آخرین رقص تونی کروس خوب پیش نرفت

می‌گویند که بازیکنان اسپانیا می‌خواستند دیشب آخرین باری باشد که کروس در مستطیل سبز قدم می‌زند.

برترین‌ها: می‌گویند که بازیکنان اسپانیا می‌خواستند دیشب آخرین باری باشد که کروس در مستطیل سبز قدم می‌زند. اظهار نظری که بیشتر شبیه به یک شوخی بود اما رنگ واقعیت گرفت. خب بالاخره کابوس هواداران رئال مادرید و تیم ملی آلمان به واقعیت تبدیل شد و تونی کروس پس از حذف تیم ملی کشورش به طور رسمی از فوتبال خداحافظی کرد و دیگر شاهد هنرنمایی‌ او نخواهیم بود. 

اما نکته‌ای که ای مدت درباره کروس خیلی بولد شده، تقدیس او به شکل یکی اسطوره و الگو در دنیای فوتبال است. منکر این نیستیم که تونی کروس از تیمی مثل بارسلونا بیشتر جام اروپایی کسب کرده و مهره کلیدی رئال در این ده سال درخشان بوده اما خب به نظر می‌رسد تمجیدها از کیفیت فنی کروس به انحراف کشیده شده. 

او به مهندس فوتبال آلمان شهره است و اصولا بازیگردان تیمی‌ست که در آن توپ می‌زند. تونی کروس را با پاس‌های محشری که داده به یاد می‌سپاریم اما تمرکز رسانه‌ها و کاربران در این تورنومنت که آلمان به جهت میزبانی از فرصتی ایده‌آل برای کسب جام خروج از بحران برخوردار بود، روی تعداد پاس و میزان دقت کروس بود. برخی هم پا را فراتر گذاشتند و او را دیوید بکهام عصر حاضر معرفی کردند. در واقع تونی کروس 2024 خوشتیپ‌تر از همیشه به چهره برخی هواداران می‌آمد. مشتی تمجید اغراق‌شده که نثار کروس شد تا تمام موجودیت یک کشور در یک بازیکن خلاصه شود و شد آنچه که نباید می‌شد.

حالا آلمان مانده و دوجین بازیکنی که فرصتی برای فتح یورو ندارند. یورو از جام جهانی سخت‌تر است. استثنائا این را با قاطعیت می‌گوییم. رونالدو بدون گل زده با این جام وداع کرد، امباپه در پنج بازی یک گل به لطف پنالتی به ثمر رساند،  آلمان هم در خانه ویران شد و ایتالیای قهرمان هم به راحتی آب خوردن کنار رفت.

نسل طلایی فوتبال آلمان خیلی دوست داشت که یک یوروی تاریخی را در خانه جشن بگیرد تا در کنار جام طلایی 2014 یک دستاور مهم‌تر داشته باشد. آنها در مسیری ناکام بودند که 50سال پیش، اسطوره‌های واقعی آلمان یعنی بکن باوئر و گرد مولر در یورو 72 و جام جهانی 74 به آن رسیده بودند.

آن‌ها اما یک کلیت را فدای استایل یا تعداد پاس‌های یک بازیکن نکردند. شاید کروس، قلب رئالِ آنچلوتی بود اما هیچ‌وقت برای آلمان از هم گسسته این سال‌ها نمی‌توانست نقش یک منجی را بازی کند. اگر هم می‌توانست آدمی مثل ناگلزمن در حد و اندازه‌هایی نبود که موفقیت آلمان را به ساق پای کروس سنجاق کند.

به هر حال ماجراجویی کروس در دنیای فوتبال هم برای اولترافن‌هایش باورنکردنی و طاقت فرسا به پایان رسید. ناکامی او در بازی مقابل اسپانیا آخرین بازی دوران حرفه‌ای کروس بود. تونی امید زیادی داشت که تیمش در وقت‌های اضافه لاروخا را شکست داد و به مرحله بعدی صعود کند اما ضربه سر میکل مرینو به رویای او پایان داد تا آخرین رقص این ستاره با شکست در ورزشگاه هامبورگ به پایان برسد. دیگر قرار نیست این ستاره آلمانی را در زمین ببینیم و باید از این پس پاس‌های مهندس آلمانی را در آرشیو بگذاریم و یاد بگیریم که از هر بازیکن موفقی یک قدیس نسازیم.