انواع ویزای شینگن و تفاوت آنها

ویزای شینگن باتوجه‌به هدف سفر و نوع ورود و مدت زمان اقامت انواع مختلفی دارد و برای هریک از این ویزاها باید مدارک خاصی ارائه شوند.

شینگن یا شنگن پیمانی است که به موجب آن تعدادی از کشورهای اروپایی از مرزی واحد برخوردار هستند و شهروندان خارج از این پیمان جهت سفر و اقامت ملزم به اخذ ویزایی موسوم به ویزای شینگن هستند. شینگن (Schengen) بزرگ‌ترین منطقه بدون نیاز به پاسپورت جهان محسوب می‌شود، در سال ۱۹۸۵ در کشور لوکزامبورگ طی یک قرارداد بین‌المللی ایجاد شد. براساس این پیمان، ۲۲ کشور عضو اتحادیه اروپا و چهار کشور عضو انجمن تجارت آزاد اروپا (EFTA) که محدوده‌ای به مساحت ۴,۳۰۰,۰۰۰ کیلومتر مربع و جمعیتی ۴۲۰ میلیون نفری را در بر می‌گیرد، به‌عنوان مجموعه‌ای واحد عمل می‌کنند.

نکته قابل‌توجه اینکه نام پیمان شینگن برگرفته راز دهکده‌ای به همین نام در لوکزامبورگ، در محل تلاقی مرز این کشور با آلمان و فرانسه است.

ویزای شینگن این امکان را به دارنده ویزا می‌دهد تا برای مدت‌ زمان و شرایطی مشخص که براساس ماهیت و هدف سفر تعیین می‌شود، به هریک از کشورهای عضو پیمان شینگن سفر کند. طبق آمار در سال ۱۴.۳ میلیون ویزای کوتاه مدت شینگن در سراسر دنیا صادر شده است. این آمار حاکی از میزان بالای تقاضا برای سفر به منطقه شینگن است.

البته ویزای شینگن براساس هدف سفر، نوع ورود و مدت زمان اقامت دارای سه دسته‌بندی کلی است؛

• ویزای توریستی شینگن (ویزای نوع A، ویزای نوع B و ویزای نوع C)
• ویزای نوع D یا ویزای ملی (National Visa)
• ویزای اعتبار محدود منطقه‌ای ((LTV)

ویزای توریستی شینگن یا ویزای اتحادیه شینگن (USV)

دارنده «ویزای اتحادیه‌ی شینگن» (Uniform Schengen Visas) مجوز ورود و سفر به کشورهای عضو این پیمان را برای حداکثر ۹۰ روز در بازه زمانی ۱۸۰ روزه دراختیار دارد. این ویزا در اصل همان ویزای توریستی برای گردشگران محسوب می‌شود. کشورهای اتریش، بلژیک، چک، دانمارک، استونی، فنلاند، فرانسه، آلمان، یونان، مجارستان، ایسلند، ایتالیا، لتونی، لیتوانی، لوکزامبورگ، مالت، هلند، نروژ، لهستان، پرتغال، اسلواکی، اسلوونی، اسپانیا، سوئد و سوئیس عضو پیمان شینگن هستند. البته باتوجه‌به هدف متقاضی از سفر به این کشورها، یکی از انواع ویزای B ،A یا C  به وی تعلق می‌گیرد.

ویزای نوع A

این ویزا نوعی ویزای ترانزیت فرودگاهی است که دریافت آن  به مسافر اجازه می‌دهد تا در یکی از فرودگاه‌های محدوده شينگن پرواز خود را تعویض و به کشوری خارج از محدوده شینگن سفر کند. به‌همراه داشتن این ویزا تنها برای استفاده از فرودگاه‌های محدوده شینگن معتبر است. در صورتی که فردی دارای یکی از شرایط زیر باشد ملزم به دریافت ویزای ترانزیت فرودگاهی نخواهد بود:

• دارای ویزای دارای اعتبار حوزه شنگن، اتحادیه اروپا و مناطق اقتصادی اروپا، کانادا، ژاپن یا آمریکا باشد.
• دارای یک مجوز اقامت معتبر صادر شده از حوزه شنگن، اتحادیه اروپا و مناطق اقتصادی EU وEEA ، شهرداری آندورا، کانادا، ژاپن، جمهوری سن مارینو یا ایالات متحده آمریکا باشد.
• دارای یک پاسپورت دیپلماتیک باشد.
• عضوی از یک خانواده اتحادیه اروپا EU، EEA یا شهروند سوئیس باشد.
• جزو پرسنل پرواز تحت قرارداد کنوانسیون شیکاگو در هواپیمایی بین‌المللی باشد.

ویزای نوع B

این ویزا نیز نوعی ویزای ترانزیتی است که به‌همراه داشتن آن به مسافر اجازه می‌دهد تا برای مدت‌زمان حداکثر پنج روز از خاک کشوری در ناحیه شینگن عبور کند. همچنین، در صورتی که سفر نیازمند ترک محدوده ترانزیت بین‌المللی و ورود به محدوده شینگن باشد؛ برای نمونه، زمانی‌که ادامه سفر شما ازطریق قطار یا هواپیما برای صبح بوده و شما نیاز به گذراندن شب و اقامت در هتل دارید، در این مورد خاص نیز برای سفر با هواپیما نیز نیاز به ویزای ترانزیت خواهید داشت.

ویزای نوع C

ویزای نوع C درواقع روادید کوتاه‌ مدت است و مدت اعتبار آن به هنگام صدور ویزا تعیین می‌شود. دریافت‌کنندگان ویزای C بسته به هدف و شرایط سفر خود یکی از سه نوع ویزا را دریافت می‌کنند:

• ویزای یک‌بار ورود (Single-entry): این ویزا فقط برای یک‌بار ورود به یکی از کشورهای عضو پیمان شینگن اعتبار دارد و به‌ محض ترک کشور مقصد، اعتبار ویزا فارغ از اینکه مدت‌زمان آن به پایان رسیده یا نه، منقضی می‌شود. نکته قابل‌توجه اینکه دراختیار داشتن ویزای شینگن شرط لازم و کافی برای ورود به کلیه کشورهای منطقه شینگن نیست؛ برای نمونه، ویزاهای کوتاه مدت ایتالیا با نام روادید متحدالشکل کوتاه مدت (ویزای شینگن) برای اقامت حداکثر ۹۰ روزه در یک بازه زمانی ۱۸۰ روزه جهت سفر به حوزه شینگن صادر می‌شود، مشروط بر اینکه تنها مقصد یا مقصد اصلی سفر «ایتالیا» باشد. کشورهای عضو پیمان شینگن این اختیار را دارند که در مبادی مرزی کشورشان از ورود مسافرانی که بدون درنظرگرفتن دستورالعمل فوق، روادید شینگن اخذ کرده‌اند، جلوگیری کنند.
• ویزای دو بار ورود: این ویزا نیز شرایطی مشابه با ویزای یک‌بار ورود دارد با این تفاوت که مسافر تا دو بار اجازه ورود به کشور مقصد را دارد. نکته قابل‌توجه اینکه استفاده از این فرصت (دو بار ورود) در محدوده زمانی مشخصی قابل‌ استفاده است.

• ویزای چند بار ورود (Multiple-entry): تنها محدودیت این ویزا محدودیت زمانی آن است که اعتبار آن ۹۰ روز به‌ازای هر ۶ ماه از سال است. زمان این ۹۰ روز به‌محض ورود مسافر به هریک از کشورهای ناحیه شینگن محاسبه می‌شود. 

ویزای نوع D یا ویزای ملی (National Visas)

این ویزا که از آن با عنوان ویزای نوع D هم یاد می‌شود برای دانشجویان، تجار یا کسانی که برای مدت‌ زمان مشخصی قصد دارند در ناحیه شینگن اقامت داشته باشند، صادر می‌شود. برای نمونه، ویزای ملی شینگن می‌تواند در مواردی همچون افرادی که با هدف استفاده از خدمات درمانی قصد اقامت محدود برای دوره‌ای تعیین‌شده در یکی از کشورهای عضو ناحیه شینگن را دارند و پس از آن به کشور خود بازخواهند گشت، به‌صورت یک بار ورود صادر شود.

ویزای یک بار ورود نوع D

ویزای یک‌بار ورود نوع D برای کسانی صادر می‌شود که به‌دلایل مشخص مانند خدمات درمانی قصد اقامت محدود برای دوره‌ای تعیین‌شده در یکی از کشورهای عضو ناحیه شینگن را دارند و پس از آن به کشور خود بازمی‌گردند. با دراختیار داشتن ویزای چند بار ورود نوع D، بدون نیاز به اخذ روادید دیگری می‌توان به‌ تمامی کشورهای ناحیه شینگن بدون محدودیت سفر کرد.

ویزای چندبار ورود نوع D

برای دریافت ویزای چندبار ورود نوع D متقاضی باید یکی از شرایط ذیل را دارا باشد؛

• دانشجویان بین‌المللی که برای انجام پروژه‌های تحقیقاتی برای مدتی مشخص ( که کمتر از یک سال است) به ناحیه شینگن سفر می‌کنند.
• دانشجویان بین‌المللی که قصد شروع تحصیل در یکی از دوره‌های تحصیلی کشورهای عضو پیمان شینگن را دارند. به این گروه ویزای یک‌ساله اعطا می‌شود که برای اقامت بیشتر قابل تمدید است.
• کار علمی و آموزشی در یک مرکز تحقیقاتی یا مؤسسه معتبر در هریک از کشورهای اتحادیه شینگن. این ویزا باتوجه‌به بررسی سوابق فرد و اعضای خانواده‌اش صادر می‌شود.
• متخصصانی که باهدف به اشتراک گذاشتن تخصص خود به ناحیه شینگن سفر می‌کنند. هنرمندان، ورزشکاران یا هر حرفه تخصصی دیگری در این گروه قرار می‌گیرند.
• موارد اضطراری که فرد به‌دلیل وضعیت پزشکی برای مدت مشخصی قادر به ترک ناحیه شینگن نباشد.

ویزای اعتبار محدود منطقه‌ای (VLT)

این ویزا به فرد اجازه می‌دهد تا فقط به همان کشوری که از آن ویزا دریافت کرده‌ یا چند کشور دیگر ناحیه شینگن که در زمان اخذ ویزا مشخص شده سفر کند. صدور این ویزا در شرایط خاص صورت می‌گیرد؛ برای مثال، برای دلایل انسان‌دوستانه یا مواردی که در شرایط اضطراری اتفاق می‌افتد. این نوع ویزا بیشتر به پناهندگانی تعلق می‌گیرد که بدون مدارک معتبر وارد ناحیه شینگن شده‌اند.

الصاق این ویزا در گذرنامه به این معنی است که فرد مجاز فقط مجاز به اقامت در همان کشور صادرکننده ویزا یا در چند کشور محدود دیگر ناحیه شینگن است که در زمان اخذ ویزا مشخص شده‌اند و اجازه ورود به دیگر کشورهای حوزه شینگن را به‌هیچ عنوان ندارد. زمان این نوع از ویزا بنا به شرایط متقاضی و صلاحدید افسر ویزا متغیر بوده و ممکن است به‌شکل ویزای ترانزیت یا ویزای کوتاه‌ مدت برای فرد متقاضی صادر شود.