جیمز دایسون یکی از مشهورترین طراحان محصول در دنیای امروز است که با طراحی‌های نوآورانه‌ی خود، ثروتی میلیارد دلاری کسب کرد.
جیمز دایسون (Sir James Dyson)، مخترع و طراح صنعتی و کارآفرین بریتانیایی، بنیان‌گذار شرکت Dyson Ltd است. او در میان طراحان مشهور و معتبر محصول جهان، درکنار بزرگانی همچون جانی آیو قرار می‌گیرد. با وجود شهرت کمتر دایسون از آیو، می‌توان او را ازلحاظ تأثیرگذاری بر صنعت محل فعالیت (لوازم خانگی و تجهیزات مرتبط) هم‌رده با طراح محصول سابق اپل دانست. دایسون بیش از همه با طراحی نوآورانه‌اش برای جاروبرقی بدون نیاز به پاکت زباله شناخته می‌شود که از مفهوم جداسازی سیکلونی در آن استفاده کرد.
جیمز دایسون در رتبه‌بندی‌های متنوع و معتبر به‌عنوان ثروتمندترین فرد بریتانیا در سال ۲۰۲۰ شناخته می‌شود. او با تکیه بر همان طراحی‌های انقلابی، شرکتی به‌نام خودش راه‌اندازی کرد که درآمد میلیارددلاری به‌همراه داشت. دایسون همچنین به‌عنوان نماینده‌ی کالج سلطنتی هنر در بریتانیا از سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۷ مشغول به‌کار بود. او دانشگاهی را نیز برای آموزش هنر طراحی محصول در یکی از املاک شخصی خود راه‌اندازی کرده است. جالب‌ترین داستان زندگی دایسون به طراحی اولین جاروبرقی مربوط می‌شود که پیش از رسیدن به محصول نهایی، بیش از پنج‌هزار نمونه‌ی اول طراحی شده بود.
اگرچه نام دایسون امروز درکنار عبارت‌ها و مفاهیمی همچون نوآوری و ثروت و طراحی انقلابی دیده می‌شود، مسیر موفقیت برای او آن‌چنان هموار نبوده است. او در مسیر کسب ثروت میلیاردی خود، پستی‌‌و‌بلندی‌های متعددی پشت‌سر گذاشت و بسیاری از نوآوری‌های ابتدایی‌اش موردپسند هیچ‌کس نبودند. دایسون در مسیر اداره‌ی شرکتش هم با انتقادهای شدیدی روبه‌رو بوده است؛ اما امروزه به‌عنوان یکی از طراحان محترم محصول در جهان شناخته می‌شود.
جیمز دایسون در ۲ مه ۱۹۴۷ در شهرک کرومرنورفک متولد شد. او تحصیلات ابتدایی را در مدرسه‌ای به‌نام گرشام در هولت گذراند. پدرش، جیمز الک، آموزگار ادبیات کلاسیک در همان مدرسه بود. الک در سال ۱۹۶۵ براثر سرطان از دنیا رفت. جیمز از کودکی استعداد زیادی در ورزش و خصوصا دوومیدانی داشت که به‌گفته‌ی خودش، در یادگیری عزم راسخ برای انجام کارها تأثیر زیادی داشت. تحصیلات ابتدایی جیمز با دشواری‌هایی همراه بود؛ چون خانواده پس از مرگ پدر در تأمین هزینه‌های تحصیل با مشکلات جدی روبه‌رو شد.
ناوچه‌ی آبی خاکی، اولین طراحی حرفه‌ای دایسون
دایسون تحصیلات دبیرستان را در مدرسه‌ی هنر بایام شو و رشته‌ی نقاشی ادامه داد و در سال ۱۹۶۶، برای ادامه‌ی تحصیل به دانشکدهی سلطنتی هنر لندن رفت. دایسون در دانشگاه رشته‌ی طراحی داخلی و مبلمان را انتخاب کرده بود و در سال ۱۹۷۰، با فارغ‌التحصیلی از کالج هنر، تحصیلاتش را در رشته‌ی مهندسی ادامه داد. آشنایی با ترکیب هنر و صنعت در همان دانشکدهی سلطنتی هنر شروع شد. دایسون از همان زمان به فکر بهینه‌سازی کاربرد تجهیزات و لوازم روزمره با تغییر در طراحی آنها افتاد.
جرمی فرای یکی از استادان دایسون در دانشکدهی سلطنتی هنر بود. او که خود سابقه‌ی طولانی در اختراع و نوآوری داشت، مفاهیم نوآوری طراحی را به‌خوبی به جیمز آموزش داده بود. اولین اختراع و طراحی نوآورانه‌ی جیمز در همکاری با همین استاد انجام شد. او لندیگراف (نام صحیح لندینگ‌کرافت یا ناوچه‌ی آبی خاکی) از جنس فایبرگلاس طراحی کرد که بسیار سریع بود.
دایسون پس از طراحی ناوچه‌ی مدرن، با فرای برای کار به شهر باث در سامرست و غرب انگلستان رفت. او در شرکت Rotork Contols مشغول به کار شد تا طراحی روی ناوچه را بهینه‌سازی کند. فرای و دایسون در این شرکت محصول تجاری خود را به‌نام Sea Truck به بازار معرفی کردند که ناوچه‌ای دوکاره بود. فرای سالانه حدود ۲۰۰ فروند از این ناوچه را می‌فروخت.
روحیه‌ی جیمز کارمندی طولانی‌مدت را برنمی‌تابید. او با وجود موفقیت‌هایش درکنار استاد خود در شرکت روتورک، نمی‌توانست همیشه به‌عنوان کارمند مشغول به کار باشد. به‌هرحال، دایسون ایده‌های نوآورانه‌ی متعددی در ذهن داشت و شرکت برای اجرایی‌کردن همه‌ی آنها آماده نبود. او پس از مدتی استعفا داد و در کارگاه خانگی کوچکش تمام وقتش را به تمرکز روی ایده‌های نوآورانه صرف کرد. در آن زمان، همسر دایسون وظیفه‌ی تأمین هزینه‌های زندگی را برعهده داشت و با آموزش دوره‌های هنری، کسب درآمد می‌کرد.
چرخ‌دستی دایسون با چرخ کره‌ای
اولین نوآوری مستقل دایسون در کارگاه شخصی، چرخ‌دستی بود. او ایده‌ی خود را در سال ۱۹۷۴ به مرحله‌ی تجاری رساند. دایسون در طراحی جدید، به‌جای استفاده از چرخ‌های مرسوم در چرخ‌دستی، توپی جانمایی کرده بود که حمل‌ونقل را آسان‌تر می‌کرد. او در مصاحبه‌ای گفته بود پس از مشاهده‌ی گرفتارشدن چرخ‌دستی باغبانی در گل‌و‌لای، ایده‌ی این طراحی در ذهنش جرقه زد. استفاده از توپ به‌جای طراحی مرسوم دایره‌ای چرخ، در سال‌های بعدی در بسیاری از محصولات شرکت دایسون دیده شد. بخش‌های حمل‌ونقل در محصولات این شرکت امروز عموما با طراحی توپی عرضه می‌شوند.
دایسون در مصاحبه‌های متعددی به ایده‌های اولیه‌ی طراحی انقلابی خود در جاروبرقی اشاره می‌کند. او در کودکی وظیفه‌ی انجام برخی از کارهای خانه را برعهده داشت و به‌یاد می‌آورد همیشه از جاروبرقی متنفر بوده است. او ۳۰ سال بعد و در زندگی مستقل خود هنوز بر این ایده بود که جاروبرقی‌ها بازدهی مناسب ندارند. جیمز اعتقاد داشت این وسیله‌ی خانگی پرکاربرد بهره‌وری لازم را ندارد و کار تمیزکردن سطوح را به‌خوبی انجام نمی‌دهد.
ایده‌ی اولیه‌ی بهینه‌سازی طراحی جاروبرقی از کارخانه‌ی چوب‌بری به ذهن دایسون رسید. این کارخانه از سیستم جداساز سایکلونی برای جداکردن گرد‌و‌غبار از هوا استفاده می‌کرد. به‌بیان‌ساده، جداساز سایکلون سیستم مخروطی است که هوای شامل ذرات معلق را به‌صورت چرخشی به‌جریان می‌اندازد و ذرات معلق براثر نیروی گریز‌از‌مرکز از هوا جدا می‌شوند. دایسون با تکیه بر همین ساختار تصمیم گرفت جداسازی ذرات آلودگی از هوای موجود در جاروبرقی را بهینه‌سازی کند. او به‌دنبال حذف کیسه‌ی زباله از جاروبرقی بود که تصور می‌کرد به افزایش مکش و کارایی دستگاه منجر می‌شود.
طرح اولیه‌ی جاروبرقی دایسون
دایسون براساس ایده‌ی اولیه‌ی جاروبرقی بدون کیسه، شروع به طراحی نمونه‌های اولیه کرد. منابع تاریخی می‌گویند او ۵،۱۲۷ نمونه‌ی اولیه از دستگاه مدنظر خود ساخت تا به ایده‌ی نهایی و بهینه برسد. فرایند طراحی و ساخت نمونه‌های اولیه پنج سال به‌طول انجامید. اولین طراحی‌های تجاری دایسون با موفقیت تجاری چندانی همراه نبود. کارفرمای سابق او، روتورک، محصولی به‌نام Rotork Cyclon 1000A براساس طراحی دایسون تولید کرد. او همچنین طرح خود را به شرکت آمریکایی تولیدکننده‌ی لوازم خانگی فروخت؛ اما هزینه‌ی هنگفت تولید و قیمت نهایی ۱،۳۰۰ دلاری برای یک جاروبرقی، مانع از موفقیت آن در بازار شد. به‌هرحال، تنها موفقیت‌های محدود جاروبرقی اولیه‌ی دایسون در ژاپن رقم خورد.
همکاری با شرکت‌های تولیدکننده‌ی دیگر برای تجاری‌سازی ایده‌ی جاروبرقی بدون کیسه، برای دایسون موفقیت‌آمیز نبود. او پس از مدتی تصمیم گرفت خودش وارد فرایند ساخت و تولید شود. فروش اولیه‌ی محصول در ژاپن درآمد مناسبی برای دایسون به‌همراه داشت. او همچنین با وثیقه‌کردن خانه‌ی شخصی، وام ۸۰۰ هزار دلاری دریافت کرد و درنهایت، ریسک بزرگی برای تولید تجاری ایده‌اش متقبل شد.
اولین نمونه‌ی تجاری جاروبرقی بدون کیسه دایسون
محصول تجاری دایسون به‌نام Dyson DC01 در سال ۱۹۹۳ در بریتانیا رونمایی شد. طراحی اولین جاروبرقی دایسون نشان‌دهنده‌ی روحیه‌ی هنری او به‌همراه ایده‌های مهندسی نوآورانه بود. ترکیب رنگ نارنجی و طوسی درکنار ایده‌ی نوآورانه‌ی استفاده‌نکردن از کیسه‌ی زباله، خریداران را از همان ابتدا به‌خود جذب کرد. محصول دایسون درکنار نمونه‌های موجود در بازار می‌درخشید و طراح بریتانیایی آماده‌ی عرضه‌ی انبوه محصولش بود.
شرکت‌های فروش پستی بیش‌از‌همه از محصول جدید دایسون استقبال کردند. او پس از ثبت جاروبرقی خود در کاتالوگ تعدادی از این شرکت‌ها، با استقبال درخورتوجه مشتریان روبه‌رو شد. درادامه، جاروبرقی‌های دایسون به‌مرور به خرده‌فروشی‌های لوازم خانگی هم اضافه شدند و تنها دو سال پس از معرفی نمونه‌ی اولیه، جاروبرقی دایسون به پرفروش‌ترین محصول در بریتانیا تبدیل شد. فراموش نکنید او بر رقابت قیمتی برای محصول نوآورانه‌ی خود تمرکز نمی‌کرد و DC01 با وجود قیمت گران‌تر از نمونه‌های موجود در بازار، موفق شده بود سهم درخور‌توجهی به‌دست آورد. دایسون با همین ایده‌ی اولیه، جوایز متعددی در سرتاسر جهان دریافت کرد و DC01 در موزه‌های متعددی به‌نمایش گذاشته شد.
دایسون برای تولید جاروبرقی خود شرکت مستقلی راه‌اندازی کرده بود که با سرعت زیادی به موفقیت و مراحل مقیاس‌دهی رسید. رشد شرکت باعث شده بود زمان زیادی به مدیریت کارهای روزمره اختصاص دهد. جیمز دایسون ذاتا مهندس طراح بود و نمی‌توانست زمان زیادی به کارهای مدیریتی اختصاص دهد و همیشه ذهنش درگیر طراحی محصول می‌شد. درنهایت در سال ۲۰۰۱، مارتین مک‌کورت را به‌عنوان مدیرعامل شرکت دایسون استخدام کرد.
مک‌کورت وظیفه‌ی گسترش حوزه‌ی فعالیت شرکت دایسون را به‌خوبی انجام داد. او جاروبرقی نوآورانه را در بازار ایالات متحده عرضه کرد و اولین قدم‌ها را برای جهانی‌سازی برند دایسون برداشت. دراین‌میان، جیمز زمان بیشتری برای طراحی پیدا کرده بود و کوشید طرح جاروبرقی را بهینه‌سازی کند. او اکثر زمان خود را با تیم طراحی شرکت سپری می‌کرد و در مسیر بهینه‌سازی جاروبرقی، به‌مرور ایده‌های بیشتری شکل داد.
جیمز دایسون پس از موفقیت چشمگیر در طراحی نوآورانه‌ی جاروبرقی، به‌دنبال ایده‌هایی برای بهینه‌سازی لوازم خانگی دیگر رفت. ماشین لباس‌شویی ایده‌ی بعدی بود که ذهن کارآفرین بریتانیایی را به‌خود مشغول کرد. اولین محصول شرکت دایسون در این دسته به‌نام ContraRotator معرفی شد که از دو ساختار گردشی با جهت‌های مخالف بهره می‌برد. دایسون در طراحی این محصول نیز زیبایی‌شناسی هنری را در سطح بالا پیاده‌سازی کرده بود. البته ماشین لباس‌شویی دایسون قیمت بسیار گرانی داشت (حدود ۱،۳۰۰ دلار) و با موفقیت تجاری همراه نشد. درنهایت، شرکت دایسون مجبور شد تولید ماشین لباس‌شویی را متوقف کند.
شکست تجاری در طراحی ماشین لباس‌شویی دایسون را از ایده‌پردازی و نوآوری در صنعت لوازم خانگی مأیوس نکرد. او به‌سراغ سیستم‌های هوایی رفت تا طراحی جدیدی در آنها پیاده‌سازی کند. سیستم‌های تصفیه‌ی هوا و رطوبت‌ساز و فن‌های خنک‌کننده هدف جدید جیمز دایسون بودند. خنک‌کننده‌های بدون پره‌ی دایسون طراحی انقلابی بعدی بودند که بازهم دسته‌ای از لوازم خانگی را وارد دورانی جدید کردند. این محصولات با موفقیت تجاری درخور‌توجهی همراه شدند و به‌نوعی شکست طرح ماشین لباس‌شویی را از خاطره‌ها پاک کردند.
سیستم تهویه‌ی هوا بدون پره دایسون
دایسون با بهره‌برداری از ایده‌ی خنک‌کننده‌های بدون پره، سعی کرد در حوزه‌های دیگر لوازم خانگی هم نوآوری کند. دستگاه‌های خشک‌کن دست هدف بعدی طراحی دایسون بودند. او با پیاده‌سازی سیستم مدرن در این دستگاه‌ها، زمان خشک‌کردن دست را به کمتر از ۱۰ ثانیه رساند که با موفقیت تجاری درخورملاحظه‌ای هم در بازار همراه بود. این دستگاه‌ها به‌نوعی حکم تبدیل‌شدن شرکت دایسون به یکی از برندهای مشهور لوازم خانگی در بریتانیا و جهان را امضا کردند. جیمز دایسون بعدا با تکیه بر همین فناوری، در سال ۲۰۱۶ سشوار خاصی طراحی کرد که با وجود هزینه‌ی ۶۵ میلیون دلاری طراحی، با موفقیت چشمگیری همراه شد. سشوار Dyson Supersonic با وجود قیمت نسبتا گران حدودا ۴۰۰ دلاری، به پرفروش‌ترین محصول بریتانیا در سال ۲۰۱۷ تبدیل شد.
یکی از نوآوری‌های مهم دایسون و شرکتش در دهه‌ی ۲۰۰۰، طراحی جاروبرقی‌های بی‌سیم بود. اولین جاروبرقی بی‌سیم شرکت در سال ۲۰۰۶ به بازار عرضه شد. امروزه، تعداد زیادی جاروبرقی و دیگر لوازم بی‌سیم در خانواده‌ی محصولات دایسون دیده می‌شوند که از مهم‌ترین آنها می‌توان به ربات تمیزکننده‌ی سطوح اشاره کرد. در سال ۲۰۱۸، دایسون اعلام کرد شاید تولید تجهیزات تمیزکننده‌ی سیمی را متوقف کند تا تمرکز شرکت روی لوازم بی‌سیم معطوف شود.
سشوار دایسون
نوآوری‌های دایسون در طراحی محصول و نقش مهمی که در ساختار کسب‌وکار و اقتصاد بریتانیا بازی کرد، در سال ۲۰۰۶ لقب «شوالیه» را برای او به‌همراه داشت و از آن زمان به‌نام سر جیمز دایسون شناخته می‌شود. در زمان دریافت افتخار سلطنتی، دایسون از ۱،۵۰۰ کارمند و کارگر شرکتش تشکر کرد که در تبدیل شرکت تولیدکننده‌ی جاروبرقی به کسب‌وکاری بین‌المللی نقش ایفا کردند. او ابراز امیدواری کرد این موفقیت‌ها دیگر طراحان محصول و مهندسان را نیز به نوآوری ادامه‌دار و تلاش برای تجاری‌کردن ایده‌ها تشویق کند.
دایسون در مسیر حمایت‌هایش از نوآوری و خلاقیت، در ابتدای قرن بیست‌ویکم تصمیم گرفت بنیادی خیریه راه‌اندازی کند. بنیاد جیمز دایسون در سال ۲۰۰۲ فعالیتش را شروع کرد. از اهداف مهم این بنیاد می‌توان به تشویق نیروهای جوان به تفکر خلاقانه اشاره کرد. بنیاد دایسون با پرداخت کمک‌های مالی به دانشجویان و استادان از سطح مدرسه تا دانشگاه، ایده‌پردازی و توسعهی ایده تا تجاری‌شدن را در میان آنها تشویق می‌کند. این بنیاد همچنین جایزه‌ای به‌نام جیمز دایسون دارد که به طراحان نوآور با محصولات موفق ازلحاظ تجاری اهدا می‌شود.
بنیاد دایسون در سال ۲۰۱۵ کمک‌هزینه‌ای به مبلغ ۱۵/۷ میلیون دلار به کالج سلطنتی لندن اهدا کرد تا دانشکدهی مهندسی طراحی دایسون (Dyson Schoolf od Design Engineering) را راه‌اندازی کند. دانشکدهی مذکور اکنون دوره‌ی حرفه‌ای چهارساله برگزار می‌کند که فرایندهای طراحی نوآورانه را در تمامی سطوح و رشته‌ها پوشش می‌دهد. هدف از آموزش مهندسان در این دوره‌ها، پرورش ایده‌های ساختارشکن برای محصول‌ها، سرویس‌ها، تجربه‌ها و سیستم‌های حرفه‌ای است.
خشک‌کن دست دایسون
پس از راه‌اندازی دانشکدهی طراحی دایسون، طراح مشهور بریتانیایی تصمیم گرفت دانشگاهی متمرکز بر مفاهیم طراحی در کشورش راه‌اندازی کند. او در سال ۲۰۱۶ اعلام کرد در پروژه‌ای پنج‌ساله، ۱۹/۶ میلیون دلار برای راه‌اندازی مؤسسه‌ی Dyson Institute of Technology هزینه خواهد کرد. دانشگاه دایسون در نزدیکی ساختمان مرکزی شرکتش در ویلتشر فعالیت می‌کند و دوره‌هایی به‌صورت بورسیه‌ی کامل برای دانشجویان واجدشرایط دارد. جیمز دایسون درباره‌ی دوره‌های آموزشی دانشگاهش می‌گوید:
ما به روشن‌فکرترین و خلاق‌ترین مهندسان مسیری جایگزین آموزش‌های سنتی دانشگاهی ارائه می‌کنیم. این دانشگاه قطعا تنها برای افراد سخت‌کوش و قوی مناسب خواهد بود. آموزش مهندسی سخت‌گیرانه‌ای داریم که البته با موقعیت شغلی مناسب همراه خواهد بود.
جیمز دایسون در سال‌های اخیر که تمرکز خود را روی فعالیت‌های خیرخواهانه و آموزش معطوف کرده بود، از طراحی محصول جدید غافل نشد. جاروبرقی رباتیک شرکت او پس از ۱۷ سال تحقیق‌و‌توسعه در سال ۲۰۱۵ به‌نام Dyson 360 Eye معرفی شد. این جاروبرقی با استفاده از اپلیکیشن اختصاصی Dyson Link هدایت می‌شود و به حضور دائم کاربر نیاز ندارد. با وجود قیمت گران ۹۹۹ دلاری جاروبرقی رباتیک دایسون، بازهم موفقیت چشمگیری برای شرکت فراهم شد.
جاروبرقی رباتیک دایسون
از فعالیت‌های اخیر جیمز دایسون در حوزه‌ی طراحی می‌توان به خودروهای برقی اشاره کرد. او ابتدا تصمیم گرفته بود خودرو برقی پاک و حرفه‌ای خود را در سال ۲۰۲۰ به بازار عرضه کند. اگرچه هنوز از محصول مدنظر جیمز در بازار خبری نیست، کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند بازهم با طراحی خارق‌العاده و انقلابی روبه‌رو خواهیم بود. دایسون برای طراحی خودرو برقی خود، ۲/۶۱ میلیارد دلار از سرمایه‌ی شخصی را اختصاص داد و سعی می‌کند محصولی کاملا متفاوت به بازار عرضه کند. البته برخی اخبار ادعا می‌کنند ظاهرا پروژه‌‌ی خودرو برقی دایسون متوقف خواهد شد.
جیمز دایسون در سال ۲۰۲۰ و جریان بحرانی ویروس کرونا، نقش اجتماعی شرکتش را به‌خوبی مدیریت کرد. مشکلات متعددی که به سیستم درمانی بریتانیا وارد شد و کمبود تجهیزات را در سطوح گوناگون به‌همراه داشت، شرکت دایسون را نیز وارد عمل کرد. جیمز دایسون تمامی نیروهای طراح خود را در پروژه‌ای اورژانسی بسیج کرد که در ۱۰ روز، موفق شدند ونتیلاتور حرفه‌ای بسازند. این دستگاه که به‌نام CoVent معرفی شد، به‌سرعت سفارشی ۱۰ هزار دستگاهی از سازمان NHS بریتانیا دریافت کرد. البته فرایندهای تأیید و تنظیمگری دستگاه به‌وسیله‌ی سازمان‌های دولتی زمان زیادی به‌طول انجامید. در آوریل، NHS سفارش خود را پس گرفت و شرکت دایسون که ۲۰ میلیون پوند در توسعهی ونتیلاتور سرمایه‌گذاری کرده بود، خسارت مالی فراوانی متحمل شد. البته دایسون هیچ تلاش برای تأمین خسارت از سازمان‌های عمومی نکرد.
جیمز دایسون در سال ۱۹۶۸ با دیدری هاینمایش ازدواج کرد. در آن زمان، دایسون هنوز مشغول تحصیل در کالج سلطنتی بود و دیدری در دانشکدهی هنر ویمبلدون در رشته‌ی گرافیک تحصیل می‌کرد. سال‌های ابتدای زندگی آن دو با صرفه‌جویی شدید در هزینه‌ها همراه بود و همان‌طورکه گفته شد، دیدری در دوره‌ای تأمین هزینه‌ها را برعهده داشت. آنها زندگی خود را در فولهام و وضعیتی شروع کردند که جیمز برای تأمین هزینه‌ها، به‌صورت پاره‌وقت در ایستگاه محلی سوخت کار می‌کرد.
ونتیلاتور دایسون
جیمز و دیدری فرزند‌هایی به نام امیلی و سم و جیک دارند. هر سه فرزند در حوزه‌های هنری فعالیت می‌کنند و موفقیت‌های چشمگیری هم کسب کرده‌‌اند. امیلی بوتیکی به‌نام Couverture اداره می‌کند و سم موسیقی‌دان است و جیک سابقه‌ی طراحی حرفه‌ای نورپردازی دارد و در شرکت دایسون کار می‌کند. جیمز در سال ۲۰۰۹، به هر سه فرزندش سهامی معادل ۱۹/۶ میلیون دلار از شرکت اهدا کرد.
جیک دایسون شرکتی برای تولید محصولات نورپردازی داشت که به‌نام Jake Dyson Products فعالیت می‌کرد. شرکت او در سال ۲۰۱۵ با دریافت مبلغ نامعلومی به شرکت پدر فروخته شد. طراحی‌های جیک به‌مرور به خط‌تولید اصلی شرکت دایسون اضافه شدند و اکنون او نقش مهمی در طراحی‌های شرکت اصلی ایفا می‌کند. خرید شرکت جیک این ایده را تقویت کرد که جیمز دایسون تصمیم گرفته است پسرش را به‌عنوان جانشین معرفی کند.
جیمز دایسون از مدیرانی بود که در آستانه‌ی قرن بیست‌ویکم، بریتانیا را به عضویت سریع‌تر در اتحادیه‌ی اروپا تشویق کرد. شرکت او در آن دوره به‌دلیل ارزش درخورتوجه پوند، توانایی درآمدزایی مناسب از بازارهای بین‌المللی را نداشت. دایسون حتی تهدید کرده بود درصورت نپیوستن بریتانیا به یورو، کسب‌وکارش را به مالزی منتقل خواهد کرد. نکته‌ی جالب اینکه او در رویداد Brexit که خروج بریتانیا از اتحادیه‌ی اروپا را به‌همراه داشت، از حامیان جدی طرح بود.
کارآفرین بریتانیایی مانند بسیاری از ثروتمندان جهان ثروت خود را برای خرید املاک و مستغلات هزینه می‌کند و املاک او اکنون از ملکه‌ی بریتانیا هم بیشتر هستند. او در سال ۲۰۲۰ با ثروتی حدود ۱۶/۲ میلیارد پوند، ثروتمندترین فرد بریتانیا محسوب می‌شود. شرکت او با مجهزبودن به ۵۸ خط‌تولید اختصاصی، در سال ۲۰۱۸ درآمد ۴/۴ میلیارد پوندی ثبت کرد. درحال‌حاضر، حدود ۳،۵۰۰ نفر در سرتاسر جهان برای شرکت دایسون کار می‌کنند. جیمز دایسون ادعا می‌کند هر هفته، ۱۰ میلیون دلار در تحقیق‌و‌توسعه برای طراحی محصولات جدید هزینه می‌کند.
جیمز دایسون در سال ۲۰۲۰ و در ۷۳ سالگی، هیچ نشانه‌ای از خستگی از طراحی در خود نمی‌بیند و هنوزهم به فکر طراحی محصولات جدیدی و تغییر کاربری تجهیزات روزمره‌ی مردم است. جیمز در مصاحبه‌ای گفته بود محصولات خاص و پرطرفدار مانند گوشی هوشمند جایی در تفکر طراحی او ندارند. درواقع، دایسون تلاش می‌کند محصولاتی که حتی مردم از آنها متنفر هستند، با تغییر کاربری و طراحی، به کارایی خارق‌العاده برساند.
دایسون درکنار همسرش
جیمز دایسون به‌خاطر نوآوری‌ها و تأثیراتش بر اقتصاد و فضای کسب‌وکار بریتانیا، افتخارهای متعددی درکنار نشان سلطنتی شوالیه دریافت کرد که درادامه به برخی از آنها اشاره می‌کنیم:
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها