قراردادهای حقوقی خطرپذیر یکی از بحثهای جدیدتری است که همزمان با رشد تجارت دیجیتال وارد دنیای حقوقی میشود. در شرایط کنونی در دنیای دیجیتال هرکسی می تواند با هر میزان درآمد و بودجه کسب و کار خود را راه اندازی کند. امروزه، کسب و کارها لزوماً برای شروع به مکان فیزیکی نیاز ندارند. از طرفی دیگر نیازی به سرمایه گذار و بودجه سنگین نیست چرا که تمامی تراکنش ها از طریق وب انجام می شود. استارتآپها نتیجه ایدههای افرادی است که در تلاش برای راهاندازی یک کسبوکار جدید هستند اما سرمایه کافی ندارند. افرادی هستند که سرمایه دارند اما ایده ندارند و فضای استارت آپی این دو مقوله را به هم متصل می کند و در فضای وب شرکت ایجاد می کند.
مانند هر شراکتی قبل، بعد و بعد از رشد، شرکا باید با هم معامله کنند. قراردادهای حقوقی استارت آپ یا قراردادهای استارت آپی برای این منظور تنظیم می شود. همکاری همیشه آسان نیست. گرد هم آوردن ایده ها و سرمایه گذاران مستلزم رعایت برخی قوانین قانونی است.
قراردادهای حقوقی اولیه یا قراردادهای اولیه برای این منظور تعیین می شود. اما آیا آنها می توانند روابط بین اعضای تیم را بهبود بخشند؟ برای کاهش خطرات؟ روابط را در چارچوب های خاصی پیش بینی کنید؟ قراردادها، به هر شکلی که باشد، قبل از هر چیز باید روابط بین افراد را مشخص کند. اما سلسله مراتب روابط چیست؟
حقوق راه اندازی برای موفقیت هر سرمایه گذاری ضروری است. چه این سرمایه گذاری در مراحل ابتدایی خود باشد و چه دارای یک پیشینه رشد یافته و ماهر باشد، اما با توجه به روابطی که با بنیانگذاران، سرمایه داران، کارمندان و سایر سازمان ها دارد، نیازمند الزامات قانونی و تقسیمات قانونی خاص خود است. دانش و تخصص حقوقی برای ممیزی کافی این بخش ها و انجام برنامه های مناسب مورد نیاز است.
دپارتمان های حقوقی استارت آپ ها یکی از مهم ترین بخش های یک استارت آپ هستند. این فصل ها طیف گسترده ای از موضوعات را پوشش می دهند که معمولاً مربوط به ثبت ایده استارتاپی، دریافت مجوزهای لازم، تنظیم قراردادهای آغازین و طیف وسیعی از مسائل مربوط به آنها در طول رویداد است.
قوانین فعلی در مورد استارتاپ ها در ایران کامل نیست، اما قبل از شروع این نوع همکاری، باید نکات و قوانین را از رسانه اکوموتیو یاد بگیرید. یکی از بخش های قانونی یک سرمایه گذاری شامل تنظیم قراردادهای اولیه است که باید در ابتدا انجام شود. در این قرارداد مبلغ سرمایه درج شده و هزینه ها محاسبه می شود. گاهی اوقات سرمایه گذاری پولی نیست، مثلا نیروی کار حرفه ای در اختیار شرکت قرار می گیرد. قرارداد منعقده بین طرفین آنها را ملزم به انجام تعهدات خود می کند.
از دیگر مسائل حقوقی می توان به قانون ثبت اختراع یا قانون تجارت الکترونیک در ایران اشاره کرد. استارت آپ ها محصولات و خدمات خود را در چارچوب این قوانین بازاریابی می کنند. از سوی دیگر بنگاه ها باید از حقوق خود آگاه باشند و وظایف و نقش خود را بشناسند. البته همه باید برای ایجاد ساختار مفید و منظم برای اجرای قانون همکاری کنند.
شروع مسائل حقوقی به ویژه قبل از شروع یک تجارت مهم است. به طور کلی، راه اندازی یک استارتاپ فرآیندی طولانی و دشوار است. برای فعالیت در این زمینه باید شناخت خوبی از الزامات و قوانین داشته باشید. این استارت آپ هنوز در مرحله ایده قرار دارد و قبل از شروع به کار است. در این مرحله تیمی خلاق، مبتکر و هماهنگ مسئولیت اجرای آثار را بر عهده دارد. تجربه نشان داده است که بسیاری از تفاوت ها پس از موفقیت یک شرکت ظاهر می شود. بهتر است قبل از شروع کار با قوانین استارتاپی این چالش ها را پیش بینی کنید و در قراردادهای استارت آپی همه الزامات مشخص شده و مردم موظف به اجرای آن باشند.
برخی از روش های کسب درآمد در ایران ممنوع است و باید قبل از اقدام به ثبت نام، این موارد را با یک مشاور حقوقی در میان بگذارید و تحقیقات لازم را انجام دهید. برای ذخیره یک تلاش، باید مراحل مختلفی را انجام دهید. ابتدا کسب و کار مجازی شما باید جزو زیر مجموعه های هفت شرکت حقوق تجارت باشد و زمینه فعالیت شما را مشخص کند.
سرمایه گذاری ها را به عنوان شرکت ثبت کنید، در غیر این صورت هر دو صاحبان و بنیانگذاران متحمل زیان های سنگینی خواهند شد زیرا آنها اشخاص حقوقی نیستند. در مرحله ثبت نام، باید تمام مدارک لازم را تهیه کنید و برای کسب و کار جدید خود به یک نام مناسب فکر کنید. حتماً تعداد شرکا و سرمایه اولیه را برای شروع سرمایه گذاری مشخص کنید. برای شروع به چند مجوز نیاز دارید که در ادامه توضیح خواهیم داد.
دریافت توکن الکترونیکی: طبق قانون راه اندازی، نماد اعتماد الکترونیکی اولین مجوزی است که باید از وزارت حریم خصوصی دریافت کنید. به این ترتیب مشتریان یا مخاطبان هدف شما به اثربخشی شما در تجارت الکترونیک اعتماد خواهند کرد. به سادگی بر روی نماد کلیک کنید تا تمام اطلاعات قانونی لازم در مورد سرمایه گذاری خود و مدت زمان آن را دریافت کنید.
مجوز رسانه های دیجیتال: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوزی به نام مجوز رسانه های دیجیتال صادر می کند. تمامی استارت آپ ها در فضای اینترنت باید این مجوز را دریافت کنند.
عضویت در انجمن یا انجمن: استارت آپ ها باید عضو انجمن ملی کسب و کار مجازی و همچنین انجمن کسب و کار اینترنتی باشند.
مجوز سامانه سندیکای رایانه ای: چهارمین مجوزی که هر بنگاه اقتصادی در ایران باید دریافت کند، مجوز سامانه سندیکای رایانه ای است. پس از ثبت شرکت، شش ماه فرصت دارید تا به سازمان نظام صنفی رایانه ای استان خود مراجعه کرده و این مجوز را دریافت کنید.
اقدام قانونی بعدی قبل از شروع یک سرمایه گذاری، تنظیم اساسنامه برای استارت آپ است. استارت آپ ها زیرمجموعه یک شرکت محسوب می شوند. و آنها باید اساسنامه ای مشابه شرکت های بزرگ داشته باشند. این اساسنامه شامل نام و نوع شرکت و زمینه فعالیت آن می باشد. آدرس دفتر مرکزی به همراه کد پستی قید شود. همه اعضای هیئت موسس این سرمایه گذاری باید آن را امضا کنند.
مسائل حقوقی یک استارتاپ در حال رشد تاثیر زیادی بر بقای استارتاپ دارد. حالا که مجوزهای لازم گرفته شده و کار ادامه دارد، با افراد زیادی سر و کار دارید. ابتدا باید با همه کارمندان خود قراردادی مبتنی بر قانون کار امضا کنید و میزان حقوق یا حق بیمه پرداختی آنها را مشخص کنید. این توافقنامه به شما کمک می کند تا در مراحل بعدی دچار مشکل نشوید.
تهیه قرارداد الکترونیکی با جزئیات کافی برای شفافیت ارتباط استارتاپ با کاربران و مشتریان خالی از ظرافت نیست. بر اساس این قرارداد، حقوق و تکالیف همه مشخص می شود و از اختلافات آتی جلوگیری می شود. در طول مراحل رشد، باید اظهارنامه مالیاتی خود را آماده کرده و به بخش های مسئول ارائه دهید. همه شرکت ها این کار را انجام می دهند.
تبلیغات یکی از عوامل کلیدی در رشد استارتاپ ها است. فعالیت های تبلیغاتی و ایجاد کمپین های سفارشی بر اساس قوانین به شما کمک می کند. برای جلوگیری از حملات سایبری باید اقدامات احتیاطی لازم را انجام دهید و حقوق خود را بدانید. معمولاً در طول مراحل رشد، حریفان چنین حملاتی را انجام می دهند تا شما را کنار بگذارند. تولید محتوا حیاتی ترین بخش یک استارتاپ پس از راه اندازی است. تنظیم قرارداد با قدرت تولید محتوا باید با دقت انجام شود. حتما مقالات مربوط به قانون جرایم رایانه ای را تنظیم کنید.
ثبت برند و لوگو در این مرحله برای جلوگیری از سوء استفاده الزامی است. نام تجاری خود را ثبت کنید تا بتوانید در آینده تبلیغات قانونی ایجاد کنید. البته برای ثبت علامت تجاری باید جواز کسب داشته باشید.
مشکلات قانونی که شرکت با آن مواجه است دائماً بر توسعه آن تأثیر می گذارد. مراقب باشید، در صورت عدم رسیدگی به این مسائل، استارتاپ در مدت کوتاهی پسرفت کرده و به مراحل اولیه خود باز می گردد و حتی ممکن است متحمل خسارات مالی سنگینی شود.
ساختارهای مدیریتی معمولاً هر چند سال یکبار باید به روز شوند و با توجه به تحولات فناوری، اطلاعات و مدیریت تغییر کنند. شاید تا چند سال پیش یک رئیس وجود داشت که تمام تصمیمات شرکت را می گرفت، اما اکنون همه چیز تغییر کرده است و فرآیندهای گروهی و تیمی حرف اول را در همه شرکت ها می زند.
استارتآپها اساساً بدون سرمایه زیادی تأسیس میشوند، اما وقتی به رشد رسیدند، برای پیشرفت بهتر به سرمایه بیشتری نیاز دارند. در این مرحله باید برای جذب سرمایه گذار تلاش کرد و البته قبل از شروع ضوابط و شرایط ویژه همکاری با سرمایه گذار مشخص شد. سهم شرکت، سهم ذینفعان و سهم سرمایه گذار از جمله مواردی است که باید مشخص شود. مدت زمان سرمایه گذاری باید مشخص باشد. گاهی ممکن است لازم باشد بخشی از سهام استارتاپ به شرکت های دیگر فروخته شود. در این صورت مفاد و بندهای مربوط به این نامگذاری باید ثبت شود تا بعداً دچار مشکل نشود.
اگر استارت آپ به خوبی رشد کرده باشد و بخواهد رشد بزرگی را تجربه کند، استارت آپ های کوچک ممکن است تصمیم به خرید بگیرند. تنظیم قرارداد خرید بنگاه های کوچک، شرایط ادغام و همکاری از جمله موارد قانونی در این فرآیند است. دریافت مشاوره حقوقی استارتاپ در تمامی این مراحل ضروری و حیاتی است.
انواع قراردادهای حقوقی بنگاه ها را می توان با توجه به نوع طرفین قرارداد و هدف از انعقاد این قراردادها تعریف کرد. قبل از هر چیز لازم است بدانیم که هدف از قراردادهای استارتاپی کنترل بهتر روابط بین فردی در یک گروه، کاهش ریسک های احتمالی و پیش بینی روابط در چارچوب های خاص است. قرارداد اعم از رسمی یا عادی باید موارد لازم را بین طرفین روشن کند.
هر قرارداد اولیه شامل بخش های زیر است:
موضوع قرارداد و میزان سرمایه: شرکت باید دقیقا بداند که موضوع قرارداد برای چیست. در مورد میزان سرمایه و محاسبه هزینه ها توضیح داده شود. سرمایه لزوماً شامل پول نقد نیست و گاهی اوقات سرمایه غیرنقدی مانند نیروی کار حرفه ای در استارتاپ ها سرمایه گذاری می شود.
تعهدات و مفاد قراردادی: شرایطی که مسئولیت ها و تعهدات طرفین را اعلام می کند. مقررات موجود با توافق طرفین تنظیم می شود
مدت زمان قرارداد: هنگام حمله به قراردادهای راه اندازی از هر نوع قراردادی، مدت زمان بسیار مهم است. برای انجام برنامه ریزی باید زمان مشخص شود. برنامه ریزی دقیقا مشخص می کند که در هر مرحله چه کاری انجام می شود.
شرایط فسخ قرارداد: گاهی اوقات شرایطی پیش می آید که طرفین دیگر تمایلی به همکاری ندارند، بنابراین در قرارداد باید مشخص شود که در صورت فسخ چه جریمه ای می توان پرداخت کرد.
در زیر به انواع قراردادهای حقوقی اولیه می پردازیم.
یک توافق نامه عدم افشا یا NDA، از یک کارمند یا سرمایه گذار می خواهد که از لحظه ورود به سرمایه گذاری شما، محرمانه بودن را حفظ کند. طبق این قرارداد می توانید از ابتدا از ایده ها و اطلاعات خصوصی خود محافظت کنید.
قرارداد هم بنیانگذار یکی از اولین و مهمترین قراردادهای راه اندازی یک استارتاپ است. به ندرت فردی به تنهایی کسب و کاری راه اندازی می کند. به همین دلیل، بسیاری از همکاران یا کارآفرینان با شما شریک می شوند. این قرارداد بین مؤسسین منعقد می شود و میزان مشارکت و درصد سهم هر یک از طرفین با توجه به این وظایف تعیین می شود.
قرارداد سرمایه گذاری اولیه در قالب یک سند قابل انعطاف است. در این سند شرایطی را که برای سرمایه گذاری پیشنهاد می کنید مشخص می کنید. این سند یک راه عالی برای جذب سرمایه گذار و امکان مذاکرات بیشتر است.
توافقنامه شا یا قرارداد سهامداران برای کنترل و مدیریت روابط بین سهامداران یک شرکت تعیین می شود و وظایف و تعهدات آنها را مشخص می کند. این قرارداد عموماً منافع سهامداران را تأمین می کند و در صورت بروز اختلاف می توان با توسل به آن آن را حل کرد.
توافقنامه پیشرفت از بنیانگذاران محافظت می کند. گاهی اوقات در ابتدای یک سرمایه گذاری یک سهم به همه تعلق می گیرد و بعد از مدتی که شرکت به سوددهی می رسد، کسانی که فعالیت چندانی ندارند سهم مساوی می خواهند. اینجاست که واجد شرایط بودن به بنیانگذاران و مدیران کمک می کند تا سهام بیشتری نسبت به سایر اعضا داشته باشند.
قرارداد شتاب دهنده یا شتاب دهنده قراردادی است که در آن سرمایه گذار یا شتاب دهنده درصدی از سود یا سهم سرمایه گذاری را در ازای حمایت مالی از کارآفرین دریافت می کند. این عقد طبق ماده 10 قانون مدنی عقدی خاص و معتبر است.
قوانین حقوقی راه اندازی مانند هر کسب و کار دیگری اعمال می شود. اما متاسفانه بسیاری از افراد کمتر به این مسائل توجه می کنند. مدیران استارت آپ باید از پیچیدگی های فنی و مدیریتی و چالش های آینده با رشد و تکامل کسب و کار خود آگاه باشند.
یک استارت آپ از ابتدای شروع کار خود با انواع افراد و سازمان ها مواجه می شود و باید بسیاری از موارد قانونی را رعایت کند. خود شرکت دارای حقوق خاصی است که باید توسط دیگران رعایت شود.
مشکلات حقوقی استارتاپ ها باید در ابتدا و قبل از فعالیت با نظر مشاوران حقوقی بررسی شود تا بعداً مشکلی پیش نیاید. یکی از مشکلات حقوقی که استارت آپ ها به آن توجه نمی کنند داشتن مجوز است. تمرکز تا حدودی پایه های کسب و کار را تقویت می کند و از زیان های اقتصادی جلوگیری می کند. مراقب باشید، اگر نیازی به مجوز ندارید یا قانون به شما مجوز نمی دهد، نباید آنها را نسبت به کسب و کار خود حساس کنید.
نام دامنه، اسناد ثبت اختراع، اسناد ثبت نرم افزار، املاک، املاک، نمادها و غیره. اگر آنها را از طرف شرکت منتقل نکنید و مالکیت آنها را به شرکا منتقل نکنید، در صورت فوت، ناتوانی، کل شرکت از بین می رود. یا خروج یکی از اعضا.
مشکل حقوقی دیگر زمانی پیش می آید که سهام را یکجا به موسسین می دهید و بین اعضا تبعیض قائل نمی شوید. چنین کاری انگیزه شرکای موسس را ضعیف می کند. بنابراین برای این برنامه بهتر است 10 تا 20 درصد از سهام را رها کنید و از همه شرکا تعهد یا وکالتنامه محضری بگیرید.
اگر می خواهید سرمایه گذاری خود را ثبت کنید، باید در مورد موضوع آن شفاف باشید و از مشاوره حقوقی برای تجارت خود استفاده کنید.
قراردادهای حقوقی استارت آپ یا قراردادهای راه اندازی برای موفقیت در هر شرکت نوپا ضروری تلقی می شوند. در نظام حقوقی، استارت آپ ها به عنوان نهادی که سعی در فعالیت اقتصادی دارند با مشکلات حقوقی مواجه خواهند شد. رعایت قوانین و انعقاد قراردادهای لازم پیش نیاز موفقیت یک شرکت و جلوگیری از مشکلات احتمالی است.
پاسخ ها