زنی مبتلا به پارکینسون در حین عمل جراحی مغز کلارینت می‌نوازد [تماشا کنید]

این جراحی توسط یک جراح مغز و اعصاب ایرانی انجام شد.

یک زن مبتلا به پارکینسون در حرکتی حیرت‌آور، حین عمل جراحی مغز خود کلارینت نواخت تا جراحان بتوانند به صورت آنی موفقیت عمل را ببینند. «دنیس بیکن» (Denise Bacon) ۶۵ ساله، با روشن‌شدن جریان الکتریکی در مغزش، بهبود فوری را در حرکت انگشتان خود تجربه کرد و توانست پس از سال‌ها دوباره به راحتی ساز بنوازد.

براساس گزارش Independent، دنیس بیکن گفتاردرمانگر بازنشسته است و موسیقی می‌نوازد. اما او از سال ۲۰۱۴ به پارکینسون مبتلا شده بود و از آن موقع در راه‌رفتن، شنا، رقص و نواختن ساز مشکل داشت. او برای مقابله با علائم پارکینسون مانند کندی حرکت و سفتی عضلات تحت عمل جراحی «تحریک عمیق مغز» (DBS) قرار گرفت.

پروفسور «کیومرث اشکان»، جراح مغز و اعصاب ایرانی در بیمارستان کینگز کالج لندن، این عمل چهارساعته را درحالی‌که خانم بیکن کاملاً هوشیار بود، انجام داد. در این روش، الکترودهایی در مغز کاشته می‌شود تا علائم بیماری را کنترل کند.

نواختن کلارینت بیمار مبتلا به پارکینسون حین جراحی

پروفسور اشکان توضیح می‌دهد: «پس از قراردادن یک قاب با مختصات دقیق روی سر دنیس که مانند یک سیستم ناوبری ماهواره‌ای عمل می‌کرد، سوراخ‌هایی به اندازه نصف یک سکه پنج پنی در جمجمه او ایجاد کردیم تا الکترودها را در نقاط دقیق مغز قرار دهیم.»

او افزود: «به محض اینکه الکترودها در سمت چپ مغز دنیس قرار گرفتند و جریان روشن شد، بهبود فوری در حرکات دست راست او مشاهده گردید. همین اتفاق برای سمت چپ بدن او نیز پس از کاشت الکترود در سمت راست مغز رخ داد.»

از آنجایی که یکی از اهداف اصلی دنیس بیکن از این جراحی، بازگشت به نوازندگی بود، به پیشنهاد تیم پزشکی، او کلارینت خود را به اتاق عمل آورد. پروفسور اشکان می‌گوید: «ما از دیدن بهبود فوری در حرکات دست و در نتیجه، توانایی او برای نواختن ساز، پس از ارسال تحریک به مغز، بسیار خوشحال شدیم.»

خانم بیکن که تا پنج سال پیش به دلیل علائم بیماری مجبور به ترک گروه موسیقی خود شده بود، این لحظه را به خوبی به یاد دارد: «به یاد می‌آورم که پس از اعمال تحریک، دست راستم با راحتی بسیار بیشتری حرکت می‌کرد و این به نوبه خود توانایی من در نواختن کلارینت را بهبود داد که بسیار خوشحالم کرد.»

او اکنون در راه‌رفتن نیز بهبود یافته و مشتاق است تا به استخر و سالن رقص بازگردد تا ببیند آیا توانایی‌هایش در آن زمینه‌ها نیز بهتر شده‌اند یا خیر. در قفسه سینه خانم بیکن نوعی باتری قابل شارژ کاشته شده که می‌تواند تا ۲۰ سال عمر کند. این دستگاه فعالیت مغز او را نظارت کرده و می‌تواند در صورت نیاز، تحریک الکتریکی را به طور خودکار تنظیم کند.

پروفسور اشکان می‌گوید: «تحریک عمیق مغز یکی از مؤثرترین و ماندگارترین درمان‌ها برای کنترل علائم حرکتی بیماری پارکینسون است. پیشرفت‌های مدرن در فناوری DBS به ما این امکان را می‌دهد که درمان را برای نیازهای هر بیمار شخصی‌سازی کنیم و تأثیر مثبتی بر کیفیت زندگی آنها بگذاریم.»