عفونت انگلی نوعی بیماری است و توسط موجوداتی ایجاد می‌شود که در بدن موجودات دیگر زندگی می‌کنند. عفونت انگلی ممکن است در تماس با غذا، آب یا سطوح آلوده، نیش حشرات یا مصرف گوشت نیم‌پز ایجاد شود و علائمی مثل تب، خستگی، علائم گوارشی، جوش پوستی یا علائم عصبی را به همراه داشته باشد. پیشنهاد می‌کنیم برای آشنایی بیشتر با عفونت انگلی و روش‌های تشخیص و درمان آن تا انتهای مطلب با ما همراه باشید.
عفونت انگلی هر بیماری یا شرایطی است که توسط انگل‌هایی که در بدن شما زندگی و تولیدمثل می‌کنند ایجاد می‌شود. انگل‌ها موجوداتی هستند که برای تغذیه و زنده‌ماندن به موجود دیگر یا میزبان نیاز دارند. عفونت انگلی معمولا موجب بیماری گوارشی با علائمی مثل اسهال و استفراغ می‌شود. علاوه‌براین، می‌تواند باعث ایجاد جوش‌های پوستی خارش‌دار یا عفونت سایر بخش‌های بدن مثل مغز یا ریه‌ها شود.
عفونت‌های انگلی می‌توانند باعث بیماری‌های مختلفی در انسان شوند. این عفونت‌ها از ساده‌ترین تا پیچیده‌ترین فرم‌ها را در بر می‌گیرند. از تک‌یاخته‌ای‌ها که تنها یک سلول دارند و می‌توانند در خون، مجرای گوارشی، مغز، پوست، چشم‌ها و سایر بخش‌های بدن عفونت ایجاد کنند، تا هلمینت‌ها یا کرم‌های انگلی که می‌توانند در مجرای گوارشی و سایر بافت‌های بدن عفونت ایجاد کنند.
در نهایت سه نوع اصلی انگل باعث ایجاد عفونت در انسان می‌شود، از جمله:
عفونت‌های انگلی، یکی از مشکلات بهداشتی در سطح جهانی هستند که میلیون‌ها نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این عفونت‌ها، که می‌توانند باعث بیماری‌های مختلف شوند، در بسیاری از موارد به دلیل نبود بهداشت مناسب رخ می‌دهند.
عفونت‌های انگلی دیگری هم وجود دارد، از جمله:
علائم عفونت انگلی به ناحیه درگیر عفونت بستگی دارد. بعضی علائم رایج است، از جمله:
با توجه به ناحیه درگیر ممکن است علائم دیگری هم داشته باشید، از جمله:
گاهی اوقات، عفونت‌های انگلی به گونه‌ای پیشرفت می‌کنند که هیچ علامت یا نشانه خاصی از خود نشان نمی‌دهند. این بدان معنا است که فرد می‌تواند با انگلی مبتلا باشد ولی هیچ گونه تغییر قابل توجهی در حالت عمومی خود مشاهده نکند.
ممکن است به دلایل مختلفی دچار عفونت انگلی شوید، از جمله:
بعضی عفونت‌های انگلی مثل کرم‌های سوزنی در سراسر جهان شایع هستند. بعضی عفونت‌های انگلی، به دلیل فقدان سیستم بهداشتی، در نواحی خاصی از جهان شایع هستند. همچنین بعضی افراد بیشتر در معرض عفونت انگلی هستند، از جمله:
علائم عفونت انگلی می‌تواند شبیه سایر بیماری‌های عفونی باشد. به همین دلیل برای تشخیص بیماری باید به پزشک مراجعه کنید. پزشک با بررسی عفونت در مایعات و بافت‌های بدن، عفونت انگلی را تشخیص می‌دهد. برای این کار ممکن است از بخش‌های مختلف بدن نمونه‌برداری شود، از جمله:
همچنین با توجه به علائم شما، ممکن است برای تشخیص عفونت انگلی از آزمایش‌های دیگری مثل پرتوی ایکس، ام.آر.آی (MR) یا سی.تی اسکن استفاده شود.
پزشک برای درمان عفونت‌های انگلی مختلف، داروهای متفاوتی تجویز می‌کند، از جمله:
گاهی‌اوقات، ممکن است برای درمان عفونت به ترکیبی از داروهای مختلف نیاز داشته باشید. پزشک با توجه به عفونت خاص شما، بهترین درمان را تجویز می‌کند. بعضی از عفونت‌های انگلی تنها با مصرف دارو یا ترکیبی از داروها از بین می‌روند. بعضی از عفونت‌های پوستی، کنه و شپش با لوسین و شامپو درمان می‌شود.
برای کاهش احتمال ابتلا به عفونت‌های انگلی می‌توانید چند کار انجام دهید، از جمله:
اگر علائم عفونت انگلی دارید به پزشک مراجعه کنید و اطلاعات مورد نیاز را در اختیار پزشک قرار دهید، از جمله:
همچنین اگر علائم بیماری شدید را دارید به اورژانس مراجعه کنید، از جمله:
تریکوموناس شایع ترین عفونت مقاربتی غیرویروسی جهان است. از آنجایی که تریکوموناس بیشتر زنان را درگیر می‌کند، به نام عفونت انگلی واژن هم شناخته می‌شود. هر فردی که رابطه جنسی دارد می‌تواند به تریکوموناس مبتلا شود. عفونت تریکوموناس با انگل ایجاد می‌شود و بیشتر افراد مبتلا به آن علائمی ندارند.
یکی از دلایل گسترش بالای تریکوموناس این است که معمولا علائمی ندارد. به همین دلیل، ممکن است قبل از اینکه متوجه بیماری شوید آن را به فرد دیگری منتقل کنید. علائم بیماری معمولا ۵ تا ۲۸ روز بعد از تماس با انگل ظاهر می‌شود.
زنان بیشتر از مردان متوجه علائم می‌شوند، از جمله:
به محض ابتلا، عفونت می‌تواند از چند روش به دیگران منتقل شود، از جمله:
تریکوموناس درمان‌نشده می‌تواند احتمال ابتلا به اچ.آی.وی (HIV) را بالا ببرد. اچ.آی.وی درمان‌نشده می‌تواند به ایدز منجر شود. زنان مبتلا به تریکوموناس و ایدز می‌توانند آن را به شریک جنسی خود منتقل کنند.
پزشک از روش‌های مختلفی برای تشخیص بیماری استفاده می‌کند، از جمله:
اگر تریکوموناس داشته باشید، ممکن است پزشک عفونت مقاربتی را هم بررسی کند. در بعضی موارد، ممکن است پزشک بدون معاینه آنتی‌بیوتیک تجویز کند. این موضوع معمولا در مواردی است که شریک شما مبتلا به عفونت است و شما هم در معرض عفونت هستید.
تریکوموناس صددرصد قابل درمان است. درمان تریکوموناس با آنتی‌بیوتیک انجام می‌شود تا انگل عامل عفونت کشته شود. بدون درمان، ممکن است تریکوموناس تا ماه‌ها و سالها باقی بماند و خودبه‌خود از بین نمی‌رود. تا زمانی که به عفونت مبتلا هستید، می‌توانید آن را به شریک جنسی‌تان منتقل کنید. به همین دلیل، لازم است برای جلوگیری از برگشت عفونت هر دو فرد درمان شوند.
آنتی بیوتیک خوراکی تریکوموناس را می‌کشد. ممکن است پزشک برای شما مترونیدازول یا تینیدازول تجویز کند. در طول درمان باید چند نکته را در ذهن داشته باشید، از جمله:
از مصرف الکل همراه با تینیدازول و مترونیدازول خودداری کنید. ترکیب این موارد می‌تواند موجب حالت تهوع و استفراغ شدید و افزایش ضربان قلب شود. همچنین ممکن است مصرف دارو موجب سوزش سردل یا ایجاد طعم فلز در دهان شود.
اگر رابطه جنسی دارید برای پیشگیری از ابتلا به عفونت انگلی واژن بعضی نکات را رعایت کنید، از جمله:
اگر به تریکوموناس مبتلا شده باشید، ممکن است در سه ماه آینده هم به آن مبتلا شوید. برای جلوگیری از بازگشت عفونت، باید شما و شریک جنسی‌تان هر دو درمان شوید. بعد از اتمام دوره درمان تا یک هفته رابطه جنسی را به تأخیر بیندازید تا علائم کاملا از بین برود.
در صورت داشتن بعضی علائم به پزشک مراجعه کنید، از جمله:
اگر در دوران بارداری یا شیردهی هستید و ترکوموناس دارید، می‌توانید برای درمان از مترونیدازول استفاده کنید. تریکوموناس درمان نشده می‌تواند خطراتی به همراه داشته باشد، از جمله:
تریکوموناس و کلامیدیا دو نوع مختلف از عوامل بیماری‌زا هستند که عفونت‌های مقاربتی ایجاد می‌کنند.
تریکوموناس یا Trichomonas vaginalis یک انگل تک سلولی و عامل ایجاد تریکومونیازیس است. این شایع ترین عفونت بیماری زای تک یاخته انسان در کشورهای صنعتی است. تریکومونیازیس (trichomoniasis) یک بیماری شایع، اما قابل درمان و مقاربتی (STD) است. اکثر افرادی که دارای تریکومونیازیس هستند علائم ندارند و نمی‌دانند که مبتلا شده‌اند.
کلامیدیا از طرف دیگر، یک باکتری است که عفونت‌های مقاربتی را ایجاد می‌کند. کلامیدیا می‌تواند باعث بروز علائمی مانند ترشحات غیرطبیعی و درد هنگام ادرار کردن شود. در برخی از موارد، کلامیدیا می‌تواند باعث بروز عفونت‌های جدی‌تر شود، از جمله التهاب لگن و ناباروری. مانند تریکوموناس، بسیاری از افرادی که به کلامیدیا مبتلا هستند، هیچ علامتی ندارند.
هر دوی این عفونت‌ها می‌توانند از طریق رابطه جنسی منتقل شوند و هر دو قابل درمان هستند. اگر شما یا شریکتان علائمی از این عفونت‌ها دارید، باید به پزشک مراجعه کنید. درمان این عفونت‌ها معمولاً با داروهای ضدمیکروبی انجام می‌شود.
شما چقدر با عفونت انگلی آشنایی دارید؟ آیا تا به حال به انواع این بیماری مبتلا شده‌اید؟ در صورت تمایل، می‌توانید تجربه و نظرتان را در قسمت ارسال دیدگاه برایمان بنویسید و این مطلب را از طریق شبکه‌های اجتماعی به اشتراک بگذارید.
لینک منابع: msdmanuals و my.clevelandclinic و my.clevelandclinic
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها