مایع آمنیوتیک (Amniotic fluid) مایعی هست که درون ساک آمنیوتیک قرار داره و جنین رو در داخل رحم مادر در طول دوران بارداری احاطه میکنه. این مایع توسط غدد آمنیون و پلاسنتا تولید و از طریق ادرار جنین، تعریق پوست جنین و ترشحات رحمی مادر تجدید میشه.
مایع Amniotic عملکردهای مهمی در حفاظت و رشد جنین داره. برخی از این عملکردها عبارتند از:
در صورتی که مقدار مایع آمنیوتیک بیش از حد زیاد یا کم باشه، مشکلاتی ممکن هست ایجاد بشن. به عنوان مثال، کمبود مایع آمنیوتیک (Oligohydramnios) میتونه نشونهای از مشکلات در رشد جنین، نارسایی جنینی یا مشکلات دیگه باشد. همچنین، افزایش مایع آمنیوتیک (Polyhydramnios) هم ممکن هست نشونهای از مشکلات کلیوی جنین یا نارسایی قلبی باشه.
علل افزایش و کاهش مایع Amniotic میتونه متنوع باشه و در نتیجه عوامل طبیعی یا مشکلات پزشکی رخ بدن. در ادامه، علل اصلی افزایش و کاهش مایع آمنیوتیک رو بررسی میکنیم:
افزایش و کاهش مایع آمنیوتیک هر دو میتونن خطراتی برای مادر باردار و جنین به همراه داشته باشن. در ادامه، خطرات مربوط به افزایش و کاهش مایع آمنیوتیک رو بررسی میکنیم:
افزایش مایع آمنیوتیک ممکن هست باعث افزایش حجم شکم مادر بشه و در نتیجه در زمان ضربههای احتمالی به شکم مادر، میتونه مشکلات زیادی رو ایجاد کنه.
در برخی موارد، افزایش مایع آمنیوتیک میتونه باعث قطع کردن ناخن جنین بشه که این مورد منجر به آسیب به پوست جنین و خطر عفونت میشه.
در موارد حاد، افزایش مایع آمنیوتیک میتونه باعث محدودیت تنفسی جنین شده و به مشکلات تنفسی و نارسایی تنفسی در جنین ختم بشه.
Polyhydramnios میتونه باعث افزایش خطر زایمان زودرس بشه که این مورد با ضعیف بودن عضلات رحمی همراه هست.
کاهش مایع Amniotic ممکن هست منجر به فشار زیاد بر روی جنین بشه و جریان خون جنین رو محدود کنه که میتونه به مشکلات قلبی و نارسایی جنینی منجر بشه.
کاهش مایع Amniotic ممکن هست باعث کمبود فضا برای رشد جنین شده و به مشکلات رشدی در جنین ختم بشه.
کاهش مایع آمنیوتیک میتونه باعث کاهش حرکت جنین و تنبلی اون بشه.
کاهش مایع Amniotic ممکن هست منجر به اختلالات تنفسی در جنین شده و به مشکلات تنفسی و نارسایی تنفسی در جنین ختم بشه.
پاسخ ها