محققان استرالیایی با کمک دستگاه ایمپلنت مغزی بسیار کوچکی به نام «استنترود» به نتایج امیدوار کنندهای در بهبود طیف وسیعی از بیماریهای عصبی دست یافتند.
دو مرد استرالیایی که از بیماری «نورون حرکتی» (MND) رنج میبردند در آزمایشهای بالینی شرکت کردند. محققان از این دستگاه کوچک ایمپلنت مغزی با نام «استنترود» (Stentrode) برای بهبود بیماری این دو مرد کمک گرفتند و به نتایج جالب توجهی دست پیدا کردند.
در سال 2016 روش کاشت مغزی ابتدا روی مغز گوسفندان آزمایش شد و در آن مقطع زمانی محققان به دنبال راهکاری برای ثبت فعالیت مغز و تحریک برخی اندامها بدون نیاز به جراحیهای پیچیده و سخت مغز بودند.
استنترود، الکترودی در اندازه چوب کبریت است که از طریق بریدگی کوچکی روی گردن سوژه، در قسمتی از مغز که مسئول برنامه ریزی و انجام حرکات ارادی است، ایمپلنت میشود. درنتیجه میتواند کنترل سیگنالهای الکتریکی مغز را در دست گرفته و به برخی عضلهها را تحریک کند.
نخستین بار استنترود اواخر شهریورماه سال گذشته روی بیمار انسانی تست شد. در آزمایشهای جدید، دو مرد استرالیایی که از بیماری MND رنج میبرند، شرکت کردند و توانستند با کمک این فناوری بخشی از فعالیتهای روزانه خود را در منزل انجام بدهند.
«فیلیپ اوکیف» یکی از افرادی که ایمپلنت را دریافت کرده، طی شش ماه گذشته به دلیل پیشرفت بیماری قدرت خود را از دست داده و دچار نوعی فلج در برخی عضلات دست شده بود. استنترود به وی کمک کرد بتواند با کیبورد کامپیوتر تایپ کند و به موفقیتهای خوبی در حرکت عضلات دست یافته است.
ایمپلنت، فعالیت مغزی وی را ثبت میکند و آن را به صورت بیسیم به گیرنده کوچکی که روی سینهاش قرار دارد، میفرستد. درنهایت دادهها به سیستم کامپیوتری منتقل میشود. فیلیپ اکنون میتواند با ایمپلنت مغزی با سرعت حداکثر 20 حرف در دقیقه تایپ کند، در اینترنت جستجو کند، ایمیل بنویسد یا برخی کارهای روزمره بانکی را انجام دهد. محققان امیدوار هستند طی 5 سال آینده بتوانند تاییدیه FDA را برای استنترود دریافت کنند.
پاسخ ها