بازی کراش باندیکوت موبایل (Crash Bandicoot Mobile) سال پیش و چند ماه قبل از معرفی رسمی‌اش لو رفت و اتفاقی که باعث شد بازی از همان ابتدا و بدون اینکه چیز زیادی بدانیم به پروژه کنجکاو برانگیزی تبدیل شود، حضور کینگ (King) به عنوان سازنده بود.
استودیوی کینگ اگرچه بیشتر به‌خاطر کندی کراش‌ها شناخته می‌شود و حیطه فعالیتش را در چند سبک محدود نگه داشته اما همان کندی کراش‌هایِ جریان ساز کافی هستند تا ورود این استودیو به یک سبک کاملا متفاوت، نگاه‌ها را به سمت خودش جلب کند.
حالا نتیجه این ریسک چه بوده است؟ قبل از اینکه جواب بدهیم، بیایید ابتدا نگاهی کلی به بازی کراش باندیکوت موبایل و ویژگی‌هایش بیاندازیم. کینگ برای هسته اصلی گیم پلی اثرش به سراغ سبک رانر رفته و بنابراین مشابه بقیه بازی‌های این سبک، اینجا کراش خودش می‌دود و بازیکن تنها باید با واکنش‌های مناسب او را از تهدیدات دور نگه دارد.
این واکنش‌ها عمدتا حرکت به سمت چپ و راست، لیز خوردن، پریدن و چرخش معروف کراش هستند. هر مرحله سه مسیر برای حرکت دارد و با سوایپ می‌شود بین این سه لاین جابه‌جا شد و لیز خوردن و پریدن هم بیشتر برای سنگ‌هایی است که در راه با آن‌ها مواجه می‌شوید.
اما در رابطه با چرخش معروف کراش، دو جا به کار می‌آید. یکی برای وقت‌هایی که جعبه‌ها در مسیر قرار دارند و می‌خواهید محتویات درونشان را به دست بیاورید. در این موقعیت هنگامی که به جعبه نزدیک شدید با ضربه روی صفحه، کراش می‌چرخد و جعبه را خُرد می‌کند. دومین کاربرد این چرخش نیز به جنگ با دشمنان مربوط می‌شود و اگر خواستید آن‌ها را از سر راه بردارید، همین چرخش شاید بهترین راه برای پیشروی باشد.
بازی داستان تقابل چندباره کراش و دکتر کرتکس (Cortex) را روایت می‌کند. کرتکس با نیروهایش می‌خواهد کنترل تمام بعدها را در اختیار بگیرد و کراش و خواهرش هم سعی دارند جلوی او را بگیرند.
ویژگی که در تمامی این مکانیزم‌ها مشهود است به شباهت خیلی درست نسخه موبایل با کنسول برمی‌گردد. کینگ خیلی خوب توانسته گیم پلی پلتفرمر کراش‌های قدیمی را در قالب سبک رانر پیاده سازی کند. بازی سرتاسر نوستالژی است و نه فقط در بخش گیم پلی، بقیه قسمت‌ها نیز از این مسئله بی‌نصیب نمانده‌اند.
طراحی ظاهری مرحله‌ها کاملا یاد و خاطره قسمت اول را زنده می‌کند، موسیقی نسخه بروز شده چیزی است که در سه گانه اصلی شنیده‌ایم و حتی کینگ به جزییات کوچک‌تر توجه کرده و آن افکت‌های صوتی محیط و انیمیشن‌های کراش که بازی را بامزه‌تر کرده بودند اینجا دوباره حضوری پررنگ دارند.
کینگ آن‌قدر سعی کرده نسخه موبایل را به کراش‌های اصلی نزدیک نگه دارد که اگر بعضی مدرن‌سازی‌ها را نادیده بگیریم در مراحلی حس می‌کنید همان کراش‌های قدیمی را دارید تجربه می‌کنید، فقط با این تفاوت که کراش اینجا خودش می‌دود.
بازی آفلاین و رگه‌هایی از سبک مدیریت هم در آن دیده می‌شود. برای جنگیدن با باس‌ها یا همان غول‌های مرحله آخر به یک سری آیتم‌هایی نیاز دارید و این آیتم‌ها را ساختمان‌های درون بازی تولید می‌کنند.
البته این پایبندی به ریشه‌ها همان‌قدر که جذاب به‌نظر می‌رسد، به همان اندازه بعضی وقت‌ها کار دست بازی می‌دهد. بازی لذت بخش بوده و چیزهایی که از سبک رانر می‌شناسیم را در کیفیتی بالا ارائه داده اما در چارچوبی که کینگ برای ساخت بازی در نظر گرفته، انگار فضا برای پیاده‌سازی ایده‌های جدیدتر آن‌قدرها باز نبوده است.
بازی‌های رانر به مرحله اشباعیت رسیده‌اند و با وجود اینکه حضور بعضی ویژگی‌های قدیمی مجموعه، بازی کراش را نسبت به هم‌نوعانش متمایزتر کرده اما هیچکدام از این‌ها کافی نیستند تا بازی از کلیشه‌های سبک رانر در امان بماند.
نتیجه این اتفاق جوابِ همان سوال بالا است. کینگ خیلی خوب به نسخه اصلی وفادار مانده و شاید این همان چیزی بوده که طرفداران کراش می‌خواستند. بنابراین اگر با دید یک اثر سرگرم‌کننده نوستالژی به سراغ بازی کراش باندیکوت موبایل بروید، مطمئنا از تجربه‌اش راضی خواهید بود اما اگر انتظار یک تجربه متفاوت در هیاهوی کلیشه‌های رانر را دارید احتمالا بازی ناامیدتان کند.
فقط یک نکته: بازی فعلا در مرحله عرضه محدود به سر می‌برد و تنها در مالزی منتشر شده است. به همین خاطر تنها با آی‌پی مالزی می‌شود بازی را از گوگل پلی دانلود کرد. برای راهنمای دانلود بازی‌های سافت لانچ پیشنهاد می‌شود این مطلب را مطالعه کنید.
دانلود
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها