در سن 93 سالگی در « بازگشت مری پاپینز » هم به ایفای نقش پرداخته و جالب آنکه در سکانسی موزیکال نیز قر کمر می دهد! اینچنین انرژی و حضوری قطعاً یک نکته مثبت محسوب می شود!
نکات منفی فیلم ؟
نمی توان از « بازگشت مری پاپینز » صحبت کرد و از مقایسه آن با نسخه کلاسیک چیزی نگفت و ایراد دقیقاً در چنین شرایطی به سراغ فیلم می آید. جایی که فیلمنامه هیچ برتری یا هویت مستقلی از نسخه اصلی ندارد و نمی تواند جدای از آن، کاری صورت دهد!
ترانه ها در نسخه اصلی ماندگار و جاودانه شدند اما در اینجا خبری از قطعات جذاب نیست و همه چیز به سادگی دنبال می شود.
بطور عجیبی، هیچ ایده جدیدی در نسخه جدید به چشم نمی خورد که فضاسازی رویایی نسخه اصلی را یک گام به جلو هدایت کند. هر آنچه که در « بازگشت مری پاپینز » به چشم می خورد، تکرار همان ویژگی های موفقیت آمیز نسخه قبلی است که در زمان خود بهترین دستاورد محسوب می شد اما نسخه جدید اندوخته ای بر آن نمی افزاید.
نقد اجتماعی در قالب سرودن ترانه ها، ویژگی بود که در نسخه اصلی پُر رنگ بود و کارکرد مناسبی هم داشت. اما در نسخه جدید این رویه کمرنگ تر هست و ظاهراً قرار بر این بوده که همه دورهم خوش بگذرانند و فارغ از غوغای جهان باشند!
بازی امیلی بلانت در نقش مری پاپینز قابل ستایش هست اما نمی تون آن را با جولی اندروز مقایسه نکرد. زمانی هم که مقایسه به عمل می آید، باید گفت که جولی اندروز بارها دوست داشتنی تر از بلانت در این شکل و شمایل است.
عامل تاثیرگذار برای تماشای فیلم:
بازسازی « مری پاپینز » بزرگترین دلیل و کنجکاوی برای تماشای فیلم است و البته این موضوع که فیلم بهرحال شاد و سرزنده است.
حرف آخر :
« بازگشت مری پاپینز » اثر جذاب و تماشایی است اما نمی تواند در حد و اندازه های نسخه اصلی باشد. انتظار می رفت که نسخه جدید بتواند فانتزی و ایده های جدیدی به داستان اضافه نماید اما اینچنین نشده و فیلم متکی بر همان ایده های نیم قرن اخیر بوده که برای تماشاگر امروز سینما خیلی جالب به نظر نمی رسد. اگر بنا به تکرار رویه آثار طلایی سینما باشد، مسلماً ترجیح تماشاگر به تماشای نسخه های اصلی و در اینجا، تماشای جادوی جولی اندروز بر پرده سینماست و نه تکرار آن توسط بازیگری دیگر.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها