روزی که طارمی در فوتبال ایران به دنیا آمد

۹ سال پیش در چنین روزی یکی از شیرین‌ترین بردهای پرسپولیس در دهه نود مقابل استقلال رقم خورد.

ورزش سه: دوم آذر ۱۳۹۳ سالروز شهرآورد ۷۹ پایتخت است. بازی‌ای که تحت تاثیر چهار تساوی بدون گل پیاپی در دربی‌ها برگزار شد و این بار طلسم گلزنی توسط هر دو تیم شکسته شد و سه گل بین دو تیم رد و بدل شد.

شرح بازی:

در هوای سرد استادیوم آزادی، را سوت یدالله جهانبازی هفتاد و نهمین شهرآورد پایتخت آغاز شد. در حالی که بازی کاملا پایاپای پیش می‌رفت، در آخرین دقیقه نیمه نخست سجاد شهباززاده با ارسال عالی از خسرو حیدری موفق به باز کردن دروازه نیلسون جونیور شد تا رکورد چهار کلین‌شیت پیاپی نیلسون در دربی‌ها متوقف شود.

در حالی که هواداران استقلال امید زیادی به حفظ نتیجه و کسب یک پیروزی شیرین مقابل رقیب سنتی داشتند، مهدی طارمی در هفتادمین دقیقه بازی وارد زمین شد تا تمام داشته‌های امیر قلعه‌نویی و تیمش را از بین ببرد.

روند هجومی شاگردان حمید درخشان با ورود طارمی به زمین کاملا دگرگون شد و سرانجام در هفتاد و دومین دقیقه مهاجم جوان آن روزهای پرسپولیس با ضربه سر عالی پای محمد نوری را به گلزنی در دربی باز کرد تا بازی یک بر یک شود.

در ادامه و در حالی که تنها درگیری فخرالدینی و عالیشاه برای دقایقی بازی را جذاب کرده بود، اعلام یک ضربه آزاد برای پرسپولیس از سمت راست زمین استقلال، منجر به به ثمر رسیدن دومین گل سرخ‌ها روی ارسال دیدنی مرحوم نوروزی و ضربه سر بی‌نظیر عالیشاه شد‌. امید پرسپولیسی‌ها که بعد از این گل در پوست خود نمی‌گنجید، با وجود یک کارته بودن پیراهن خود را از تن درآورد تا توسط جهانبازی از زمین بازی اخراج شود. اخراجی که صدای محمود خوردبین سرپرست آن روزهای پرسپولیس را نیز درآورد، تا حدی که می‌خواست خودش عالیشاه را همان‌جا جریمه کند.

بلافاصله بعد از گل قرمزها، امیرحسین صادقی فرصت داشت تا گل تساوی استقلال را وارد دروازه رقیب کند اما با بدشانسی تمام توپش به تیر دروازه نیلسون برخورد کرد و به زمین برگشت.

در ادامه شاگردان درخشان بازی را کنترل کردند و موفق شدند با یک کامبک جذاب و با نتیجه دو بر یک مقابل آبی‌ها به برتری برسند.

این شکست از چندین جهت برای سرمربی این روزهای تیم ملی سخت بود چرا که هم رکورد شکست‌ناپذیری‌اش در دربی‌ها از بین رفت و هم در روز تولدش شاهد شکست استقلال در بازی حیثیتی مقابل رقیب دیرینه بود.