نگاهی به نوستالژی های خاطره انگیز دهه شصتی ها

در این مقاله، نگاهی خواهیم داشت به فناوری‌ها و دستگاه‌هایی که یادآور خاطرات دوران کودکی کاربران دهه‌شصتی هستند.

اگر از کاربران قدیمی دنیای فناوری باشید، حتما متوجه شده‌اید که با گذر زمان، شیوه استفاده از فناوری‌های مختلف در حال تغییر است. درواقع برای انجام کارهای ساده، دیگر نیازی به کار با بسیاری از ادوات و تجهیزات مختلف نداریم و کامپیوترها بسیاری از مراحل استفاده از فناوری‌های مختلف را برایمان انجام می‌دهند.

پیشرفت در فناوری‌های مختلف به‌قدری وسیع و سریع بوده است که توضیح فناوری‌های ساده مورد استفاده در ۲۰ یا ۳۰ سال پیش می‌تواند برای کاربران تازه‌وارد به دنیای فناوری، پیچیده و در برخی موارد غیرممکن باشد.

در مثالی ساده می‌توان به گوش فرا دادن به موسیقی‌ها اشاره کرد. درحال‌حاضر می‌توان حق اشتراک سرویس‌های مختلف را تهیه کرده و به موسیقی دلخواه گوش داد یا موسیقی مدنظر را دانلود و در دستگاه‌های مختلف اجرا کرد؛ اما در گذشته چنین امکاناتی وجود نداشت. درواقع نسل جدید حتی کوچک‌ترین ایده‌ای از اینکه چگونه در گذشته، ترک‌های موسیقی کپی می‌شدند نمی‌تواند داشته باشد.

برخلاف تجهیزات امروزی، در گذشته از نوارهای کاست برای ضبط و پخش ترک‌های موسیقی استفاده می‌شد. این نوارها مدت زمان محدودی نیز داشتند که عمدتا ۶۰ دقیقه بود؛ اما مدل‌هایی نیز در بازار عرضه شد که امکان ضبط موسیقی به مدت ۴۵، ۹۰ و ۱۲۰ دقیقه را به کاربر می‌داد.

نوار کاست‌ها درواقع نوعی نوار مغناطیسی بودند که موسیقی و صدا را به‌صورت آنالوگ ضبط کرده و ازطریق دستگاه‌های مختلف مانند رادیوکاست یا دستگاه ضبط و پخش نوار کاست پخش می‌کردند. درحال‌حاضر کاربر می‌تواند ازطریق نرم‌افزار مدنظر خود فهرستی از موسیقی را تشکیل داده و سپس به پخش یا بازپخش آهنگ‌های دلخواه خود بپردازد؛ اما در نوار کاست‌ها بازپخش موسیقی، با فرایند وقت‌گیری همراه بود.

درصورتی‌که کاربر می‌خواست آهنگی دوباره پخش شود، باید نوار را به عقب می‌زد تا نوار به قسمتی برسد که موسیقی مدنظر کاربر ضبط شده است. جالب است بدانید حتی دستگاه‌هایی نیز معرفی شد که وظیفه آن‌ها بازگرداندن نوارها به ابتدا بود.

با معرفی CD یا دیسک فشرده و دستگاه‌های پخش موسیقی مبتنی بر دیسک فشرده، بسیاری از روش‌های مورد استفاده در نوارکاست‌ها منسوخ شد. بسیاری از ادوات موردنیاز همراه‌با نوار کاست‌ها از رده خارج شدند. کاربر می‌توانست بدون اتلاف وقت آهنگ‌های دلخواه خود را پخش کرده یا بازپخش کند. بااین‌حال، همچنان نقاط ضعفی نیز در دیسک‌های فشرده وجود داشت که می‌توان به محدودیت در ظرفیت یا عدم دسترسی به آرشیوی بزرگ‌تر اشاره کرد.

درواقع کاربر همچنان مجبور بود آهنگ‌های موردعلاقه خود را روی ابزاری ذخیره کرده و برای دسترسی به موسیقی مدنظر خود به جست‌وجو در میان انبوهی از دیسک‌های فشرده بپردازد. درحال‌حاضر، چنین مشکلی نیز برطرف شده است و دیگر نیازی به دیسک‌های فشرده نیست. درواقع کاربران می‌توانند موسیقی دلخواهشان را روی دستگاه‌های مختلف دانلود کنند.

فناوری روز به کاربران اجازه می‌دهد دستگاهی برای پخش موسیقی داشته باشند که ظرفیت بسیار بالایی دارد، دسترسی سریع به آهنگ‌های دلخواه به کاربر داده می‌شود و کاربر حتی می‌تواند موسیقی دلخواه خود را دانلود و روی حافظه دستگاه مورد استفاده‌اش ذخیره کند.

در ادامه به فناوری‌های دیگری که از نوستالژی‌های دهه‌شصتی‌ها هستند، اشاره می‌کنیم:

درحال‌حاضر می‌توان با استفاده از اینترنت پرسرعت محتواهای مختلفی ازجمله فیلم، بازی، موسیقی، نرم‌افزار و موارد دیگر را در کمترین زمان ممکن دانلود کرد؛ اما سرعت پایین اینترنت در گذشته از دردسرهای واقعی کاربران دهه‌شصتی بود. برای دانلود بازی یا فیلم، ساعت‌ها وقت صرف می‌شد و اصولا یکی از راهکارها نیز شروع دانلود محتوای مدنظر و رفتن به تخت خواب بود. بااین‌حال، تجربه‌ی تلخی که اکثر کاربران دهه‌شصتی دارند در توقف دانلود در ۹۷ درصد، قطعی برق یا دریافت خطا و درنتیجه ناتمام‌ماندن دانلود خلاصه می‌شود.

برخلاف ماوس‌های لیزری، ابتدا از ماوس‌هایی در طرح و شکل تصویر بالا استفاده می‌شد. درواقع برخلاف ماوس‌های لیزری که کوچک‌ترین تحرکات ازطریق حسگرها ردیابی می‌شود، ماوس‌های توپی مکانیزم ساده‌ای دارند و حرکت ماوس ازطریق چرخش توپ زیر آن ردیابی می‌شود. نکته‌ی جالب در مورد چنین ماوس‌هایی نیاز به تمیز کردن آن‌ها پس از مدتی بود تا گرد‌وغبار موجود در داخل ماوس گرفته شود.

اگر از کاربران قدیمی کامپیوترهای خانگی باشید حتما با اعلان بالا آشنایی دارید؛ اعلانی که برایتان مشخص می‌کرد چه زمانی می‌توانید رایانه شخصی خود را خاموش کنید. 

تصویر بالا یکی از فرآیندهای پیچیده‌ای بود که گیمرهای دهه‌شصتی به دفعات مکرر آن را تجربه کرده‌اند. کنسول‌های خانگی در آن زمان که در ایران با نام سگا و میکرو شناخته می‌شدند از کارتریج استفاده می‌کردند. گاهی اوقات نیز کارتریج‌ها به درستی عمل نمی‌کردند. روشی نیز که گیمرهای دهه‌شصتی داشتند فوت کردن کارتریج بود. جدا از اینکه از نظر علمی بخار گرم بازدم گیمرها چه تأثیری روی کارتریج داشت، گیمرهای قدیمی و حرفه‌ای دهه‌شصتی معتقد هستند که زاویه‌ای که کارتریج را فوت می‌کنید نیز بی‌تأثیر نبوده است.

رایت سی‌دی با نرم‌افزار نرو از کارهایی است که هر کاربر دهه‌شصتی حداقل یک بار در آن را انجام داده است.

در اکثر شهربازی‌ها می‌شد بخش‌هایی را پیدا کرد که دستگاه‌های بازی آرکید، مانند تصویر بالا را دراختیار علاقه‌مندان قرار می‌‌دادند. گیمرهای نوجوان دهه‌شصتی نیز با خرید ژتون می‌توانستند برای مدتی از تجربه بازی‌های مختلف مانند مانند شورش در شهر یا تبر طلایی لذت ببرند.

تقریبا غیرممکن است که بخواهیم به فناوری‌های قدیمی اشاره‌ای کنیم و نامی از فلاپی دیسک‌ها نبریم؛ ابزاری برای انتقال اطلاعات با حجم تقریبی ۱/۴۴ مگابایت که بیشتر برای انتقال داده‌های متنی مانند کتاب‌ها و نرم‌افزارهای سبک استفاده می‌شد. در صورتی که می‌خواهید در مورد فلاپی دیسک بیشتر بدانید، این مقاله را از دست ندهید.

• نوستالژی؛ فلاپی دیسک چیست و آیا هنوز کاربرد دارد؟

شاید از جذاب‌ترین خاطرات دوران کودکی گیمرهای دهه‌شصتی، کنسول‌های دستی باشد که در تصویر بالا مشاهده می‌کنید؛ کنسولی که بازی‌های ابتدایی را دراختیار گیمرها قرار می‌داد، اما به قدری جذاب بود که ساعت‌ها گیمرهای دهه‌شصتی را سرگرم خود ساخت.

وسیله‌ای که در تصویر بالا نمایش داده شده، دسته بازی کنسول خانگی آتاری ۲۶۰۰ است که شاید از خود کنسول و بازی‌های به‌یادماندنی آن برای گیمرهای دهه ۶۰ جذابیت بیشتری داشته باشد. درحالی‌که گیمرهای نسل جدید به دسته‌های پیشرفته‌ی دو کنسول ایکس باکس وان و پلی استیشن ۴ ایراد می‌گیرند، گیمرهای دهه‌شصتی با استفاده از دسته‌ی آتاری ۲۶۰۰ ساعت‌ها وقت صرف حرفه‌ای‌شدن در بازی ریور راید می‌کردند.

در میان کاربران گوشی‌های هوشمند، هنوز کاربرانی هستند که از محصولات سونی دفاع می‌کنند و دلیل قانع‌کننده‌ای نیز دارند. سونی محصولاتی در گذشته تولید کرده است که از بهترین نمونه‌ها در زمان خود محسوب می‌شدند؛ سونی با همکاری اریکسون، سری گوشی‌هایی به بازار عرضه کرد که شاید مهم‌ترین ویژگی آن‌ها پخش موسیقی در بالاترین کیفیت موجود در بازار بود؛ به‌نحوی‌که شرکت‌های دیگر قادر به عرضه محصولی برای رقابت با تلفن‌های سونی-اریکسون نبودند.

وینمپ از جذاب‌ترین و محبوب‌ترین نرم‌افزارهای پخش موسیقی بود که بسیاری از کاربران قدیمی با آن آشنایی دارند. در مقاله‌ی زیر می‌توانید در مورد سرنوشت و علت افول نرم‌افزار محبوب پخش موسیقی بیشتر بدانید.

• نرم‌افزار محبوب Winamp چه سرنوشتی داشت؟

امیدواریم مقاله برایتان یادآور خاطره‌های شیرین قدیمی بوده باشد.