بیتا هاشمیان
شاعر و نویسنده... اهل ایران... زندگی هندسه ساده ی تکرار نفست هاست.توسط ۲ نفر دنبال می شود
کمتر از دو هفته مانده به شروع بازی‌های جام ملت‌های آسیا و تیم ملی فوتبال کشورمان در قطر به مصاف رقیبانش خواهد رفت.
روزنامه اعتماد: کمتر از دو هفته مانده به شروع بازی‌های جام ملت‌های آسیا و تیم ملی فوتبال کشورمان در قطر به مصاف رقیبانش خواهد رفت. تب و تاب تماشای این جام ملت‌ها برای علاقه‌مندان فوتبال به هزار و یک دلیل همچون سال‌های نه چندان دور نیست. ضعف در مدیریت و حواشی اطراف فوتبال کشور و از طرفی برنامه‌ریزی درست سایر تیم‌های مدعی، طرفداران تیم ملی را دلسرد کرده است. با این حال فوتبال در کشورمان همچنان پرطرفدارترین ورزش کشور به حساب می‌آید. همچون روزهای گذشته در روزنامه «اعتماد» با یک پیشکسوت در خصوص وضعیت تیم ملی گفت‌وگو کردیم و این‌بار سراغ مهدی پاشازاده یکی از بازیکنان اسبق تیم ملی رفتیم. پاشازاده که به عنوان بخشی از نسل طلایی فوتبال سال ۹۸ بود به تازگی هدایت تیم شهدای ساری در لیگ دو کشور را برعهده گرفته است.
او با وضعیت موجود امید چندانی به موفقیت تیم ملی ندارد و موفقیت احتمالی را هم یک جرقه می‌داند. در ادامه ماحصل گپ و گفت با مهدی پاشازاده را بخوانید.
ارزیابی شما از شرایط تیم‌ملی برای بازی‌های جام ملت‌های آسیا چیست؟
مثل همیشه! تدارکات آنچنانی ندیدیم و وضعیت معمولی داریم. می‌رویم بازی‌های‌مان را انجام می‌دهیم و برمی‌گردیم .
برنامه‌ریزی از چه جهت؟
هیچ برنامه‌ای نداریم بدون تعارف! شما به سن و سال بازیکنان ما نگاه کنید!
نقد شما فنی است یا مدیریتی؟
نه نسبت به الان و مدیریت فعلی؛ کلا در کارهای مدیریتی ضعف داریم. سیل می‌آید فلان می‌شود، توفان می‌آید بهمان می‌شود! خیلی آمادگی این چیزها را نداریم، چون خیلی جدی نمی‌گیریم، چون ریزبین نیستیم و همیشه می‌گوییم حالا یک چیزی می‌شود دیگر! یکی از همکاران شما چند ماه پیش راجع به همین مساله صحبت کرد به او هم گفتم خیلی اتفاق خاصی نمی‌افتد، به قطر می‌رویم و بازی‌های مقدماتی را می‌بریم و دل همه خوشحال می‌شود بعد در مرحله حذفی روی اتفاقی یا مثلا یک پنالتی می‌بازیم تیم برمی‌گردد و یکسری انتقاد می‌کنند و یکسری طرفداری! این وسط منطق فوتبالی نیست و بعدش هم احتمالا کمیته‌ای تشکیل می‌دهند و چهارتا برنامه و بازی‌های مقدماتی جام جهانی شروع می‌شود و دوباره چند تا تیم ضعیف را می‌بریم و راحت به جام جهانی می‌رویم، اما در جام‌جهانی هم بعد از انجام سه بازی برمی‌گردیم و دوباره شما به من زنگ می‌زنی و می‌پرسی نظرت راجع به بازی چیست؟ وگرنه هیچ برنامه‌ریزی نداریم. کره‌جنوبی و ژاپن در دو، سه دوره قبلی با جوان‌ترها شرکت کردند و نتیجه‌اش را هم دیدند. این نسل فوتبال ما نمی‌گویم بد هستند، اما چند سال دیگر باید باشند؟ این هم از وضع جوانان ما در سطح پایه‌ها که واقعا افتضاح شده است.
به رده‌های پایه اشاره کردید؛ حسرت رسیدن ما به المپیک از نیم قرن عبور کرد!
چند ماه مانده به شروع بازی‌های المپیک دوباره چند نفر جمع می‌شوند و می‌گویند چه کسی مربی شود و چه کسی نشود و در آن زمان زور هر کسی بیشتر بود همان انتخاب می‌شود و باز هیچ تدارکاتی نیست و منابع مالی وجود ندارد و باشگاه‌ها بازیکن نمی‌دهند و باز هم بی‌برنامگی وجود دارد. به نظر من اگر امیدها را حذف کنند به نفع فوتبال ما می‌شود!
چون هیچ برنامه‌ای برای آنها نداریم. این کلیت فوتبال ماست و حالا می‌رسیم به بزرگسالان ان‌شاءالله که اتفاقات خوبی بیفتد، اما به نظر من اگر اتفاق خوبی هم باشد یک جرقه زودگذر است. آن قهرمانی هم ضرر دارد، چون ضعف‌های فوتبال ما پنهان می‌شود.
ژاپن با آلمان و تیم‌های بزرگ بازی می‌کند، اما تیم ملی ما سال‌هاست از انجام بازی‌های تدارکاتی بزرگ عاجز است. برای همین هم برنامه‌ریزی آنچنانی لازم داریم؟
این هم برنامه‌ریزی می‌خواهد. الان تیم‌های بزرگ برنامه سال بعد خودشان را هم بسته‌اند. شما الان قانون سقف قرارداد را ببینید چه بلایی سر تیم‌ها آورده است.
قانونی که می‌تواند باعث ایجاد چند دستگی در تیم ملی هم شود!
صد درصد، چون بلبشو می‌شود که کدام بیشتر گرفته و کی کمتر. در تیم‌های اروپایی هم که با بازیکنان امضا می‌کنند مالیات را قبل کسر می‌کنند. اما اینها نمی‌توانند مالیات را در قراردادها درست کنند. ما در اروپا بودیم اول قراردادمان می‌رفت در حساب مالیات و بعد از کسر آن وارد حساب ما می‌شد. الان ممنوع‌الخروجی و بدهی و دعوا و... اما به خدا خیلی راحت است، اما کو گوش شنوا؟ کی است که عمل کند.
فوتبال ما هنوز نمی‌تواند برنامه‌ریزی داشته باشد که سرمربی تیم ملی برود و بازی‌های بازیکنانی که اروپا بازی می‌کند را از نزدیک ببیند!
خب این هم جزو سختی‌هاست! برنامه ریخته و بلیت و ویزا گرفته شود! اینها کار سختی است! کارهای از این آسان‌تر را هم انجام نمی‌دهند اینها که کارهای سخت است.
درباره لغو پاداش واردات خودروی بازیکنان تیم ملی چه نظری دارید؟
چند تا بحث مختلف دارد. اول اینکه ما هم در آن زمان و در شرایط خیلی سخت و واقعا با معجزه رفتیم و محبوبیت آن نسل ما هم به خاطر این بود که برای دل مردم و با تمام وجود بازی می‌کردیم، اما اینکه پاداش به این صورت شده، یعنی حواله ماشین دادند، چون خرجی برای آنها ندارد راحت‌ترین کار است. از جیب چیزی ندادند یک کاغذ را امضا کردند و بدون دردسر! حالا پاداش داده شده و قطعا نظر همه ما فوتبالی‌ها این است که داده شود که این اتفاق هم رخ داده. در دورانی هم بوده که دیگران ماشین آوردند و نوش جان‌شان، اما مقایسه کردن‌ها موضوع بحث است. فوتبال در تمام دنیا حرف اول را می‌زند و درآمدزایی بالایی هم دارد. حالا در کشور ما چه شد و بند کردند به اینها که باز هم برمی‌گردد به عدم مدیریت و برنامه‌ریزی درست.
پیش‌بینی شما از حاصل کار ملی‌پوشان در جام ملت‌ها چیست؟
بستگی دارد تیم‌های دیگر با چه تیمی شرکت کنند. با تیم اصلی باشند یا جوان‌های‌شان، تیم‌هایی مثل عربستان و ژاپن و کره و استرالیا.
تیم‌هایی مثل قطر و ازبکستان هم کم‌کم وارد مدعیان می‌شوند.
چون برنامه‌ریزی و پول خرج می‌کنند اینها تاثیرگذار است البته شاید هم نباشد چون یکسری دوستان می‌گویند تاثیر ندارد! ما در خوشبینانه‌ترین حالت ممکن و از نگاه منطقی جزو چهار تیم نهایی باشیم، چون کاری برای فوتبال نکردیم. استادیوم آزادی را ببینید چند وقت است شرایط به آن شکل است و چمن آن باعث آبروریزی شد.
در آیدت،
فایل‌های
خود را به فروش بگذارید و یا
مقالات‌تان
را منتشر کنید👋
پاسخ ها