محبوب ترین فیلم های آل پاچینو؛ آشنایی با زندگی و آثار این بازیگر افسانه ای

دهه ۱۹۷۰ میلادی از دوره‌های پرفروغ سینمای آمریکا است. فیلم‌های ماندگاری در این دوران روی پرده‌های سینما رفتند. بازیگرانی که شانس بازی در این فیلم‌ها را داشتند نیز به چهر‌ه‌هایی ماندگار و محبوب تبدیل شدند و نه‌تنها در سینمای آمریکا، که در عرصه‌های جهانی شناخته‌شده و مطرح شدند. آل پاچینو یکی از این بازیگران بود که آغاز دوران حرفه‌ای کاری‌اش در این دهه رقم خورد. در ادامه مطلب حاضر، شما را بیشتر با این بازیگر محبوب سینمای آمریکا و آثاری که از او به یادگار مانده است آشنا خواهیم کرد. همراه ما بمانید با معرفی محبوب‌ترین آثار و فیلم های آل پاچینو.

آنچه در این مقاله خواهید خواند:

درباره زندگی و آثار آل پاچینو | محبوب‌ترین فیلم های آل پاچینو

درباره زندگی و آثار آل پاچینو

آلفردو جیمز پاچینو، ملقب به آل پاچینو در ۲۵ام آوریل ۱۹۴۰ در منهتن نیویورک در خانواده‌ای ایتالیایی ـ آمریکایی متولد شد. دوران کودکی و نوجوانی دشواری داشت و تجربه‌های تلخی چون جداشدن والدینش از یکدیگر را پشت سر گذاشت. از همان ابتدا علاقه زیادی به دنیای بازیگری و سینما نشان می‌داد. اوایل کار در فقر و افسردگی زندگی می‌کرد و گاهی حتی پول کافی برای پرداخت کرایه اتوبوس، برای رفتن به تست‌های بازیگری را نداشت و مجبور می‌شد از دیگران قرض بگیرد. تا آنکه در سال ۱۹۶۶ پایش به استودیوی معتبر بازیگری باز شد و توانست زیر نظر لی استراسبرگ، مبدع بازیگری متد کسب تجربه کند.

آغاز فعالیت حرفه‌ای آل پاچینو در سینما

فعالیت حرفه‌ای آل پاچینو در سینما تقریبا از سال ۱۹۶۶ شروع شد و او توانست به‌مرور، با بازی در فیلم‌هایی چون «وحشت در نیدل پارک (The Panic in Needle Park 1971)» اسم‌ورسمی برای خود دست و پا کند. این شد که نظر فیلم‌سازهای بزرگی چون فرانسیس فورد کوپولا را به خود جلب کرد. سال ۱۹۷۲ زمانی است که در آن قرار بود اولین قسمت از سه‌گانه «پدرخوانده» ساخته شود. بازیگران زیادی برای بازی در نقش مایکل کورلئونه داوطلب بودند و شاید مهم‌ترین نقش آن دوران برای بازیگری به شمار می‌رفت. ازجمله این بازیگران می‌توان به چهره‌هایی چون جک نیکلسون، رابرت ردفورد، و رابرت دنیرو اشاره کرد؛ اما کوپولا، کارگردان فیلم، بر بازی آل پاچینو در این نقش اصرار داشت و با وجود تمامی مقاومت‌ها و مشکلاتی که سد راهشان بود (آل پاچینو تا مدت‌ها از این واهمه داشت که او را اخراج کنند) به هدفش دست یافت.

اکران پدرخوانده و کسب شهرت

پس از اکران فیلم پدرخوانده نام آل پاچینو روی زبان‌ها افتاد و درآمد نسبتا خوبی هم از بازی در این نقش نصیبش شد. اما به‌جای آنکه با درآمد حاصل از فیلم سراغ نقش‌های ساده‌تر رود و در آسودگی زندگی کند، اشتیاقش در بازیگری را دنبال کرد و همیشه سعی می‌کرد در فیلم‌هایی بازی کند که واقعا حرفی برای گفتن داشتند و توانایی‌هایش را به چالش می‌کشیدند.

فیلم‌هایی مثل «سرپیکو» (Serpico 1973) و «بعدازظهر سگی» (Dog Day Afternoon 1975) ازجمله آثار فاخری هستند که آل پاچینو در همان سالیان در آنها ایفای نقش کرد و بازی‌اش در میان مخاطبان و منتقدان با بازخوردهای بسیار خوبی روبه‌رو شد.

سال‌های بعد برای او سال‌های پرفرازونشیبی بود و گاهی در فیلم‌هایی بازی می‌کرد که چندان استقبال خوبی ازشان نمی‌شد. البته همیشه پس از مدتی دوباره با اثری خوب و کارشده بازمی‌گشت و همیشه در میان طرفدارانش محبوب بود. «صورت‌زخمی» (Scarface 1983) یکی از آثاری بود که بازی آل پاچینو در آن فوق‌العاده خوب و به‌یادماندنی شد. در سال ۱۹۹۲ نیز با بازی در فیلم «بوی خوش زن» (Scent of a Woman) بالاخره ثمره زحماتش را دید و جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد را به‌خاطر بازی درخشانش در آن فیلم دریافت کرد.

فعالیت حرفه‌ای آل پاچینو محدود به سینما نشده است. او اشتیاق و عشق اولش را تئاتر می‌داند و در این حوزه فعالیت‌های بسیار دارد و جوایز و افتخارات زیادی هم کسب کرده است. در عرصه سریال‌های تلوزیونی هم آثار و نقش‌های بسیار خوبی از او به یادگار مانده است. ازآن‌جمله می‌توان به بازی خوب او در نقش روی کان (Roy Cohn) در مینی‌سریال «فرشتگان در آمریکا» (Angels in America 2003) اشاره کرد.

در ادامه محبوب‌ترین فیلم های آل پاچینو را، با توجه رتبه‌بندی‌شان در وب‌سایت IMDb به شما معرفی خواهیم کرد.

معرفی ۸ عنوان از محبوب‌ترین فیلم های آل پاچینو

۱. پدرخوانده (The Godfather)

سال تولید: ۱۹۷۲
کشور سازنده: آمریکا
زبان: انگلیسی، ایتالیایی
ژانر: جنایی، درام
رده سنی: ۱۷+
کارگردان: فرانسیس فورد کوپولا (Francis Ford Coppola)
بازیگران اصلی: مارلون براندو (Marlon Brando)، آل پاچینو (Al Pacino)، جیمز کان (James Caan)
مدت‌زمان: ۲ ساعت و ۵۵ دقیقه
امتیاز IMDb: امتیاز ۹٫۲ از ۱۰
امتیاز Rottentomatoes: امتیاز ۹۷ از ۱۰۰

درباره پدرخوانده، از بهترین فیلم های آل پاچینو

دون ویتو کورلئونه، مرد بانفوذ و قدرتمندی است که سرگرم مراسم ازدواج دخترش است و طبق سنت‌های زادگاهش (ایتالیا) به درخواست‌های دوستانش رسیدگی می‌کند. در همین حین، جوان‌ترین پسرش، مایکل، که تازه از جنگ جهانی دوم به کشور بازگشته است به خانه می‌آید. در ادامه داستان وقایعی رخ می‌دهد و پای کسی به میان می‌آید که می‌خواهد از نفوذ و اعتبار پدرخوانده، برای پخش مواد مخدر استفاده کند؛ کسی که حمایت دیگر خانواده‌های مافیایی در شهر را جلب کرده است؛ اما ویتو تن به خواسته‌های او نمی‌دهد و تلاقی ارزش‌ها و روش سنتی زندگی او، با سمت‌وسویی که دنیای جدید به خود گرفته است، سبب می‌شود تا نقشه قتل او را بکشند. حالا مایکل، که از ابتدا نمی‌خواست با ماجراهایی که در خانه و خانواده رخ می‌داد درگیر شود، باید پشت پدر درآید و تن به کاری دهد که برای همیشه مسیر زندگی‌اش را عوض خواهد کرد.

نظر مخاطبان و منتقدان درباره فیلم

به‌باور بسیاری از مخاطبان و منتقدان سینما دو قسمت ابتدایی از سه‌گانه پدرخوانده بهترین فیلم‌هایی هستند که تاکنون در سینمای آمریکا به روی پرده رفته‌اند. این دو فیلم در بیشتر فهرست‌های معرفی بهترین فیلم‌های تاریخ سینما جای دارند. پدرخوانده فیلمی است که سینمای آمریکا را به‌کلی متحول کرد و معیارهای ساخت فیلم‌های سینمایی را به سطوح تازه‌ای برد. ایرادگرفتن به این فیلم کار ساده‌ای نیست و در کنار تمامی ویژگی‌های مثبتی که دارد، آنچه بیش از هر چیز فیلم را محبوب می‌کند، بازی فوق‌العاده خوب بازیگران آن است. نه‌تنها بازیگران اصلی که بازیگران نقش‌های فرعی نیز به بهترین شکل ممکن از پس انجام کارشان برمی‌آیند.

از دیالوگ‌های ماندگار فیلم پدرخوانده

دوست تو باید همیشه خوبی‌هایت را دست‌کم بگیرد و دشمنت، کاستی‌هایت را بیش از آنچه هستند ببیند.

ویتو کورلئونه

۲. قسمت دوم پدرخوانده (The Godfather: Part II)

سال تولید: ۱۹۷۴
کشور سازنده: آمریکا
زبان: انگلیسی، ایتالیایی
ژانر: جنایی، درام
رده سنی: ۱۷+
کارگردان: فرانسیس فورد کوپولا (Francis Ford Coppola)
بازیگران اصلی: آل پاچینو (Al Pacino)، رابرت دنیرو (Robert De Niro)، رابرت دووال (Robert Duvall)
مدت‌زمان: ۳ ساعت و ۲۲ دقیقه
امتیاز IMDb: امتیاز ۹٫۰ از ۱۰
امتیاز Rottentomatoes: امتیاز ۹۶ از ۱۰۰

درباره فیلم

در قسمت دوم از سه‌گانه پدرخوانده شاهد دو روایت متفاوت از زندگی پدر و پسر هستیم. ابتدا به دهه ۱۹۲۰ میلادی بازمی‌گردیم و در آن شاهد کودکی و رشد ویتو کورلئونه خواهیم بود: اتفاق‌های مختلفی که برایش می‌افتد، از جمله قتل پدر و برادرش به‌دست سردسته یکی از خانواده‌های مافیایی در شهر کوچک زادگاهش، مهاجرت به آمریکا و وقایع دیگر. روایت دوم به زندگی مایکل کورلئونه مربوط می‌شود که برخلاف آنچه به همسرش قول داده بود، از پس قانونی‌کردن فعالیت‌های خانواده برنمی‌آید و همچنان با مافیا و سرکردگان آن در شهر سَر و سِر دارد.

نظر مخاطبان و منتقدان درباره قسمت دوم پدرخوانده، از محبوب‌ترین فیلم های آل پاچینو

بسیاری از مخاطبان و منتقدان باور دارند که قسمت دوم از سه‌گانه پدرخوانده بهتر و خوش‌ساخت‌تر از قسمت اول آن است. نکات و ویژگی‌های مثبت فیلم کم نیستند. از آن جمله می‌توان به بازی فوق‌العاده خوب و هنرمندانه رابرت دنیرو اشاره کرد که جوانی دون ویتو کورلئونه و تقلایش برای رسیدن به قدرت را به تصویر می‌کشد. خیلی‌ها این نقش را بهترین بازی رابرت دنیرو می‌دانند. او برای بازی در این نقش جایزه اسکار را نیز دریافت کرد که واقعا لایقش بود.

نکته مثبت دیگر فیلم شیوه‌ای است که در آن دو روایت متفاوت از زندگی پدر و پسر هم‌زمان به تصویر کشیده می‌شوند که بسیار خوب از آب درآمده است.

از دیالوگ‌های ماندگار فیلم

پدرم اینجا چیزهای زیادی به من یاد داد. اون به من یاد داد که باید دوستانت رو نزدیک خودت نگه داری، اما دشمنانت رو نزدیک‌تر.

مایکل کورلئونه

۳. صورت‌زخمی (Scarface)

سال تولید: ۱۹۸۳
کشور سازنده: آمریکا
زبان: انگلیسی، اسپانیایی
ژانر: جنایی، درام
رده سنی: ۱۷+
کارگردان: برایان دی پالما (Brian De Palma)
بازیگران اصلی: آل پاچینو (Al Pacino)، میشل فایفر (Michelle Pfeiffer)، استیون بائر (Steven Bauer)
مدت‌زمان: ۲ ساعت و ۵۰ دقیقه
امتیاز IMDb: امتیاز ۸٫۳ از ۱۰
امتیاز Rottentomatoes: امتیاز ۸۲ از ۱۰۰

درباره فیلم صورت‌زخمی

آل پاچینو در این فیلم در نقش مهاجری اهل کوبا به نام تونی مونتانا را بازی می‌کند که در سال ۱۹۸۰ وارد میامی می‌شود، به‌مرور کنترل یکی از کارتل‌های مواد مخدر را در دست می‌گیرد و در مدت‌زمانی کوتاه، ثروتی هنگفت کسب می‌کند و صاحب اعتبار و نفوذ می‌شود؛ اما حرص و طمع عاقبت شومی را برایش رقم می‌زند.

نظر مخاطبان و منتقدان درباره فیلم

زمانی که فیلم اکران شد و به روی پرده رفت، به‌خاطر صحنه‌های خشونت‌آمیزی که داشت بازخوردها به آن کاملا مثبت نبود و به‌ این‌ خاطر، عده‌ای به آن خرده می‌گرفتند؛ اما این مسئله نتوانست چیزی از ارزش‌های فیلم کم کند و مخاطبان، به‌خاطر بازی تحسین‌برانگیز آل پاچینو در نقش تونی مونتانا و روایت جذاب فیلم، بسیار آن را دوست داشتند. این شد که صورت‌زخمی به‌مرور به یکی از فیلم‌های کلاسیک و ماندگار در در سینمای آمریکا بدل شد و نام آل پاچینو پس از آن بیش از پیش بر روی زبان‌ها افتاد.

صورت‌زخمی یکی از بهترین درام‌ها درباره جنایتکاران و کارتل‌های مواد مخدر در سینمای آمریکا، در فهرست بهترین‌های مجله سینمایی کایه‌دوسینما هم معرفی شده است. اگر به این ژانر فیلم‌ها علاقه دارید، حتما دیدن آن را به شما پیشنهاد می‌کنیم.

از دیالوگ‌های ماندگار فیلم

من همیشه حقیقت رو می‌گم، حتی وقتی دروغ می‌گم.

تونی مونتانا

۴. مخمصه (Heat)

سال تولید: ۱۹۹۵
کشور سازنده: آمریکا
زبان: انگلیسی، اسپانیایی
ژانر: جنایی، درام، مهیج
رده سنی: ۱۷+
کارگردان: مایکل مان (Michael Mann)
بازیگران اصلی: آل پاچینو (Al Pacino)، رابرت دنیرو (Robert De Niro)، وال کیلمر (Val Kilmer)
مدت‌زمان: ۲ ساعت و ۵۰ دقیقه
امتیاز IMDb: امتیاز ۸٫۲ از ۱۰
امتیاز Rottentomatoes: امتیاز ۸۷ از ۱۰۰

درباره فیلم مخمصه، از محبوب‌ترین فیلم های آل پاچینو

گروهی سارق حرفه‌ای در آخرین نقشه سرقتشان سرنخی از خود به‌جای می‌گذارند و به‌مرور، احساس می‌کنند که در مخمصه بدی گیر افتاده‌اند. پلیسی حاذق و کاربلد سرنخ را یافته و حالا تمام تلاشش بر آن است که سارقین حرفه‌ای را به دام بیندازد.

نظر مخاطبان و منتقدان راجع‌به فیلم

مخمصه یکی دیگر از فیلم های آل پاچینو است که نقش او در آن ماندگار و به‌یادماندنی شد. البته نه فقط آل پاچینو، که شخصیت‌پردازی دیگر بازیگران فیلم هم فوق‌العاده خوب و جذاب از آب درآمده است. در رأس آنها رابرت دنیرو است که شخصیت مقابل آل پاچینو را بازی می‌کند. تقابل این دو و ردوبدل‌شدن دیالوگ‌هایی بسیار خوب و کارشده بین‌شان از اتفاق‌هایی بود که هر طرفدار سینما در آن دوران آرزویش را داشت و کارگردان فیلم، به بهترین نحو ممکن این خواسته طرفداران را برآورده کرد. شخصیت‌های فرعی داستان نیز هریک داستان منحصربه‌خود را دارند و کمتر از شخصیت‌های اصلی درگیرتان نخواهند کرد. با تماشای مخمصه نزدیک به ۳ ساعت هیجان و دلهره‌ای را تجربه خواهید کرد که تا مدت‌ها از یاد نخواهید برد.

از دیالوگ‌های ماندگار فیلم

باید اضطراب و نگرانی‌م رو همیشه حفظ کنم. حفظش می‌کنم چون بهش نیاز دارم. من رو روی فرم نگه می‌داره، باعث می‌شه تا حواسم کاملا جمع باشه، و همیشه جایی باشم که باید.

وینسنت هانا

۵. بوی خوش زن (Scent of a Woman)

سال تولید: ۱۹۹۲
کشور سازنده: آمریکا
زبان: انگلیسی
ژانر: جنایی، درام
رده سنی: ۱۷+
کارگردان: مارتین برست (Martin Brest)
بازیگران اصلی: آل پاچینو (Al Pacino)، کریس اُودانل (Chris O’Donnell)، جیمز رِبهورن (James Rebhorn)
مدت‌زمان: ۲ ساعت و ۳۶ دقیقه
امتیاز IMDb: امتیاز ۸٫۰ از ۱۰
امتیاز Rottentomatoes: امتیاز ۸۹ از ۱۰۰

درباره بوی خوش زن، از محبوب‌ترین فیلم های آل پاچینو

چارلی، دانش‌آموز مدرسه شبانه‌روزی است و اوضاع مالی چندان خوبی ندارد. او نمی‌تواند برای تعطیلات مثل دوستانش به گردش برود یا پیش خانواده برگردد. پس تصمیم می‌گیرد به‌دنبال کار بگردد. کاری که به او پیشنهاد می‌شود، مراقبت از ستوان نابینایی است که سابقه خدمت در ارتش را داشته است و حالا در انزوا زندگی می‌کند؛ اما کار چارلی اصلا چیزی نیست که انتظارش را می‌کشید.

نظر مخاطبان و منتقدان درباره فیلم

شاید مخاطبان و منتقدان هم مثل چارلی انتظار دیدن چنین فیلم خوب و فوق‌العاده‌ای را نداشتند. صحنه‌های زیبا و شخصیت‌پردازی عالی بازیگران را که کنار بگذاریم، جای‌جای فیلم پر است از دیالوگ‌های عمیق و کارشده و در کنار سرگرمی، می‌توان از فیلم‌نامه آن چیزهای زیادی راجع‌به اهمیت داشتن اصول اخلاقی، ماندن بر سر ارزش‌ها و چیزهای دیگر آموخت. برخی از صحنه‌های فیلم میان مخاطبان سینما محبوبیت زیادی دارند: مثل صحنه رقص تانگوی آل پاچینو یا صحنه‌هایی که در آنها ستوان نابینا با دانش‌آموز تنگ‌دست درگیر بحث و مجادله می‌شود.

از دیالوگ‌های ماندگار فیلم

نمی‌دونم سکوت چارلی امروز اینجا درسته یا غلط؛ من قاضی نیستم و نمی‌تونم قضاوت کنم. اما می‌تونم این رو به شما بگم: اون برای خریدن آینده حاضر نیست کسی رو بفروشه!

ستوان فرانک اِسلید

۶. بعدازظهر سگی (Dog Day Afternoon)

سال تولید: ۱۹۷۵
کشور سازنده: آمریکا
زبان: انگلیسی
ژانر: بیوگرافی، جنایی، درام
رده سنی: ۱۷+
کارگردان: سیدنی لومت (Sidney Lumet)
بازیگران اصلی: آل پاچینو (Al Pacino)، جان کازال (John Cazale)، پنلوپه آلِن (Penelope Allen)
مدت‌زمان: ۲ ساعت و ۵ دقیقه
امتیاز IMDb: امتیاز ۸٫۰ از ۱۰
امتیاز Rottentomatoes: امتیاز ۹۶ از ۱۰۰

درباره فیلم بعدازظهر سگی

سانی و سَل سارقین تازه‌کاری هستند که نقشه سرقت پول از بانکی در منهتن را در سر می‌پرورانند. سرقتی ساده با نقشه‌ای ساده‌تر: این دو قرار است وارد بانک شوند، پول‌ها را بردارند و از بانک بیرون بزنند؛ اما طولی نمی‌کشد که این نقشهٔ به‌اصطلاح ساده برایشان به کابوس تبدیل می‌شود و هر اتفاق ناخوشایندی که ممکن است اتفاق افتد، برایشان رخ می‌دهد.

نظر مخاطبان و منتقدان راجع‌به فیلم

روایت فیلم بر اساس رخدادهایی واقعی در دهه ۱۹۷۰ میلادی است که فاصله زمانی چندانی با اکران آن ندارد. این مسئله باعث شد تا بعدازظهر سگی بیش از پیش نظر مخاطبان و منتقدان را به خود جلب کند و بیشتر با آن ارتباط برقرار کنند. تماشای فیلم برای همیشه نظرتان راجع‌به داستان‌های این‌چنینی را عوض خواهد کرد.

نکته مثبت دیگر فیلم بازی فوق‌العاده خوب و تأثیرگذار آل پاچینو و جان کازال در نقش‌های اصلی فیلم است. سیدنی لومت به‌قدری در به‌تصویرکشیدن حال‌وهوای واقعی آن دوران در آمریکا موفق بود که گاهی فراموش می‌کنید در حال تماشای فیلمی داستانی هستید. این فیلم در ژانر فیلم‌های تاریخی قرار نمی‌گیرد اما اگر آشنایی با وقایع آن دوران خاص در آمریکا برایتان جذاب است، حتما دیدن فیلم را به شما پیشنهاد می‌کنیم.

از دیالوگ‌های ماندگار فیلم

می‌دونستی می‌تونم به هرکسی که می‌خوام زنگ بزنم و اونا میارنش پشت خط؟ پاپ، یه فضانورد، عاقل‌ترینِ عاقل‌ترین‌ها… نظرت چیه؟ به کی زنگ بزنم؟

سانی

۷. راه کارلیتو (Carlito’s Way)

سال تولید: ۱۹۹۳
کشور سازنده: آمریکا
زبان: انگلیسی، اسپانیایی
ژانر: جنایی، درام، مهیج
رده سنی: ۱۷+
کارگردان: برایان دی پالما (Brian De Palma)
بازیگران اصلی: آل پاچینو (Al Pacino)، شان پن (Sean Penn)، پنه‌لوپه آن میلر (Penelope Ann Miller)
مدت‌زمان: ۲ ساعت و ۲۴ دقیقه
امتیاز IMDb: امتیاز ۷٫۹ از ۱۰
امتیاز Rottentomatoes: امتیاز ۸۲ از ۱۰۰

درباره راه کارلیتو، از محبوب‌ترین فیلم های آل پاچینو

کارلیتو مجرم سابقه‌دار اهل پورتوریکو است که به‌تازگی از زندان آزاد شده است. او با خود عهد کرده که دیگر سمت کارتل‌های مواد مخدر و خشونت آمیخته با کارهایشان نرود و در تلاش است تا پولی جفت‌وجور کند و برای همیشه نیویورک را ترک کند و در شهری دیگر، نمایشگاه فروش خودرویی راه بیندازد و زندگی موفق و آرامی داشته باشد؛ اما دست تقدیر وقایع را طوری دیگر برایش رقم می‌زند و مجبور می‌شود که تاوان گذشته را پس دهد.

نظر مخاطبان و منتقدان درباره فیلم

بسیاری از مخاطبان و منتقدان راه کارلیتو را با فیلم صورت‌زخمی مقایسه می‌کنند که آن هم نتیجه همکاری برایان دی پالما و آل پاچینو است. راه کارلیتو نیز به همان اندازه خوب و تأثیرگذار است و واقعیت‌ها و خشونت موجود در فعالیت‌های کارتل‌های مواد مخدر را به‌خوبی به تصویر می‌کشد. آنچه این دو فیلم را از یکدیگر متمایز می‌کند شیوه داستان‌پردازی در راه کارلیتو است که به نظر واقعی‌تر و نزدیک‌تر به زندگی واقعی می‌آید؛ حال آنکه صورت‌زخمی بیشتر به تراژدی‌های یونانی شباهت داشت که در آن قهرمان داستان تاوان غرور و بی‌توجهی‌هایش را می‌دهد. راه کارلیتو هم از فیلم‌های کلاسیک و ماندگار در ژانر درام جنایی است. اگر به این سبک فیلم‌ها علاقه دارید، حتما دیدن آن را به شما پیشنهاد می‌کنیم.

از دیالوگ‌های ماندگار فیلم

هروقت دیگه نتونستی فرشته‌ها رو ببینی، بدون که توی دردسر افتادی.

کارلیتو

۸. سرپیکو (Serpico)

سال تولید: ۱۹۷۳
کشور سازنده: ایتالیا، آمریکا
زبان: انگلیسی، ایتالیایی، اسپانیایی
ژانر: بیوگرافی، جنایی، درام
رده سنی: ۱۷+
کارگردان: سیدنی لومت (Sidney Lumet)
بازیگران اصلی: آل پاچینو (Al Pacino)، جان رندولف (John Randolph)، جک کهو (Jack Kehoe)
مدت‌زمان: ۲ ساعت و ۱۰ دقیقه
امتیاز IMDb: امتیاز ۷٫۷ از ۱۰
امتیاز Rottentomatoes: امتیاز ۹۰ از ۱۰۰

درباره فیلم

پلیسی صادق و درستکار به نام فرانک سرپیکو حاضر نمی‌شود به فسادی که در اداره‌های پلیس اطرافش می‌بیند تن دهد و حتی تلاش می‌کند تا پرده از وقایع پشت پرده بردارد و این فساد را علنی کند. همین کار او باعث می‌شود تا شهرت بدی میان همکارانش پیدا کند و تلاش کنند تا او را از سد راهشان بردارند.

نظر مخاطبان و منتقدان درباره فیلم

سرپیکو یکی دیگر از فیلم های آل پاچینو است که بر اساس داستان واقعی زندگی پلیسی به همین نام (فرانک سرپیکو) ساخته شده است. خود آل پاچینو نیز برای درآوردن نقشش زحمت بسیار کشید. مدت‌ها با این پلیس درستکار ارتباط داشت تا بتواند بیشتر با زندگی و منش او آشنا شود و بهتر نقشش را به تصویر بکشد. ثمره تلاش‌هایش نقشی ماندگار و خوب بود که در همان سالیان اوجش او را بیش از پیش محبوب کرد و سر زبان‌ها انداخت.

از دیالوگ‌های ماندگار فیلم

این برای چیه؟ برای اینکه پلیسی صادق و درستکار بودم؟ آره؟ یا به‌خاطر اینکه اونقدری احمق بودم که اجازه دادم توی صورتم شلیک کنند؟ می‌تونی بهشون بگی که بندازنش دور.

فرانک سرپیکو (وقتی روی تخت بیمارستان نشان طلایی کارآگاهی را به او می‌دهند)

در پایان

در این مقاله، محبوب‌ترین و ماندگارترین فیلم های آل پاچینو را به شما معرفی کردیم. فعالیت کاری این بازیگر برجسته سینمای آمریکا همچنان ادامه دارد و طرفداران او منتظر نقش‌آفرینی‌اش در نقش شاه لیر هستند؛ فیلمی که با اقتباس از نمایشنامه‌ای به همین نام، نوشته ویلیام شکسپیر، قرار است ساخته شود. به نظر می‌رسد که این فیلم سال آینده به روی پرده‌های سینما خواهد رفت و شاید آخرین فیلمی باشد که از او خواهیم دید.

نظر شما چیست؟ کدام‌یک از فیلم های آل پاچینو را بیشتر دوست دارید و کدام نقش او برایتان جذابیت بیشتری داشت؟ علت انتخابتان چیست و چه ویژگی‌هایی در بازی آل پاچینو بیشتر نظرتان را جلب می‌کند؟ به‌نظر شما، جای کدام‌یک از فیلم های آل پاچینو در این مقاله خالی بود؟

در قسمت «ارسال دیدگاه» می‌توانید با ما و مخاطبان چطور از نظرات و بازخوردهای خود بگویید که برایمان ارزشمند خواهد بود. همچنین اگر نظر، پیشنهاد یا انتقادی دارید، حتما مطرح کنید.

منبع imdb google

فیلم سینماییمعرفی فیلم

0

اشتراک‌گذاریWhatsAppTelegramFacebookLinkedinTwitterپرینتایمیل