در این قسمت شاتر، بهترین عکسهای مسابقه عکاسی حیاتوحش در سال ۲۰۲۰ را مرور میکنیم. این مسابقه در اپلیکیشن عکاسی آگورا برگزار شده است.
مسابقه عکاسی حیاتوحش در تاریخ ۲۱ فوریه (دوم اسفندماه ۱۳۹۸) در اپلیکیشن آگورا (Agora) با هدف انتخاب بهترین عکس حیاتوحش در دنیا برگزار شد. آگورا اپلیکیشن موبایلی است که در آن عکاسان حرفهای و آماتور میتوانند در رقابتهای بینالمللی شرکت کنند و با بیان دیدگاهشان درباره عکسهایی که گرفتند، شانس این را داشته باشند که جایزه نقدی برنده شوند. در این اپلیکیشن، مخاطبان از سراسر جهان به خلاقانهترین عکسها امتیاز میدهند و باتوجهبه این رایها، به عکاسان برنده جایزه نقدی یکهزار تا ۲۵ هزار دلار تعلق میگیرد.
بیش از ۹۲۱۹ عکس برای این مسابقه رقابت میکردند و از بین آنها، ویبووو راهاردجو، عکاس حرفهای اندونزی با عنوان عکس «نوشیدن» توانست در پنج دورهی رایگیری در این اپلیکیشن عکاسی بیشترین رای را بیاورد و عنوان قهرمان (Hero) مسابقه و جایزه نقدی یکهزار دلاری را ازآنِ خود کند.
به گفتهی اوکتاوی رویو، مدیرعامل و یکی از بنیانگذاران آگورا، عکسهای ارسالشده بدون هیچ چارچوب خاصی این موضوع را نشان میدهند که باید در زمان حال زندگی کرد. عکسهای منتخب امسال، مفهوم خالص زندگی را القا میکنند.
در ادامه ۳۰ عکس از برترینهای مسابقه عکاسی حیات وحش Wild2020 را مرور میکنیم. عکاسان حیاتوحش با هیجان و چالشهای زیاد در محیط روبهرو هستند. زیر برخی از عکسها، توضیحاتی از زبان آنها نوشته شده است. همچنین آدرس صفحه هرکدام از عکاسها در اپلیکیشن آگورا را نیز نوشتهایم تا درصورت تمایل تصاویر بیشتری از آنها ببینید. جالب است بدانید یکی از عکسهای منتخب، توسط یک عکاس ایرانی گرفته شده است.
صبح طوفانی بود و غبار، یک جوِ خاص و غیرعادی ایجاد کرده بود. بسیار از افراد به دلیل اینکه نمیتوانستند حیوانات را به خوبی ببینند به کمپهایشان بازگشتند؛ ولی ما ماندیم و عکسهای جالبی گرفتیم.
این یکی از بهترین تجربههای کاری من در آفریقا بود. در حال رانندگی در منطقه خلوت پارک اتوشا بودیم که حدود ۴۰ شیر را درکنار نمکگیر دیدیم. حدود یک ساعت، آنها را زیرنظر داشتیم و میدیدیم که در حال استراحت، بازی و ردشدن از جاده هستند. من این عکس را با لنز دوربین ۳۰۰ میلیمتری گرفتم تا اینکه این شیرها به سمت ماشین ما آمدند و بهحدی نزدیک شدند که توانستم با موبایل خود از آنها فیلم بگیرم. این لحظهی متحیرکننده من را به یاد خاطرهی کودکی و کارتون شیرشاه انداخت. اگر جایزه را ببرم، بخشی از آن را به کشورم ایتالیا برای مبارزه با ویروس کرونا اهدا میکنم.
روی صورت شیر میتوانید زخمهای نبردهای قبلی را ببینید. حیرتآور است که بتوان از فاصلهی نزدیک این حیوان باشکوه را مشاهده کرد.
اورانگوتانها معمولا برای درامانماندن از شکارچیانی مانند کروکودیلها و مارها، از آب دور میمانند. در این عکس مشاهده میکنید که اورانگوتان ماده از درخت آویزان شده و با احتیاط به اطراف خود، آب مینوشد. این لحظه خارقالعاده و غیرمنتظره بود.
مدتی بود که برای گرفتن این عکس برنامهریزی کرده بودم، ولی نتوانستم گاوهای هایلندی را ببینم؛ تا اینکه یک سال بعد دوباره به این جزیره سفر کردم و با دیدن این گاو از آن عکس گرفتم.
پرنده و خورشید تلاش میکردند که اوقات تنهاییشان را پر کنند. البته من در ابتدا تصمیم داشتم که فقط از خورشید عکس بگیرم؛ اما ناگهان پرنده آمد و در کادر عکس قرار گرفت و این رخداد زیبا را ثبت کردم.
این عکس را در یک سیاحت صبحگاهی در پارک ملی چوبه (Chobe) گرفتم. لحظاتی قبل از اینکه این عکس را بگیرم، یک فیل و بچهاش را دیدم. آن فیل با عصبانیت به درخت ضربه زد و نشان داد که نباید به آنها نزدیک شوم. شانس این را داشتم که در این گردش، زرافههای زیادی ببینم. این زرافهای که در عکس مشاهده میکنید توجه ما را جلب کرد و درعینحال که متوجه حضور ما شده بود، با این ژست بامزه به غذاخوردن ادامه میداد. زرافهها یکی از بزرگترین حیوانات حیاتوحش هستند.
دو هفته قبل از این عکس، از فوران گدازه در ایسلند عکس گرفته بودم. قبل از اینکه با هواپیما از این کشور خارج شوم، خطوط هوایی تعطیل شد و این فرصت را یافتم که یک هفته بیشتر در اینجا بمانم و از فوران آتشنشان عکس بگیرم. در شب ۳۰ مارس (۱۱ فروردین ۱۳۹۹)، آتشنشان بهشدت فوران کرد و توانستم از فاصله دور، چند تصویر از آن ثبت کنم.
فکِ وِدل در حال چرتزدن بود و حدود نیمساعت روی زمین دراز کشیدم تا این عکس را بگیرم.
هدفم این بود که از پوست این گورخر عکس بگیرم و چشم آن را بهعنوان نقطهی کانونی قرار دهم تا مخاطب با دیدن این عکس، ارتباط نزدیک را حس کند. برای گرفتن این عکس، به این حیوان وحشی بسیار نزدیک شده بودم.
در حیاتوحش، فیلها خوشحالیشان را به دوستان و خانوادهشان ابزار میکنند. شگفتزده شده بودم وقتی که این خانواده سهنفره از مقابل من عبور کردند.
من در دریا شنا میکردم که این لاکپشت را دیدم. لاکپشت پس از خوردن غذا، برای تنفس به سمت سطح آب شنا میکرد که در این لحظه از آن عکاسی کردم.
هدفی که از گرفتن این عکس دارم این است که با ترکیببندی این اسب باشکوه، که به اسب بالدار (پگاسوس) شبیه است و طبیعت زیبای برزان در سپیدهدم کردستان عراق، حس پاکی و آزادی را منتقل کنم. این صحنه، روحیه ملت کُرد و کشورشان را به تصویر میکشد که بهدنبال آزادی هستند. این اسب از نسل اسبی است که به مصطفی بارزانی، رهبر جنبش ملیگرای کُرد در دهههای ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ تعلق دارد. مصطفی بارزانی پدر مسعود بارزانی، رئیسجمهور حکومت انتقالی عراق و پدربزرگ نچیروان بارزانی، رئيس اقلیم كردستان عراق بود.
در سال ۲۰۱۸، در جستوجوی خرسهای قطبی بودم؛ اما به دلیل یخزدگی خلیج هادسون، آنها از آنجا رفته بودند. در سال ۲۰۱۹ که بار دیگر به این خلیج سفر کردم، این خرس سفید را دیدم که روی دریاچه یخی خوابیده بود. با دقت از ماشین پیاده شدم و با دوربین و لنز ۵۰۰ میلیمتری روی یخ ایستادم. باد و یخ با شدت به صورتم برخورد میکردند ولی اهمیتی نداشت؛ چراکه نمیخواستم شانس گرفتنِ این عکسِ بسیار نزدیک از خرس را ازدست بدهم. چند عکس گرفتم تا اینکه خرس چشمهایش را باز کرد. هیجانزده شدم و البته کمی هم ترسیده بودم؛ ولی او فقط به من نگاه کرد تا اینکه کمیبعد چشمهایش را بست و دوباره خوابید. این بهترین لحظهی سفرم بود.
صبح زود، این فرصت را داشتم پافینها را ببینم که از خواب بیدار میشوند و از اقیانوس به سمت صخرهها پرواز میکنند. کیلومترها راه رفتم تا به بالای تپه برسم و از این پرندهها عکس بگیرم.
حیاتوحش انگلستان بسیار متنوع و نزدیکشدن گوزن وحشی به دوربین در چنین آبوهوایی شگفتآور است.
صبح خیلیزود و قبل از تابش پرتوهای نور خورشید، درحال تماشای این گوزن بودم و با دوربین شکاری، تنها میتوانستم گوشهای آن را ببینم. سپس نزدیکتر شدم و سینهخیز به گوشهای رفتم و روی گوشهای آن فوکوس کردم. در عکس اولی که گرفتم، گوزن سرش را بالا آورد و این تصویری که مشاهده میکنید، مربوط به عکس دوم است که گرفتم. پس از اینکه این عکس را گرفتم، گوزن فرار کرد. هدف من از گرفتن این عکس این است که مردم را آگاه کنم به طبیعت و زیستگاه جانوری اهمیت دهند. ما درکنارهم زندگی میکنیم، نه علیه هم.
این نهنگ کوهاندار چهارماهه، خیلی فعال بود و بالهایش را به سطح آب میزد. نهنگ مادر تا چهارماه از بچهاش مراقبت میکند تا بتواند نفس بکشد و بهتنهایی ازپسِ شناکردن بربیاید. در این عکس، نهنگ مادر مراقب این نهنگ بود. این عکس را دوسال پیش، درحالیکه با این نهنگ شنا میکردم گرفتم.
من در خانهی پرندگان Katandra Treetops بودم. پرندگان در این محلِ پر از گیاه و درخت میتوانند آزادانه پرواز کنند و باید خوششانس و صبور باشید تا به آنها نزدیک شوید. به لطف لنز تِله و صبر زیاد، توانستم این آگورا را ببینم.
وقتی به عظمت و زیباییهای طبیعت نگاه میکنم، با خودم میگویم چقدر باشکوه است. ما انسانها نمیتوانیم در طبیعت دخالت داشته باشیم. طبیعت خودش را تجدید میکند و تغییر میدهد.
خرس مادر همراهبا دو بچهی خود قدم میزد. محیط اطراف بهنظر خطرناک میآمد؛ اما این خانواده با عظمت و قدرت به راهشان ادامه میدادند و دو خرس کودک به حفاظت مادرشان اعتماد داشتند.
یکسالونیم از زمستان بیپایان توندرا میگذرد و دما به ۵۰ درجه سانتیگراد زیر صفر رسیده است. درسفرم به منطقهی شمالی و خارج از محل زندگی انسانها، گاهی چنین گونههای حیوانی را میتوانستم ببینم. در این سفر، روباه قطبی را دیدم و پس از دادن نان، چند عکس از آن گرفتم و سپس ناپدید شد. حیاتوحش و گونههای جانوری آن بسیار زیبا و دائما درحال جنبوجوش هستند. اگر از قبل دوربین را روی حال عکسگرفتنِ مداوم (serial shooting) تنظیم نمیکردم، شانس گرفتن عکس از این روباه را ازدست میدادم.
مار افعی که در عکس مشاهده میکنید، حدود ۱۰۰ پوند وزن (حدود ۴۵ کیلوگرم) و ۱۴ فوت (حدود چهار متر) طول دارد. این عکس زمانی گرفتهشده که مار به غذای خود نزدیک میشود. این مار متعلق به فردی است که چند حیوان و حشره و دوزیستان عجیب و سمی دیگر نیز دارد. در این عکس، او این مار از حصار خود بیرون آورده بود تا غذا بدهد. فرد نگهدارندهی مار از مرغ و موش برای تغذیه آن استفاده میکند.هدفم این بود که قدرت و کنجکاوی این خزنده خارقالعاده را در عکس نشان دهم. وقتی این مار بوی غذا را حس کرد، سرش را بالا آورد. مارها کنجکاو، باهوش و بسیار بزرگ هستند. زمانیکه مار برای غذا از لانهاش بیرون میآید، حس شوم بهوجود میآورد. این مار با فک قویاش توانست در یک چشمبرهمزدن، طعمه را ببلعد. اگر بتوانم جایزه نقدی را ببرم، بخشی از آن را برای تحصیل خودم در رشتهی عکاسی و مابقی را برای کمک به حیوانات سمی مانند این مار اختصاص میدهم که در زیستگاه طبیعیشان زندگی نمیکنند و به توانبخشی نیازمند هستند یا احتیاج دارند که به خانههای طبیعی خود بازگردند.
پاسخ ها