بازگشت ب ام و نازکا؛ طرحی گرافیکی از اسطوره نوستالژیک دهه 90

دهه 1990، دورانی بسیار جذاب برای طراحی خودروها بود. همچنین در آن دوران، خودروسازان به طراحان خود به طور بی حد و مرزی اجازه می‌دادند که بلند پروازی کنند و همین موضوع، به خلق نتایج هیجان انگیز منجر می‌شد. در اردوگاه ب ام و، محصولاتی همچون Z1 به تولید رسیده بود که با درهای ناپدید شونده، معرفی شد. اما هیچ کدام به پای مفهومی نازکا C2 نمی‌رسید. خودرویی که اخیرا توسط گرافیست‌ها باز آفرینی شده است.

نسخه ارجینال، بعد از آنکه استودیوی ایتال دیزاین، شاسی بوگاتی را قرض گرفت، متولد شد. آن شاسی متعلق به بوگاتی ID 90 بود و طراحان ایتال دیزاین، بدنه‌ای بر اساس المان‌های طراحی ب ام و را بر روی آن، خلق کرده بودند.

در بخش طراحی، جیورجتو جیوجیارو و پسرش فابریزیو، وظیفه چرخاندن ظاهر خودرو از سبک بوگاتی به زبان طراحی ب ام و را بر عهده داشتند. در آن زمان، این خودرو را با الهام از اتومبیل‌های فرمول 1 طراحی کردند. محصول نهایی با بدنه‌ای براق و ساخته شده از فیبر کربن سبک، خود نمایی می‌کرد.

اما به تفسیر مدرن نازکا C2 که نگاه می‌کنیم، آن را تا حد زیادی به عنوان نسخه تکامل یافته مدل ارجینال می‌یابیم. البته که برخی المان‌های طراحی آن با مدل اصلی، بسیار متضاد هستند. در نمای جلو، شبکه کلیوی و پوزه خودرو به شکل زاویه دارتری از گذشته، طراحی شده اند.

البته گویا این جلو پنجره به طور کامل مسدود شده است، اما یک شبکه ورودی هوای وسیع‌تر در پایین آن، به چشم می‌خورد. چراغ‌های جلو همچون چشمانی که در حال چشمک زدن هستند، از همان استراتژی موجود در چراغ‌های مک لارن 720S پیروی کرده اند.

از آنجایی که این رندر فقط از زاویه جلو طراحی شده است، سخت است که درباره طراحی عقب آن سخن بگوییم. مدل کلاسیک از پیشرانه 5.0 لیتری 12 سیلندر 300 اسب بخاری بهره می‌گرفت. اما می‌توان شرط بست که نسخه مدرن در صورت تولید، با پیشرانه هیبریدی عرضه خواهد شد.

شاید چیزی شبیه به همان پیشرانه موجود در آستون مارتین والکایری. تمام این صحبت‌ها به کنار، این رندر ما را امیدوار کرد که می‌توانیم منتظر بازگشت نسخه‌های جاده‌ای خودروهای کلاس مسابقات اتومبیلرانی باشیم. در این صورت، حتی می‌توان شاهد بازآفرینی مدل‌های افسانه‌ای همچون مرسدس بنز CLK GTR و پورشه GT1 هم بود. حتی در عالم رویا!