دانشمندان برای نخستین بار توانستند با ورود به رویای افراد در حالت رویابینی آگاهانه، با رویابین تعاملی دو طرفه شامل گفتگو و سوال و جواب داشته باشند. محققان امیدوار هستند با برقراری ارتباط تعاملی در رویا بتوانند ریشه برخی مشکلات از جمله افسردگی و اضطراب را از زبان بیماران در عالم خواب بشنوند.
«لئوناردو دیکاپریو» در فیلم «تلقین« (Inception) برای دسترسی به اطلاعات ناخودآگاه، وارد رویای سوژههای مورد نظر خود میشد. اکنون داستان این فیلم علمی تخیلی یک قدم به واقعیت نزدیکتر شده است و برای نخستین بار محققان در شرایط آزمایشگاهی موفق شدند به رویای آگاهانه 36 داوطلب شرکت کننده در آزمایش وارد شوند و از آنها سوالهای مختلفی از جمله مسایل ریاضی بپرسند و شرکت کنندگان نیز در همان شرایط در حالت رویابینی به پرسشهای نسبتا پیچیده پاسخ دادند.
نتایج اولیه آزمایشهای انجام شده در چهار آزمایشگاه تحقیقاتی مستقل در آمریکا، فرانسه ، آلمان ، هلند نشان میدهد که افراد حین دیدن رویا میتوانند در حالت رویای آگاهانه اطلاعاتی را عالم بیرون رویا دریافت و پردازش کنند و ارتباط دوطرفهای از عالم رویا به جهان بیرون داشته باشند.
«بنیامین بایرد» عصب شناس دانشگاه «ویسکانسین» میگوید نتایج جدید با تعاریف سنتی و سطحی در مورد رویا مغایرت دارد. در سادهترین تعریف، رویا حالتی است که ارتباط مغز با جهان بیرون کاملا قطع میشود. حال آنکه تحقیقات جدید نشان میدهد این ارتباط نه تنها کماکان برقرار است،بلکه قادر است کارهای پیچیدهتری نیز انجام دهد.
در حدود 10 درصد افراد در هر ماه حداقل یک بار یا بیشتر، رویای آگاهانه را تجربه میکنند. در حالت رویای آگاهانه یا شفاف، رویابین از این واقعیت که در حال رویا دیدن است آگاهی دارد و با اینکه کنترل عالم غیر رویا را ندارد، اما میتواند روی محتوای رویای خود کنترل داشته باشد. رویابین میتواند با تمرین و آموزش مهارت کنترل رویا را در خود تقویت کند.
برخی شرکت کنندگان در این آزمایشها، هرگز تجربهای از رویای آگاهانه نداشته ولی برخی از آنها حداقل هفتهای یک بار رویای آگاهانه را تجربه کرده بودند و چنین رویاهایی را به خوبی به یاد میآورند.
برای انجام آزمایش، دستگاه الکتروانسفالوگرام مجهز به الکترودهای مختلف روی سر داوطلبان قرار داده شد. از مجموع 57 جلسه خواب، شش نفر از شرکت کنندگان 15 بار رویای آگاهانه را تجربه کرده بودند. رویابین از طریق ارسال سیگنال هایی مانند لبخند زدن یا اخم کردن، حرکت دادن چشمها، با محققان آزمایشگاهی ارتباط برقرار میکردند.
محققان 158 سوال از شرکت کنندگان پرسیدند که 18.6 درصد سوالات با پاسخ درست، 17.7 درصد پاسخها نامعلوم و 3.2 درصد پاسخها نادرست گزارش شده بود. رویابینها به 60.8 درصد سوالات پاسخی نداده بودند.
وقتی داوطلبان از خواب بیدار شدند. از آنها خواسته شد تا رویای خود را تعریف کنند و جالب اینکه سوالات را به عنوان بخشی از رویای خود بازگو می کردند. دانشمندان در تلاش هستند تا با کمک چنین راهکارهایی بتوانند مشکلاتی مانند اضطراب و افسردگی را در بیماران درمان کنند.
وقتی فرد میتواند در رویا مکالمه کند، میتواند مشکلات پنهانی در ضمیر ناخودآگاه را بازگو کرده و ایدههای خلاقانهای را در رویا برای حل آن به دست بیاورد.
پاسخ ها