همه ما هنگامی که صحبت از دیوارهای مرزی می‌شود، به یاد دیوار چین می‌افتیم. ولی دیوارهای مرزی بزرگی وجود دارند که هر کدام پایه‌ای از جهان هستند.
محتوای اصلی این مطلب متعلق به سایت کجارو بوده و در دیجیتال بازنشر شده است.
دیوارهای مرزی شواهدی بر وسواس‌های انسان در رابطه با مرزها و دل‌مشغولی‌اش برای تعریف خود دربرابر افراد آن طرف مرز هستند. مرزها جزو مهم‌ترین و چشمگیرترین ساخته‌های دست بشر هستند و درک آن‌ها مساوی است با درک تاریخ مدنیت انسان. دیوارهای مرزی چیزهایی ساده مانند امتداد آجرها، سنگ‌ها یا سیمان‌هایی هستند که می‌توانند تا ابد بر یک منطقه تأثیر بگذارند و مسیر پیشرفتش را تغییر دهند. خیلی از مرزهای مهم دنیا، امروزه همچنان به چشم می‌خورند و می‌توان از آن‌ها دیدن کرد. کجارو مرزهایی را به شما معرفی می‌کند که بهتر است آن‌ها در فهرست مقاصد مسافرت قرار دهید.
دیوار بزرگ چین احتمالا شناخته‌شده‌ترین دیوار مرزی دنیا است؛ اما زمانی‌که از درخشش معماری آن به حیرت می‌آیید، هدف استراتژیک آن را فراموش می‌کنید. این دیوار سنگی، چوبی و گلی حدود ۲۰۹۲ کیلومتر از بیابان گبی تا مرز کره شمالی کشیده شده است. ساخت این دیوار از قرن سوم پیش از میلاد، به‌منظور دفاع دربرابر مغول‌ها آغاز شد اما طی قرن ۱۷ زمانی‌که دودمان مینگ خواست تا موقعیتش را دربرابر عشایر استپ شمال محکم‌تر کند، بخش‌های دیگری به آن اضافه شد. برج‌های مراقبت در امتداد دیوار برای ایجاد ارتباط با دود و آتش و دروازه‌ها برای کنترل جریان تجارت و مهاجرت استفاده می‌شدند.
با اینکه این دیوار به نسبت بسیار حماسی است و زمانی یکی از بزرگ‌ترین سازه‌های دست بشر به شمار می‌رفت؛ اما تاثیرگزارترین دیوار دفاعی نبود. رهبر مغول، آتلان خان، در سال ۱۵۵۰ از دیوار عبور کرد و پکن را گرفت و در سال ۱۶۴۴ درنتیجه‌ی سقوط دودمان مینگ مردمان منچو از دیوار عبور کردند.
دیوار بزرگ چین که حالا دیگر دیوار دفاعی نیست، یکی از محبوب‌ترین جاذبه‌های گردشگری دنیا و معروف‌ترین سازه‌ی چین است. اگر قصد سفر به چین با تور را دارید، تور چین را در کجارو جست‌وجو کرده و از فهرست کاملی از آفر‌های موجود، آفر موردنظرتان را انتخاب کرده و به‌راحتی از فروشنده‌های معتبر مسافرتی خریداری کنید.
سومری‌ها، یکی از اولین تمدن‌های شناخته‌شده دنیا، در قرن ۲۱ پیش از میلاد دیوارهایی می‌ساختند. حاکمان سومری، شولگی و شوشین، برای دور نگه داشتن مهاجمان عموری (مردمان عشایر که ناخواسته به بین‌النهرین حمله کردند) یک حصار محکم ساختند. این دیوار تا ۱۶۱ کیلومتر کشیده شده و حالا در عراق و بین دجله و فرات است. باور بر این است که این اولین دیوار دفاعی به شمار می‌آید که دور شهر ساخته نشده است.
این دیوار در ابتدا در نگه داشتن دشمنان سومری‌ها موفق بود؛ اما بعد از اینکه سومری‌ها از چندین جهت مورد حمله قرار گرفتند، خیلی زود خراب شد (به‌سادگی شکست خوردند). حدود سال ۲۰۰۰ پیش از میلاد، اور (پایتخت) سقوط کرد و فرهنگ سومریان از بین رفت؛ اما بخش‌هایی از آن همچنان باقی است.
دیوار هادریان، یکی از قدیمی‌ترین دیوارهای مرزی با طول ۱۱۷٫۵ کیلومتر، در سال ۱۲۲ پس از میلاد به دستور امپراتور هادریان ساخته شد. هادریان دیوار را از Sloway Firth در ساحل غربی انگلیس تا دهانه‌ی رود تاین در شرق ساخت و دستور داد تا یک مرز محکم برای محافظت از بریتانیای روم دربرابر حمله پیکت‌ها و دیگر قبیله‌های دشمن در شمال انگلیس و اسکاتلند بسازند. این دیوار به قطر ۳ متر و ارتفاع ۵ متر، در هر یک و نیم کیلومتر دارای دروازه است تا سربازها بتوانند رفت‌و‌آمدها را به‌راحتی کنترل کنند. این دیوار در اصل برای محافظت از حملات شمال همچنین جمع‌آوری مالیات ساخته شد.
دیوار هادریان در قرن پنجم و تا عقب‌نشینی رومی‌ها از دست بریتانیایی‌ها، همچنان سازه‌ای تأثیرگذار باقی ماند. آنچه پس از آن برای دیوار اتفاق افتاد ۱۶۰۰ سال زوال بود که با غارت مداوم آن برای مصالح بدتر هم شد. حالا این دیوار تنها سایه‌ای از شکل پیشین خود است؛ اما هنوز بخش‌هایی از آن در شمال انگلیس برای بازدید وجود دارد. موزه هاوسستد رومن فورت (Housestead Roman Fort) در نورث‌آمبرلند احتمالا بهترین بخش محافظت‌شده‌ی دیوار است. این قسمت به‌خاطر بازدید سریع و هایکینگ‌های یک روزه در امتداد آن معروف است.
دیوار بزرگ گرگان شاید به‌اندازه دیوار بزرگ چین معروف نباشد؛ اما نمی‌توان از آن چشم‌پوشی کرد. این دیوار دفاعی با طول حدودا ۱۹۵ کیلومتر از مرز شمالی دریای خزر تا کوه‌های البرز کنونی در ایران کشیده شده است. این دیوار را ساسانیان در قرن پنجم بنا کردند. دیوار بزرگ گرگان شامل ۳۰ دژ، یک پادگاه ۳۰٬۰۰۰ نفره، مجموعه‌ای از کانال‌هایی که نقش مخزن آب را داشتند و یک خندق دفاعی است. در آن زمان این دیوار بلندترین دیوار ساخته‌شده بود و همچنان بلندترین دژ باستانی میان اروپای مرکزی و چین است.
با وجود عظمت دیوار، اطلاعات اندکی از تاریخ آن در دسترس است. در اصل به آن «دیوار اسکندر» می‌گفتند؛ چراکه به اعتقاد بسیاری این دیوار را اسکندر ساخت. تحقیقات اخیر حاکی از آن است که پارسی‌ها از این دیوار به‌عنوان حفاظی دربرابر هپتالیان و دیگر دشمنان شمالی استفاده می‌کردند.
شما همچنان می‌توانید بقایای دیوار را در گرگان امروزی، واقع در شمال ایران بازدید کنید.
برای آشنایی با سایر جاهای دیدنی گرگان، فهرست کاملی از آن را همراه‌با مشخات کامل آن‌ها در کجارو ببینید.
احتمالا دیوار معروف برلین یادآور خاطراتی تلخ برای کسانی است که در آن زمان زندگی می‌کردند. دولت شوروی آلمان شرقی این دیوار را در سال ۱۹۶۱، پس از جنگ جهانی دوم بنا کرد؛ چراکه می‌خواست فاشیست‌ها و دشمنان را از منطقه بیرون کند. درواقع هدف اصلی ساخت دیوار این بود که جلوی مردم آلمان غربی را از رفتن به آلمان شرقی بگیرد و نگذارد مردمان این دو طرف چیزی از کیفیت زندگی یکدیگر بدانند.
این دیوار دارای برج‌های نگهبانی و حصارهای الکتریکی فراوان بود و افراد زیادی هنگام فرار از آن کشته شدند. این دیوار نهایتا در سال ۱۹۸۹ خراب شد؛ اما تا پیش از آن هزاران نفر توانسته بودند با بالا رفتن از آن، تونل زدن یا پرواز کردن به کمک بالن‌های دست‌ساز خانگی با موفقیت از آن بگذرند.
تخریب نهایی دیوار به نمادی از اتفاقات جنگ سرد تبدیل شد. ویرانی دیوار برلین یکی از ماندگارترین اتفاقات تاریخ اروپا است.
هنور بخش‌هایی از دیوار در برلین باقی است که پوشیده از گرافیتی‌های مربوط‌به صلح است.
دیوارهای صلح بلفاست برای جدایی میان همسایه‌ها ساخته شدند. در این مورد، این جدایی ریشه‌ای مذهبی داشت؛ با این هدف که همسایه‌های کاتولیک را از همسایه‌های پروتستان جدا کنند. این دیوارها که در اواسط مشکلات ایرلند شمالی در سال ۱۹۶۹ ساخته شدند، نماینده فیزیکی درگیری سیاسی بودند که سراسر کشور را درگیر خود کرده بود.
حدود ۱۰۰ دیوار همراه‌با دیگر دیوارهای دفاعی با هدف «حفظ صلح» ساخته شد. با اینکه این دیوارهای صلح برای سرکوب درگیری ساخته شدند، اما نهایتا فضایی خصمانه ایجاد کردند که به ضرر تمام جوامع بلفاست بود. این دیوارها، برخلاف شکست نسبی، تا دهه‌ها باقی ماندند و در سال ۲۰۱۳ دولت ایرلند شمالی قول داد تا تمام آن‌ها را از بین ببرد.
بازدیدکنندگان همچنان می‌توانند بقایای دیوار را ببینند؛ اما اگر شما هم مایل به دیدنشان هستید هرچه سریع‌تر به بلفاست بروید. اولین دیوار در سال ۲۰۱۶ تخریب شد و دولت تصمیم دارد تا سال ۲۰۲۳ تمام آن‌ها را خراب کند. با اینکه به زمین افتادن این دیوارها به‌اندازه سقوط دیوار برلین شورانگیز نیست؛ اما فروریختن دیوارهای صلح هم نشان‌دهنده بهبود ارتباطات و گامی مهم به طرف صلح است.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها