نسل دوم اپل سیلیکون: چیپ M2 چه تغییراتی خواهد داشت؟

اپل اواخر ۲۰۲۰ از اولین تراشه‌ سری M به نام M1 رونمایی کرد که منجر به تغییرات زیادی در معادلات بازار کامپیوتر شد. حالا کوپرتینویی‌ها خود را برای معرفی نسل جدید آن آماده می‌کنند، اما باید منتظر چه عملکردی از چیپ M2 اپل باشیم؟

اپل همزمان با معرفی چیپ M1 از برنامه‌اش برای مهاجرت از پردازنده‌های اینتل به تراشه‌های مبتنی بر ARM خبر داد. این کمپانی نه تنها کامپیوتر‌های مک شامل مک‌بوک‌ها، مک مینی و آی‌مک را تراشه اپل سیلیکون مجهز می‌کند، بلکه چیپست M1 به دنیای آیپدها هم وارد شده و جدیدترین آیپد پروهای این شرکت از آن بهره می‌برند.

این تراشه قدرت فوق‌العاده‌ای را در اختیار کاربران آیپد می‌دهد و همچنین برای اکثر مدل‌های مک کافی به نظر می‌رسد، با این حال کاربران حرفه‌ای مانند خریداران مک‌بوک ۱۶ اینچی یا آی‌مک‌های گران‌قیمت به قدرت بالاتری نیاز دارند. اگر اپل بخواهد بطور کامل سیلیکون‌هایش را جایگزین پردازنده‌های اینتل و البته GPUهای AMD کند، باید تراشه‌ای قدرتمندتر معرفی و روانه بازار کند.

اگرچه برخی از علاقه‌مندان به دنیای فناوری منتظر رونمایی از نسل جدید چیپ M1 در مراسم Spring Loaded بودند تا بلکه آی‌مک‌ جدید به آن مجهز شود، اما خبری از آن نشد. با این وجود بازار شایعات درباره آن داغ است، تراشه‌ای که البته هنوز نام دقیق آن را نمی‌دانیم.

چیپ M1X یا M2؟

مدت‌ها از معرفی اپل M1 می‌گذرد، اما همچنان بطور قطع نمی‌دانیم نسل بعدی آن با چه اسمی از راه می‌رسد. برخی گزارش‌ها و حتی بنچمارک‌ها از آن با نام M1X یاد می‌کنند، با این حال استفاده از نام M2 منطقی‌تر به نظر می‌رسد.

اگر چیپ M2 اپل مبتنی بر پردازنده‌ A15 Bionic مورد استفاده در نسل بعدی آیفون‌ها و آیپدهای پایه باشد، استفاده از M1X غیرمنطقی خواهد بود. با این وجود، شاید اپل تراشه جدیدش را بر اساس چیپ M1 توسعه دهد که در این صورت، باید منتظر نام M1X باشیم. طبق گزارش اخیر، تولید انبوه تراشه جدید کوپرتینویی‌ها آغاز شده است.

حتی اگر تراشه آینده کوپرتینویی‌ها مبتنی بر A14 و M1 باشد، شاید با نام M2 از راه برسد. فرقی نمی‌کند اپل چه نامی را برای نسل دوم تراشه‌های سری M درنظر می‌گیرد، مهم عملکردش است که بهبود پیدا می‌کند.

انتظار می‌رود چیپ A15 با لیتوگرافی بهبودیافته ۵ نانومتری تولید شود و نسبت به نسل قبلی عملکرد بهتری در بخش CPU و GPU داشته باشد. علاوه بر این، پردازش تصاویر، ویدیوها و موتور عصبی آن بهبود می‌یابد و البته شاید از رم LPDDR5 هم پشتیبانی کند. چنین تغییراتی در چیپ M2 هم احتمالا اعمال می‌شوند، البته اگر مبتنی بر پردازنده نسل بعدی آیفون‌ها باشد.

پردازنده‌ای با ۱۲ هسته

چیپست اپل A14 Bionic دارای ۴ هسته با بهره‌وری بالا (سرعت پایین اما مصرف انرژی کم) و ۲ هسته قدرتمند (سرعت بالا و مصرف انرژی زیاد) است. تراشه M1 در کنار ۴ هسته کم مصرف، ۴ هسته قدرتمند هم دارد تا در مجموع یک پردازنده ۸ هسته‌ای شود. این احتمال وجود دارد که در نسل بعدی M1، تعداد هسته‌های قدرتمند دو برابر شود تا در مجموع ۱۲ هسته داشته باشد.

زمانی که به سراغ کارهای سنگین و بنچمارک‌ها می‌رویم، این پردازنده‌های قدرتمند هستند که بیشترین مسئولیت را برعهده دارند. مک‌بوک پرو ۱۶ اینچی اپل ۶ و ۸ هسته دارد، بنابراین اپل می‌تواند تعداد هسته‌های قدرتمندش را افزایش دهد. در حقیقت با اینکار می‌تواند فاصله‌اش را با اینتل کاهش دهد و دیگر کاربران نگرانی بابت عملکرد مک‌ها با اپ سیلیکون نداشته باشند.

GPU مجهز به ۱۶ هسته

پردازشگر گرافیکی چیپ M1 دو برابر A14 Bionic هسته گرافیکی دارد و بجای ۴ هسته، ۸ هسته در اختیار کاربران قرار می‌دهد. این احتمال وجود دارد که نسل آینده‌اش، این میزان را دو برابر کند با پردازشگر گرافیکی ۱۶ هسته‌ای مواجه شویم.

استفاده از ۱۶ هسته یا ۲۵۶ واحد اجرایی، منجر به افزایش چشمگیر ابعاد نسل بعدی اپل سیلیکون می‌شود، با این حال یک ارتقای اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسد. مک‌بوک پرو و آی‌مک‌های قدرتمند گرافیک مجزای AMD دارند، بنابراین کوپرتینویی‌ها باید روی کیفیت گرافیکی تراشه خود تمرکز کنند.

مک‌بوک ۱۶ اینچی از کارت گرافیک مستقل رادئون پرو ۵۵۰۰M یا ۵۶۰۰M با ۴ یا ۸ گیگابایت حافظه اختصاصی بهره می‌برند که قدرت گرافیکی نزدیک به ۵ ترافلاپس دارند. آی‌مک ۲۷ اینچی هم کارت‌ گرافیک رادئون پرو ۵۳۰۰ با ۴ گیگابایت حافظه تا ۵۷۰۰XT با ۱۶ گیگابایت حافظه داخلی دارد، بنابراین با قدرتی در محدوده ۸ تا ۱۲ ترافلاپس روبه‌رو هستیم.

اگرچه GPU مورد استفاده در M1 در کلاس خودش عملکرد بالایی دارد، اما برای اینکه بتواند با تراشه‌های رادئون مورد استفاده در مک‌ها رقابت کند، باید پیشرفت داشته باشد. برای دستیابی به این هدف، احتمالا کوپرتینویی‌ها تعداد هسته‌ها را دو برابر خواهند کرد.

پشتیبانی از رم بیشتر

چیپ M1 را می‌توان با ۸ یا ۱۶ گیگابایت رم همراه کرد که اگرچه رم ۸ گیگابایتی آن عملکرد بسیار بهتری نسبت به مدل مجهز به پردازنده اینتل دارد، اما مک‌های قدرتمند رم بیشتری را طلب می‌کنند.

مک‌بوک پرو ۱۶ اینچی کنونی در نسخه پایه ۱۶ گیگابایت رم دارد و می‌توان آن را با حداکثر ۶۴ گیگابایت رم سفارش داد. آی‌مک ۲۷ اینچی هم حداقل ۸ و حداکثر ۱۲۸ گیگابایت رم دارد. اینکه تصور کنیم کوپرتینویی‌ها می‌توانند با این میزان رم رقابت کنند، منطقی نیست، اما می‌توانند حداکثر رم قابل پشتیبانی را از ۱۶ گیگابایت به ۳۲ گیگابایت افزایش دهند. در کنار این موضوع، پهنای باند و باس رم هم می‌تواند افزایش پیدا کند.

دیگر قابلیت‌های چیپ M2 اپل

اگر نسل بعدی اپل سیلیکون مبتنی بر A14 Bionic و M1 باشد، نباید منتظر تغییرات زیادی در بخش‌هایی مانند پردازش صدا و ویدیو و موتور عصبی باشیم. اما در صورتی که کوپرتینویی‌ها چیپ A15 را به عنوان مرجع قرار دهند، تمام این بخش‌ها بهبود پیدا می‌کنند.

برای مثال اپل می‌تواند با استفاده از هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی بهبود چشمگیری در عملکرد موتور عصبی این تراشه ایجاد کند.

حتی اگر تصور کنیم کوپرتینویی‌ها برنامه‌ای برای بهبود عملکرد بخش‌هایی مانند موتور عصبی نداشته باشند، افزایش تعداد هسته‌های پردازشی و گرافیکی می‌تواند رقابت این شرکت با اینتل را وارد مرحله تازه‌ای کند و البته خریداران بیش از پیش به سمت مک‌ها جذب شوند و تصمیم به ارتقای کامپیوتر خود بگیرند.