حساسیت چشم به نور زمانی رخ می‌دهد که چشم نمی‌تواند نورهای درخشان را تحمل کند. نام دیگر این مشکل نورهراسی (photophobia) است. در این مقاله از «چطور» از علل و روش‌های درمان حساسیت چشم به نور گفته‌ایم. با ما همراه باشید.
راهنمای مطالعهنمایش
روش‌های درمان حساسیت چشم به نور
حساسیت چشم به نور شدت‌های مختلفی دارد و از حساسیت جزئی به نور گرفته تا ناراحتی‌های شدید چشمی متغیر است. در حالت ملایم این حساسیت، هنگام ورود به اتاقی پرنور یا محیط نورانی بیرون از خانه مجبور می‌شوید چشم‌هایتان را کمی ببندید. در موارد شدیدتر، هر وقت در معرض هر نوع نور قرار بگیرید چشم‌هایتان درد می‌گیرد.
حساسیت به نور دلایل مختلفی دارد که در ادامه به آنها اشاره شده است:
یکی از رایج‌ترین علائم سردردهای میگرنی، نورهراسی است. میگرن نوعی سردرد شدید است که از عواملی همچون تغییرات هورمونی، مصرف برخی مواد غذایی، اضطراب و تغییرات زیست‌محیطی ناشی می‌شود. از علائم دیگر میگرن باید به ضربان درد در یک قسمت از سر، تهوع و استفراغ اشاره کرد.
به‌طور تخمینی بیش از ۱۰ درصد از مردم دنیا به میگرن مبتلا هستند. سردردهای میگرنی در زن‌ها بیش از مردها رخ می‌دهد.
گاهی‌اوقات حساسیت چشم به نور خورشید یا لامپ ناشی از یکسری بیماری‌های جدی است که روی مغز اثر منفی می‌گذارد. از این بیماری‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
وقتی مغز به دلیل وجود عفونت ویروسی یا هر بیماری دیگر متورم می‌شود، آنسفالیت رخ می‌دهد. موارد شدید این بیماری جان فرد را تهدید کند.
مننژیت نوعی عفونت باکتریایی است که باعث التهاب غشاءهای اطراف مغز یا نخاع می‌شود. شکل عفونت باکتریایی، شدت این بیماری، از جمله صدمهٔ مغزی، از دست دادن شنوایی، تشنج شدید و حتی مرگ را تعیین می‌کند.
خونریزی زیر عنکبوتیه، نوعی خونریزی مغزی ناشی از صدمات به مغز و لایه‌های بافتی اطراف آن است. این نوع خونریزی گاهی موجب مرگ یا صدمه به مغز یا سکتهٔ مغزی می‌شود.
حساسیت به نور در بیماری‌هایی که به چشم‌ها صدمه می‌زنند نیز وجود دارد. از جمله این بیماری‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
وقتی قرنیهٔ چشم، بیرونی‌ترین لایه چشم، صدمه می‌بیند، خراش قرنیه نامیده می‌شود. این نوع جراحت رایج است و زمانی که شن، آلودگی، ذرات فلزی و دیگر مواد به درون چشم‌هایتان می‌رود، رخ می‌دهد. عفونی شدن خراش منجر به زخم قرنیه می‌شود.
وقتی بخشی از سفیدهٔ چشم ملتهب می‌شود، به آن اسکلریت می‌گویند. حدود نیمی از افراد که به این بیماری چشمی مبتلا می‌شوند، پیش از آن به بیماری‌های تضعیف‌کنندهٔ سیستم ایمنی بدن مانند لوپوس، مبتلا شده‌اند. از دیگر علائم بیماری اسکلریت می‌توان به چشم‌درد، چشم‌های پرآب و تاری دید اشاره کرد.
ورم ملتحمهٔ چشم یا قرمزی چشم، التهاب غشاء چشم است و وقتی رخ می‌دهد که لایهٔ بافتی پوشانندهٔ بخشی از سفیدهٔ چشم، عفونی یا ملتهب شود. این عفونت یا التهاب ممکن است منشاء ویروسی داشته باشد اما گاهی عفونت باکتریایی و آلرژی موجب آن می‌شود. از دیگر علائم این بیماری چشمی می‌توان به خارش چشم، قرمزی و چشم‌درد اشاره کرد.
وقتی غده‌های اشکی دیگر اشک تولید نمی‌کنند یا اشک چشم بسیار کم است، خشکی چشم رخ می‌دهد. در این حالت چشم‌ها در نبود اشک دچار خشکی مفرط می‌شوند. از دلایل خشکی چشم می‌توان به عواملی چون سن بالا، عوامل محیطی، بیماری‌های خاص و مصرف برخی از داروها اشاره کرد.
حساسیت به نور لامپ یا خورشید در افرادی که چشم‌های روشن و رنگی دارند ممکن است بیش از افرادی باشد که چشم‌هایشان تیره است. چشم‌های تیره‌تر حاوی رنگدانه‌های بیشتری هستند و از چشم‌ها در برابر نور شدید مراقبت می‌کند.
از بیماری‌های دیگری که موجب حساسیت چشم به نور می‌شوند باید به موارد زیر اشاره کرد:
وقتی حساسیت چشم به نور ناشی از یکی از بیماری‌های چشمی است، باید به پزشک مراجعه کرد. اگر یکی یا چند تا از علائم زیر را داشتید آن را جدی بگیرید و حتما به مراکز درمانی مراجعه کنید:
با روش‌های درمانی زیر می‌توانید مشکل نورهراسی‌تان را تا حد زیادی برطرف کنید:
در معرض نور خورشید قرار نگیرید و فضای داخل خانه را کمی تاریک کنید. با این کار حساسیت چشم به نور، آزاردهنده نخواهد بود. همچنین بستن چشم‌ها یا استفاده از عینک‌های آفتابی تیره هم در رهایی از آزار نور موثر است. البته گاهی اوقات عینک‌های آفتابی برای همه افراد مناسب نیست. این عینک‌ها برخی از افراد را حتی به نور حساس‌تر می‌کنند. بنابراین در مورد به‌کارگیری بهترین روش درمان حساسیت به نور با چشم‌پزشک‌تان صحبت کنید.
همچنین وقتی می‌خواهید زیر نور بسیار روشن و درخشان نور خورشید قرار بگیرید، بهتر است از عینک‌های آفتابی پلاریزه استفاده کنید. این نوع عینک‌ها از چشم‌هایتان در برابر انعکاس نور از روی آب، شن، برف، جاده‌های بتونی و دیگر سطوح انعکاسی بیش از عینک‌های آفتابی معمولی مراقبت می‌کنند.
اگر حساسیت به نور در شما بسیار شدید و عذاب‌آور بود، می‌توانید از لنزهای تماسی مصنوعی استفاده کنید. این لنزها میزان نوری که به چشم وارد می‌شود را کاهش داده و چشم‌هایتان راحت‌تر خواهند شد.
اگر مبتلا به نوع شدید حساسیت چشم به نور هستید فورا به پزشک مراجعه کنید. او چشم‌ها و شدت حساسیت چشم‌هایتان به نور را معاینه و بررسی می‌کند تا علت آن را ریشه‌یابی کند.
چشم‌پزشک با برخی از روش‌های زیر می‌تواند علت نورهراسی‌تان را تشخیص دهد:
از برخی روش‌های درمانی پزشکی بسته به دلیل اصلی ایجاد حساسیت چشم به نور می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
اگرچه نمی‌توان حساسیت چشم‌ها به نور را کاملا برطرف کرد، با انجام برخی کارها می‌توانید جلوی بروز این حساسیت را تا حد زیادی بگیرید:
حساسیت چشم به نور بسیار آزاردهنده است و باید خیلی سریع به آن توجه کنید. اگر شما هم به این مشکل مبتلا هستید، امیدواریم با توجه به این مقاله بتوانید راه چاره‌ای برای خود بیابید. همچنین حساسیت چشم به نور در کودکان (در صورت وجود این حساسیت) را جدی بگیرید. خوشحال می‌شویم از تجربه‌های خود در این زمینه با ما صحبت کنید.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها