مطالعات جدید نشان می‌دهند که زیر سطح سیاره کوتوله «سرس» (Ceres) دریا قرار دارد. تا پیش از این تصور می‌شد این سیاره کوتوله که بزرگ‌ترین سیارک منظومه شمسی به شمار می‌رود، خشک است.
سرس با قطر ۹۴۵ کیلومتر بزرگ‌ترین سیارک در کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری به شمار رفته و سال ۱۸۰۱ توسط یک اخترشناس ایتالیایی به نام جوزپه پیاتسی کشف شد. کاوشگر فضایی دان (Dawn) متعلق به ناسا از سال ۲۰۱۵ در حال عکسبرداری از سطح این سیارک است.
حال گروهی از محققان با تحلیل تصاویری که از ارتفاع ۳۳ کیلومتری از دهانه برخوردی «اوکاتور» (Occator) در سطح این سیارک گرفته شده‌اند، از وجود ذخایر گسترده آب‌نمک (Brine) در زیر بستر آن خبر داده‌اند. قطر و عمق این دهانه به ترتیب ۹۲ و ۴ کیلومتر بوده و قدمت آن حدوداً ۲۰ میلیون سال تخمین زده شده است.
نمایی از ذخایر نمک موجود در دهانه برخوردی اوکاتور در سرس.
محققان با بررسی تصاویر فروسرخ گرفته شده از سرس به وجود ترکیبی به نام «هیدروهالیت» (Hydrohalite) در آن پی بردند. این ماده به وفور در یخ دریاها یافت می‌شود اما تاکنون به غیر از زمین در سیاره دیگری یافت نشده بود. محققان مؤسسه ملی اخترشناسی ایتالیا (INAF) می‌گویند کشف هیدروهالیت در سرس نشان می‌دهد که این سیارک در گذشته دریا داشته است.
محققان می‌گویند ذخایر نمک سرس ظاهراً در ۲ میلیون سال گذشته شکل گرفته‌اند که در مقایس کیهانی همانند پلک زدن محسوب می‌شود. به گفته محققان این موضوع نشان می‌دهد که آب‌نمک درون این سیارک همچنان در حال بالا آمدن است و نقش مهمی در تحقیقات آینده خواهد داشت. «Maria Cristina De Sanctis»، یکی از محققان مؤسسه INAF می گوید: «کشف این مواد در سرس از لحاظ اخترزیست‌شناسی بسیار حائز اهمیت است. ما می‌دانیم که این مواد معدنی برای شکل‌گیری حیات ضروری هستند.»
محققان آزمایشگاه پیش رانش جت ناسا (JPL) نیز از کشف هیدرولیت در سطح سرس به عنوان «مدرک بی‌چون و چرای» وجود آب در آن خبر دادند. گروهی دیگر از محققان با انتشار مقاله‌ای جداگانه اعلام کردند تپه‌های سطح این سیارک حین خروج آب پس از برخورد شهاب‌سنگ با سطح این سیارک شکل گرفته‌اند.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها